به طور قطع جهان آفرینشی فراتر از آنچه ما میبینیم وجود دارد! در حدود دو دهه است که ما میدانیم در جهان مواد بسیار بیشتری نسبت به آنچه که ما با چشم غیرمسلح خود میبینم وجود دارد و تا کنون تمامی تلاش ها برای کشف ماده تاریک که یکی از رمزآلودترین اسرار بشریت است ناموفق بوده. به تازگی فرضیه جدیدی ارائه شده است که نشان میدهد ماده تاریک در واقع سیاهچاله های اطراف کهکشان ها است و در فضای بین کهکشانها بصورت رشته های متقاطع کشیده شده است.

فیزیکدانی از دانشگاه جان هاپکینز معتقد است که کشف امواج گرانشی شواهد بیشتری از ارتباط بین ماده تاریک و سیاهچاله ها به ما میدهد. رصدخانه لیگو (LIGO) برای نخستین بار سیاهچاله ای کشف کرد که میتواند ماده تاریک را توضیح دهد. مارک کامیونکوسکی (Marc Kamionkowski) یکی از نویسندگان در بیانه ای گفت: “ما قصد شرط بندی بر سر خانه نداریم. این یک استدلال معقول است” در ماه سپتامپر لیگو دو سیاهچاله با وزن حدود 30 برابر جرم خورشیدی مشاهده کرد، درحالی که جرم سیاهچاله ها در جهان بزرگتر از 15برابر جرم خورشید نیست. اندازه اشیاء کشف شده توسط لیگو نشان میدهد که آنها توسط ستاره بزرگتری تشکیل شده اند ویا حتی از بطور مستقیم از انفجار بزرگ بیگ بنگ شکل گرفته اند. نکته جالب دیگر اینست که براساس شبیه سازی های اخیر تعداد این اشیاء بالقوه بالا رفته است. الی.د.کوتز (Ely D.Kovetz) همکار نویسنده، فوق دکترا در زمینه فیزیک و نجوم، میگوید: “آگر شما تعداد زیادی شی با جرم 30 دارید، یقیناً نیاز به یک توضیح دارد. کشف امواج گرانشی می تواند به ماده تاریک متصل باشد”

به طور قطع هیجان زیادی در میان اخترشناسان وجود دارد و تا کنون بیشتر تجزیه و تحلیل ها در راستای اثبات این ایده بوده است، اما این یک فرضیه بسیار جسورانه است و می تواند راه حلی برای یکی از اسرار دیرینه ی نجوم باشد.

به طور قطع جهان آفرینشی فراتر از آنچه ما میبینیم وجود دارد! در حدود دو دهه است که ما میدانیم در جهان مواد بسیار بیشتری نسبت به آنچه که ما با چشم غیرمسلح خود میبینم وجود دارد و تا کنون تمامی تلاش ها برای کشف ماده تاریک که یکی از رمزآلودترین اسرار بشریت است ناموفق بوده. به تازگی فرضیه جدیدی ارائه شده است که نشان میدهد ماده تاریک در واقع سیاهچاله های اطراف کهکشان ها است و در فضای بین کهکشانها بصورت رشته های متقاطع کشیده شده است.

فیزیکدانی از دانشگاه جان هاپکینز معتقد است که کشف امواج گرانشی شواهد بیشتری از ارتباط بین ماده تاریک و سیاهچاله ها به ما میدهد. رصدخانه لیگو (LIGO) برای نخستین بار سیاهچاله ای کشف کرد که میتواند ماده تاریک را توضیح دهد. مارک کامیونکوسکی (Marc Kamionkowski) یکی از نویسندگان در بیانه ای گفت: “ما قصد شرط بندی بر سر خانه نداریم. این یک استدلال معقول است” در ماه سپتامپر لیگو دو سیاهچاله با وزن حدود 30 برابر جرم خورشیدی مشاهده کرد، درحالی که جرم سیاهچاله ها در جهان بزرگتر از 15برابر جرم خورشید نیست. اندازه اشیاء کشف شده توسط لیگو نشان میدهد که آنها توسط ستاره بزرگتری تشکیل شده اند ویا حتی از بطور مستقیم از انفجار بزرگ بیگ بنگ شکل گرفته اند. نکته جالب دیگر اینست که براساس شبیه سازی های اخیر تعداد این اشیاء بالقوه بالا رفته است. الی.د.کوتز (Ely D.Kovetz) همکار نویسنده، فوق دکترا در زمینه فیزیک و نجوم، میگوید: “آگر شما تعداد زیادی شی با جرم 30 دارید، یقیناً نیاز به یک توضیح دارد. کشف امواج گرانشی می تواند به ماده تاریک متصل باشد”

به طور قطع هیجان زیادی در میان اخترشناسان وجود دارد و تا کنون بیشتر تجزیه و تحلیل ها در راستای اثبات این ایده بوده است، اما این یک فرضیه بسیار جسورانه است و می تواند راه حلی برای یکی از اسرار دیرینه ی نجوم باشد.

 10 بیمار مبتلا به زوال شناختی و آلزایمر پس از یک دوره درمان شخصی جان تازه ای یافتند! محققان ادعا میکنند که بیمارانی که به دلیل این بیماری از کار کناره گیری کرده بودند پس از درمان و بازگشت به محل کار عملکرد بهتری از خود نشان داده اند. درمان شامل 36 مرحله است که شامل دارو، تغییر رژیم غذایی، مکمل های ویتامین، تحریک مغز و ورزش و.. می باشد. دیل بردسن(Dale Bredesen) ، محقق ارشد این درمان، بهبود تجربه شده توسط 10 بیمار را “بی سابقه” دانست و افزود پیگیری آزمایش ها نشان میدهد که برخی بیماران از حالت غیر طبیعی به حالت عادی برگشته اند.

