شرکت سیناپتیکس اولین بار در اواخر سال 2016 از حسگر اثر انگشت اپتیکال خود رونمایی کرده بود. نسخه به روز رسانی شده آن دیروز رونمایی شد و در حالت تئوری این حسگر می تواند با قرار گرفتن در زیر صفحه نمایش OLED نیز کاربرد داشته باشد. این شرکت همچنین عنوان کرد که یک شرکت رده اول از گوشی ای که مجهز به این فناوری است در نمایشگاه CES 2018 رونمایی خواهد کرد.

سنسور جدید که  Clear ID FS9500 نام گرفته است تنها با نمایشگرهای OLED سازگار است. کارکرد این سنسور به این طریق است که با استفاده از پنل قسمت حسگر اثر انگشت را روشن کرده و سپس اشعه های نور را به سمت صفحه می تاباند. سیناپتیکس ادعا میکند که این سنسور قادر است تا ضخامت نزدیک به 1.5 میلیمتر بالاتر از سطح خود را شناسایی کند، که در این صورت نیاز نیست نگران عمل کردن این سنسور در هنگام استفاده از محافظ های پلاستیکی یا شیشه ای باشید.

این شرکت همچنین سطح امنیتی مشابه با آنچه اکنون در مدل FS9100 وجود دارد را در سنسور جدید وعده داده است. FS9100 در حال حاضر در پرچمداران مختلفی از جمله سری گلکسی S8 سامسونگ وجود دارد. مقاومت حسگر جدید اما بسیار بالاتر خواهد بود، زیرا برخلاف نمونه های موجود که در برابر رطوبت و کثیفی آسیب پذیرند، نسخه جدید بدلیل قرار گرفتن مابین مادربورد  و صفحه نمایش در معرض چنین خطراتی قرار ندارد.

بسیاری انتظار داشتند که گلکسی S9 سامسونگ اولین گوشی ای باشد که با این فناوری معرفی می شود، اما چندی پیش vivo و کوالکام خبرهایی از نسخه اولیه گوشی خود داده بودند، که ممکن است این گوشی اولین دستگاهی باشد که ماه آینده در لاس وگاس رونمایی شده و محهز به حسگر اثر انگشت زیر صفحه نمایش باشد. از طرفی سامسونگ هم قرار نیست نسل بعدی پرچمداران خود را در نمایشگاه CES 2018 رونمایی کند.

شرکت سیناپتیکس اولین بار در اواخر سال 2016 از حسگر اثر انگشت اپتیکال خود رونمایی کرده بود. نسخه به روز رسانی شده آن دیروز رونمایی شد و در حالت تئوری این حسگر می تواند با قرار گرفتن در زیر صفحه نمایش OLED نیز کاربرد داشته باشد. این شرکت همچنین عنوان کرد که یک شرکت رده اول از گوشی ای که مجهز به این فناوری است در نمایشگاه CES 2018 رونمایی خواهد کرد.

(image) سنسور جدید که  Clear ID FS9500 نام گرفته است تنها با نمایشگرهای OLED سازگار است. کارکرد این سنسور به این طریق است که با استفاده از پنل قسمت حسگر اثر انگشت را روشن کرده و سپس اشعه های نور را به سمت صفحه می تاباند. سیناپتیکس ادعا میکند که این سنسور قادر است تا ضخامت نزدیک به 1.5 میلیمتر بالاتر از سطح خود را شناسایی کند، که در این صورت نیاز نیست نگران عمل کردن این سنسور در هنگام استفاده از محافظ های پلاستیکی یا شیشه ای باشید.(image)

این شرکت همچنین سطح امنیتی مشابه با آنچه اکنون در مدل FS9100 وجود دارد را در سنسور جدید وعده داده است. FS9100 در حال حاضر در پرچمداران مختلفی از جمله سری گلکسی S8 سامسونگ وجود دارد. مقاومت حسگر جدید اما بسیار بالاتر خواهد بود، زیرا برخلاف نمونه های موجود که در برابر رطوبت و کثیفی آسیب پذیرند، نسخه جدید بدلیل قرار گرفتن مابین مادربورد  و صفحه نمایش در معرض چنین خطراتی قرار ندارد.(image)

بسیاری انتظار داشتند که گلکسی S9 سامسونگ اولین گوشی ای باشد که با این فناوری معرفی می شود، اما چندی پیش vivo و کوالکام خبرهایی از نسخه اولیه گوشی خود داده بودند، که ممکن است این گوشی اولین دستگاهی باشد که ماه آینده در لاس وگاس رونمایی شده و محهز به حسگر اثر انگشت زیر صفحه نمایش باشد. از طرفی سامسونگ هم قرار نیست نسل بعدی پرچمداران خود را در نمایشگاه CES 2018 رونمایی کند.

