نگاهی به تاریخچه ی طراحی گوشی های اندرویدی کمپانی اچ تی سی

در بین اولین سازندگان گوشی های هوشمند با سیستم عامل اندروید گوگل، نام کمپانی تایوانی اچ تی سی کاملا میدرخشد. در واقع همین کمپانی بود که در سال 2008 اولین گوشی اندرویدی خود را با نام HTC Dream روانه ی بازار کرد و در آن زمان ، این دیگر کمپانی ها مانند سامسونگ بودند که باید تلاش میکردند تا بتوانند با اچ تی سی رقابت کنند و آن روزها این کمپانی تایوانی و البته موتورولا در تولید گوشی های اندرویدی بسیار خوش میدرخشیدند و هنوز سامسونگ بدین شکل در دنیای گوشی های اندرویدی سلطنت نمیکرد. با اینکه این کمپانی در سال های اخیر چالش های فراوانی را تجربه کرده است، اما همواره طراحی گوشی های اچ تی سی یکی از نقاط قوت آنها محسوب میشده است. در این مطلب میخواهیم مروری بر سیر طراحی گوشی های اندرویدی این کمپانی تایوانی داشته باشیم. همراه ما باشید.

در سری مقاله های بررسی تاریخچه ی طراحی گوشی های اندرویدی پیش از این نگاهی به طراحی سری اس گوشی های گلکسی سامسونگ و پس از آن طراحی گوشی های سری نوت این کمپانی کره ای را بررسی کردیم و اکنون نوبت این است که به یکی دیگر از تولید کنندگان مطرح گوشی های اندرویدی بپردازیم. با اینکه همان طور که عنوان شد اچ تی سی نتوانست در سال های اخیر توجه کاربران را با گوشی های خود جلب کند و نیاز آنها را درک کند، اما در قسمت طراحی به خصوص در پرچمداران این سازنده، به سختی میتوان ایرادات چشم گیری را پیدا کرد. به خصوص در آخرین پرچمدار کمپانی یعنی اچ تی سی 10 شاهد یک طراحی تکامل یافته هستیم و اچ تی سی نیز مانند دیگر سازنده ها از جمله سامسونگ و سونی به زبان طراحی خود وفادار بوده است. اما در ابتدا طراحی گوشی های اچ تی سی به چه شکل بوده و این سیر تکامل در طراحی گوشی های اچ تی سی به چه ترتیبی رخ داده است؟ بیائید نگاهی سریع به این موضوع بیاندازیم.

سال 2008: آغاز اندروید ، شروعی فروتنانه

اگر اطلاع ندارید، لازم به ذکر این موضوع است که در سال 2008، اچ تی سی به عضویت کنسرسیوم OHA درآمد و با کمپانی گوگل برای ساخت تولید گوشی هایی با سیستم عامل مبتنی بر لینوکس وارد همکاری شد و حاصل این همکاری ، همان طور که مقدمه ی مقاله گفته شد، اولین گوشی هوشمند اندرویدی با نام HTC Dream است که البته با نام G1 نیز تحت اوپراتور T-Mobile به تولید رسید و وارد بازار شد. این گوشی با یک کیبورد فیزیکی عریض زیبا همراه شده بود که مسلما در گوشی های امروزی این یک ویژگی مضحک به نظر میآید اما در زمان خود از جذابیت خاصی برخوردار بود ضمن اینکه با توجه به اینکه اندروید در آن زمان تا این حد پیشرفته نشده بود، کیبورد فیزیکی بسیار کاربردی قلمداد میشد. مسلما نمیتوان Dream را از نظر طراحی و استاندارد های دیگر با گوشی های امروزی مورد قیاس قرار داد اما به هر حال اچ تی سی با این مدل شروعی بسیار خوب را تجربه کرد و به طور جدی دیگر سازندگان را به رقابت دعوت کرد.

سال 2009: طراحی مشابه سال قبل اما بدون QWERTY

اوایل سال 2009 زمانی بود که اچ تی سی دومین گوشی اندرویدی خود را با نام HTC Magic که تحت اوپراتور T-Mobile با نام mytouch 3g شناخته میشود را معرفی و روانه ی بازار کرد. این گوشی از نظر طراحی مشابه HTC Dream برخوردار بود، اما با حذف کیبورد فیزیکی، ساده تر از قبل به نظر میرسید. باز هم طراحی آن طور که باید و شاید کم نقص نبود اما به هر حال Magic نیز مانند گوشی های سال قبل کمپانی دوست داشتتنی به نظر میرسید.