هرچند که تعداد بیماران در این تحقیق کم است اما نتایج قابل توجهی وجود دارد که این بیماران حداقل یک کپی از شکل خاصی از ژن APOE4 دارند که آنها را در خطر ژنتیکی بسیار بالایی در توسعه بیماری آلزایمر قرار میدهد. در حال حاضر بسیاری از پزشکان به دلیل عدم وجود درمان برای آلزایمر، بیماران را برای این ژن ارزیابی نمی کنند. با این حال بردسن ادعا می کند که ما در حال ورود به عصر جدیدی هستیم و ارزیابی ژن APOE4  در مراحل اولیه امکان جلوگیری از ابتلا به آلزایمر را برای بیماران فراهم میکند.

 10نفری که در این مطالعه شرکت کرده بودند از بیماری آلزایمر یا اختلال شناختی خفیف و یا اختلال ذهنی رنج میبردند. با این حال پس از طی شدن دوره درمان در بسیاری از آنها دیگر علایم بیماری مشاهده نمیشد. به عنوان مثال مردی در اواسط دهه ی 60 زندگی خود که در بخشی از مغز خود به نام هیپوکامپ دچار کاهش حجم شده بود و حجم آن به 17% رسیده بود بعد از 10 ماه درمان حجم هیپوکامپ مغز آن به 75% افزایش یافته و علاوه بر این به بهبود عمده ای در ظرفیت های شناختی خود دست یافت. مرد دیگری در اواخر دهه ی 60 زندگی خود که حافظه ی بلند مدت او عملکرد مناسبی نداشت به دلیل اینکه عوارض بیماری در آستانه تعطیل کردن کسب و کار بود. وی پس از 6 ماه درمان قادر به حفظ برنامه کار خود و شناخت همکاران خود بود. بردسن در خصوص موفقیت این درمان در میان روش های درمانی بیشمار توضیح میدهد که: “تصور کنید که این بیماری یک سقف با 36 سوراخ در آن است. دارو ممکن است که فقط یک سوراخ آن را به خوبی پر کند ولی همچنان نیاز به پر کردن 35 سوراخ دیگر نیز می باشد. بنابراین پروسه اصلی چندان تغییری نمیکند.”

آیا شما تجربه برخورد با بیماران آلزایمری را داشته اید؟ به نظر شما آیا درمانی قطعی برای این بیماری ژنتیکی وجود دارد؟

 10 بیمار مبتلا به زوال شناختی و آلزایمر پس از یک دوره درمان شخصی جان تازه ای یافتند! محققان ادعا میکنند که بیمارانی که به دلیل این بیماری از کار کناره گیری کرده بودند پس از درمان و بازگشت به محل کار عملکرد بهتری از خود نشان داده اند. درمان شامل 36 مرحله است که شامل دارو، تغییر رژیم غذایی، مکمل های ویتامین، تحریک مغز و ورزش و.. می باشد. دیل بردسن(Dale Bredesen) ، محقق ارشد این درمان، بهبود تجربه شده توسط 10 بیمار را “بی سابقه” دانست و افزود پیگیری آزمایش ها نشان میدهد که برخی بیماران از حالت غیر طبیعی به حالت عادی برگشته اند.

هرچند که تعداد بیماران در این تحقیق کم است اما نتایج قابل توجهی وجود دارد که این بیماران حداقل یک کپی از شکل خاصی از ژن APOE4 دارند که آنها را در خطر ژنتیکی بسیار بالایی در توسعه بیماری آلزایمر قرار میدهد. در حال حاضر بسیاری از پزشکان به دلیل عدم وجود درمان برای آلزایمر، بیماران را برای این ژن ارزیابی نمی کنند. با این حال بردسن ادعا می کند که ما در حال ورود به عصر جدیدی هستیم و ارزیابی ژن APOE4  در مراحل اولیه امکان جلوگیری از ابتلا به آلزایمر را برای بیماران فراهم میکند.

 10نفری که در این مطالعه شرکت کرده بودند از بیماری آلزایمر یا اختلال شناختی خفیف و یا اختلال ذهنی رنج میبردند. با این حال پس از طی شدن دوره درمان در بسیاری از آنها دیگر علایم بیماری مشاهده نمیشد. به عنوان مثال مردی در اواسط دهه ی 60 زندگی خود که در بخشی از مغز خود به نام هیپوکامپ دچار کاهش حجم شده بود و حجم آن به 17% رسیده بود بعد از 10 ماه درمان حجم هیپوکامپ مغز آن به 75% افزایش یافته و علاوه بر این به بهبود عمده ای در ظرفیت های شناختی خود دست یافت. مرد دیگری در اواخر دهه ی 60 زندگی خود که حافظه ی بلند مدت او عملکرد مناسبی نداشت به دلیل اینکه عوارض بیماری در آستانه تعطیل کردن کسب و کار بود. وی پس از 6 ماه درمان قادر به حفظ برنامه کار خود و شناخت همکاران خود بود. بردسن در خصوص موفقیت این درمان در میان روش های درمانی بیشمار توضیح میدهد که: “تصور کنید که این بیماری یک سقف با 36 سوراخ در آن است. دارو ممکن است که فقط یک سوراخ آن را به خوبی پر کند ولی همچنان نیاز به پر کردن 35 سوراخ دیگر نیز می باشد. بنابراین پروسه اصلی چندان تغییری نمیکند.”

آیا شما تجربه برخورد با بیماران آلزایمری را داشته اید؟ به نظر شما آیا درمانی قطعی برای این بیماری ژنتیکی وجود دارد؟