اولین پیام متنی 25 سال پیش فرستاده شده است. مهندس نیل پاپوفر اولین SMS را در تاریخ 3 دسامبر 1992 فرستاد. او این پیام “کریسمس مبارک” را بر روی یک کامپیوتر نوشت و آن را به تلفن ریچارد جارویس رئیس Vodafone فرستاد. این یک شروع ساده بود، اما در نهایت فناوری و حتی هنجارهای اجتماعی را تغییر داد.

مدت زمان زیادی طول کشید تا SMS جایگاه خود را پیدا کند و این موضوع به دلیل شبکه های سلولی و گوشی های دکمه ای بود. اما با ظهور گوشی های هوشمند، حجم پیام ها در ایالات متحده در سال 2006 به  12 میلیارد در هر ماه رسید و در سال 45 میلیارد پیام ارسال میشد. سپس در سال 2017 پیام ها به 781 میلیارد رسید و روند رشد آن هنوز در حال افزایش است. رشد ارسال پیام به طور ناگهانی اتفاق افتاد و ناگهان همه گیر شد.

اما کمی تردید وجود دارد که آیا پیام SMS ارتباطات را تحت تاثیر قرار داد یا خیر؟ پیام کوتاه رفته رفته اولین انتخاب برای ارتباطات شد و ارسال یک پیام کوتاه به جای تماس تلفنی در برخی موارد مزاحمت کمتری ایجاد میکند. پس از آن سرویس های مختلفی از طریق پیام کوتاه راه اندازی شد و محدودیت کلمات روز به روز کاهش یافت. لازم به ذکر است که اثرات SMS همیشه مثبت نبوده است اما روشن است که هیچ راه بازگشتی به گذشته وجود ندارد.

اکنون سوالی مطرح میشودکه آیا اس ام اس، شروع خوبی برای آینده ای سالم بود یا خیر؟ ترکیب گوشی های هوشمند، دسترسی همیشگی به اینترنت و انفجار خدمات پیام رسان و شبکه های اجتماعی دنیای این روزهای تکنولوژی را به وجود آورده است که این موضوع به نوعی انسان ها را از هم دور کرده و حریم خصوصی افراد را به خطر انداخته است. با گستردگی تکنولوژی و شیوه های مختلف در ارتباطات، احتمال میرود که سرویسSMS  در سال های آتی بسته شود، اما چون ممکن است عملی ترین گزینه برای کسانی باشد که از گوشی های هوشمند بهره نمیبرند و یا در مناطقی به دور از تکنولوژی زندگی میکنند، این سرویس هنوز در اختیار مردم قرار دارد.

اولین پیام متنی 25 سال پیش فرستاده شده است. مهندس نیل پاپوفر اولین SMS را در تاریخ 3 دسامبر 1992 فرستاد. او این پیام “کریسمس مبارک” را بر روی یک کامپیوتر نوشت و آن را به تلفن ریچارد جارویس رئیس Vodafone فرستاد. این یک شروع ساده بود، اما در نهایت فناوری و حتی هنجارهای اجتماعی را تغییر داد.

(image)

مدت زمان زیادی طول کشید تا SMS جایگاه خود را پیدا کند و این موضوع به دلیل شبکه های سلولی و گوشی های دکمه ای بود. اما با ظهور گوشی های هوشمند، حجم پیام ها در ایالات متحده در سال 2006 به  12 میلیارد در هر ماه رسید و در سال 45 میلیارد پیام ارسال میشد. سپس در سال 2017 پیام ها به 781 میلیارد رسید و روند رشد آن هنوز در حال افزایش است. رشد ارسال پیام به طور ناگهانی اتفاق افتاد و ناگهان همه گیر شد.

اما کمی تردید وجود دارد که آیا پیام SMS ارتباطات را تحت تاثیر قرار داد یا خیر؟ پیام کوتاه رفته رفته اولین انتخاب برای ارتباطات شد و ارسال یک پیام کوتاه به جای تماس تلفنی در برخی موارد مزاحمت کمتری ایجاد میکند. پس از آن سرویس های مختلفی از طریق پیام کوتاه راه اندازی شد و محدودیت کلمات روز به روز کاهش یافت. لازم به ذکر است که اثرات SMS همیشه مثبت نبوده است اما روشن است که هیچ راه بازگشتی به گذشته وجود ندارد.

