اگر با سازمان فضایی آمریکا و برنامه های بلند پروازانه آنها آشنا باشید حتما می دانید که ناسا همیشه چندین سال جلوتر از تکنولوژی کنونی مورد استفاده در جهان حرکت کرده و بخشی از ابداعات و نوآوری های مهندسین ناسا سال ها بعد راه خود را به زندگی روزمره انسان ها نیز باز می کنند. موفقیت های اخیر این سازمان در پروژه های مریخ نوردی و همچنین جست و جو برای یافتن حیات روی سیارات دیگر باعث اختصاص بودجه های کلانی از سوی دولت آمریکا به آنها شده و همین دست آنها را برای انجام آزمایشات بزرگتر باز می گذارد.

یکی از تکنولوژی های جدیدی که ناسا در حال کار بر روی آن است، مودم های اپتیکی می باشند. در حال حاضر که چیپ های فوتونیک (بر پایه نور) به صورت صنعتی در آمده اند، بهترین زمان برای حرکت بعدی ناسا به حساب می آید. سازمان فضایی آمریکا در حال توسعه مودم های فوتونیک جدیدی است که از آنها برای برقراری ارتباطات پر سرعت لیزری بین زمین و سفینه های فضایی استفاده خواهد شد. البته این تکنولوژی راه درازی را در پیش دارد. مودم های بعدی ناسا قرار است از سال 2020 در ایستگاه فضایی بین المللی به کار گرفته شوند و فعالیت های عملیاتی آنها نیزاز سال 2019 آغاز خواهد شد. پروژه LCRD می توان شیوه انتقال اطلاعات ناسا را دگرگون کرده و از لیزر برای انتقال داده ها با نرخی بین 10 تا 100 برابر تجهیزات ارتباطی کنونی استفاده کند. استفاده از لیزر باعث می شود اندازه تجهیزات سخت افزاری مورد نیاز و همچنین انرژی لازم برای انجام فرآیندها نیز به شدت کاهش یافته و به بهبود کیفیت مطالعلا صورت گرفته بر روی سیارات منظومه شمسی کمک قابل توجهی داشته باشد. برای مثال مریخ نوردهایی را در نظر بگیرید که می توانند به جای ارسال تصاویر با سرعت بسیار پایین، ویدئوهای زنده با کیفیت بالا از مریخ به ایستگاه های کنترل روی زمین ارسال کنند. بدون شک چنین پیشرفتی می تواند سرعت بشر را برای یافتن حیات یا موجودات زنده بر روی سایر سیارات به میزان قابل ملاحظه ای افزایش دهد.