(image)

اکنون سوالی مطرح میشودکه آیا اس ام اس، شروع خوبی برای آینده ای سالم بود یا خیر؟ ترکیب گوشی های هوشمند، دسترسی همیشگی به اینترنت و انفجار خدمات پیام رسان و شبکه های اجتماعی دنیای این روزهای تکنولوژی را به وجود آورده است که این موضوع به نوعی انسان ها را از هم دور کرده و حریم خصوصی افراد را به خطر انداخته است. با گستردگی تکنولوژی و شیوه های مختلف در ارتباطات، احتمال میرود که سرویسSMS  در سال های آتی بسته شود، اما چون ممکن است عملی ترین گزینه برای کسانی باشد که از گوشی های هوشمند بهره نمیبرند و یا در مناطقی به دور از تکنولوژی زندگی میکنند، این سرویس هنوز در اختیار مردم قرار دارد.

شهر سیاتل در واشنگتون آمریکا، در حال به سرانجام رساندن یک پروژه بلندپروازانه در صنعت حمل و نقل است. البته این موضوع آنقدر هم دور از ذهن نیست، چرا که سیاتل میزبان چهار مورد از طولانی ترین پل های معلق جهان است. حالا در پروژه جدید این شهر بر روی ساخت اولین قطار مسافری شناور در جهان کار میکند. از آنجاکه کار ساخت و ساز این پروژه آغاز شده است، به نظر نمیرسد که این طرحی تنها یک وعده تو خالی باشد.

آژانس حمل و نقل محلی، Sound Transit مشغول به ساخت این قطار مسافربری است. این پروژه  در دسته پروژه های راه آهنی سبک قرار میگیرد، چرا که مخصوص به جابجایی مسافر می باشد. هدف این پروژه اینگونه تنظیم شده است که ساخت راه آهن بر روی پل معلق دریاچه واشنگتون تا سال 2023 تکمیل شود. ساخت قطار مسافربری شناور بخشی از برنامه 3.7 میلیارد دلاری برای توسعه راه آهن سبک جهت اتصال سیاتل به بلویو دیگر شهر واشنگتون است. این پل معلق ظرفیت پذیرش دو قطار 300 تنی را که با سرعت 88 کیلومتر بر ساعت در حرکتند را خواهد داشت.

این یک پروژه بسیار چالش برانگیز است. Sound Transit انتظار دارد که روزانه 50 هزار مسافر به این قطارها جابجا شوند. اگر در این جابجایی ها حادثه ناگواری اتفاق افتد و از قطار از مسیر خود خارج شود، در عمق 60 متری آب فرو خواهد رفت. بنابراین در انجام این پروژه جایی برای خطا وجود نخواهد داشت. البته لازم به ذکر است که این پل معلق ساختار بسیار قوی ای دارد که در برابر امواج قوی و طوفان های شدید مقاوم است.

شهر سیاتل در واشنگتون آمریکا، در حال به سرانجام رساندن یک پروژه بلندپروازانه در صنعت حمل و نقل است. البته این موضوع آنقدر هم دور از ذهن نیست، چرا که سیاتل میزبان چهار مورد از طولانی ترین پل های معلق جهان است. حالا در پروژه جدید این شهر بر روی ساخت اولین قطار مسافری شناور در جهان کار میکند. از آنجاکه کار ساخت و ساز این پروژه آغاز شده است، به نظر نمیرسد که این طرحی تنها یک وعده تو خالی باشد.

آژانس حمل و نقل محلی، Sound Transit مشغول به ساخت این قطار مسافربری است. این پروژه  در دسته پروژه های راه آهنی سبک قرار میگیرد، چرا که مخصوص به جابجایی مسافر می باشد. هدف این پروژه اینگونه تنظیم شده است که ساخت راه آهن بر روی پل معلق دریاچه واشنگتون تا سال 2023 تکمیل شود. ساخت قطار مسافربری شناور بخشی از برنامه 3.7 میلیارد دلاری برای توسعه راه آهن سبک جهت اتصال سیاتل به بلویو دیگر شهر واشنگتون است. این پل معلق ظرفیت پذیرش دو قطار 300 تنی را که با سرعت 88 کیلومتر بر ساعت در حرکتند را خواهد داشت.(image)

این یک پروژه بسیار چالش برانگیز است. Sound Transit انتظار دارد که روزانه 50 هزار مسافر به این قطارها جابجا شوند. اگر در این جابجایی ها حادثه ناگواری اتفاق افتد و از قطار از مسیر خود خارج شود، در عمق 60 متری آب فرو خواهد رفت. بنابراین در انجام این پروژه جایی برای خطا وجود نخواهد داشت. البته لازم به ذکر است که این پل معلق ساختار بسیار قوی ای دارد که در برابر امواج قوی و طوفان های شدید مقاوم است.