هر چند در اواخر سال 2009 و ماه جولای، اچ تی سی با معرفی یک گوشی اندرویدی دیگر همگان را غافل گیر کرد. HTC Hero از طراحی متفاوت و قابل درکی نسبت به مدل های پیشین اچ تی سی برخوردار شده بود و میتوان این گوشی را آغاز تولید گوشی های لوکس از سوی اچ تی سی خطاب کرد. زیرا که Hero نه تنها فقط در قسمت طراحی بسیار عالی به نظر میرسید، بلکه در قسمت جنس بدنه نیز این گوشی جلوتر از زمان خود بود و اچ تی سی بدنه ی این گوشی را با تفلون پوشانده بود که حس بسیار خوبی را هنگام در دست گرفتن به کاربر منتقل میکرد. اچ تی سی با این گوشی راه طراحی گوشی های خود را پیدا کرده بود و یک نکته ی جالب دیگر نیز در مورد Hero وجود دارد و آن هم این است که Hero اولین گوشی اندرویدی بود که به جک 3.5 میلی متری هدفون مجهز شده بود!

اوایل سال 2010: خیزش قهرمانانه

2010 قطعا یکی از بهترین سال ها برای کمپانی اچ تی سی محسوب میشود. گوگل و اچ تی سی در این سال تیم شدند و اولین گوشی هوشمند با برند نکسوس را روانه ی بازار کردند تا اچ تی سی به عنوان اولین سازنده ی گوشی های سری نکسوس گوگل نیز شناخته شود. Google Nexus One را میتوان یک انقلاب در طراحی گوشی های اندرویدی اچ سی قلمداد کرد و با تجاربی که اچ تی سی در تولید مدل Hero کسب کرده بود، توانست یک نکسوس کم نقص را در زمان خود معرفی کند . در واقع شباهت بین طراحی Nexus One و Hero غیر قابل انکار بود و در این مدل تنها شاهد کمی تغییر و بهبود بودیم. مدت زیادی از معرفی اولین نکسوس گوگل توسط اچ تی سی نگذشته بود که کمپانی چندین مدل دیگر نیز از سری Desire معرفی کرد که بر خلاف نکسوس و Hero که با همان بدنه ی از جنس تفلون همراه شده بودند، این گوشی ها به جز در قسمت شاسی، بیشتر با پلاستیک پوشیده بودند. در همان سال اچ تی سی باز هم دست به معرفی یکی از تحسین برانگیز ترین گوشی های خود زد. HTC Legend تعریف جدیدی از طراحی و کیفیت ساخت را همراه خود داشت و جایگزین راستینی برای HTC Hero بود. کیفیت ساخت حتی از مدل Hero نیز فراتر رفته بود و میتوان گفت Legend در زمان خود در بین گوشی های اندرویدی از نظر کیفیت ساخت و زیبایی رقیب نداشت. قطعا HTC Legend را میتوان یکی از برترین گوشی های تولید شده توسط اچ تی سی خطاب کرد.

اواسط و اواخر سال 2010: کسب شایستگی های بیشتر

بر خلاف انتظار، پس از معرفی HTC Legend، در سال 2010 دیگر گوشی در حد پرستیژ برند اچ تی سی از سوی این کمپانی معرفی نشد و از اواسط 2010 به بعد شاهد گوشی با کیفیتی از نظر طراحی از طرف اچ تی سی نبودیم . در واقع این همان زمانی بود که اچ تی سی شروع به بازیافت طراحی گوشی های خود کرد و به طور نامحسوسی برای تولید مدل های متنوع تر آماده شد. HTC EVO 4G یکی از گوشی های خاطره برانگیزی بود که در این زمان معرفی شد اما از نظر طراحی نمیتوان چندان این مدل را در سطح بالایی قرار داد. پس از آن اچ تی سی شروع به معرفی جایگزین های نسل های پیشین گوشی های خود کرد. بدین ترتیب دو گوشی G2 HTC و myTouch 4G از سوی کمپانی معرفی شدند که نسبت به نسل قبل از هر نظر بهبود یافته بودند. هر دو گوشی المان هایی را از نکسوس و دیزایر دریافت کرده بودند تا به همین سبب اچ تی سی سال 2010 را به خوبی و خوشی خاتمه داد.

سال 2011: پرشور و هیجان پیش به سوی هدفی مشخص

به طور مشخصی اچ تی سی دیگر در بین سازندگان گوشی های هوشمند جا افتاده بود و یکی ازشاخص ترین سازندگان به شمار میرفت. در سال 2011 اچ تی سی از زبان طراحی گوشی های سری دیزایر استفاده کرد و اکثر گوشی های ساخت اچ تی سی در این سال ا تغییراتی جزئی همراه شده بودند. سه گوشی HTC Thunderbolt و Desire S و Evo 3D همگی شکل و شمایل مشابهی داشتند. با اینکه برخی از این مدل با فریم فلزی همراه شده بودند که ویژگی مثبتی محسوب میشد اما به طور کلی شاهد تفاوت چندانی در ظاهر این مدل ها نبودیم. همچنین سال 2011 سالی بود که اچ تی سی دو گوشی Chacha و Salsa را معرفی کرد که در آن زمان به گوشی های فیسبوکی معروف شده بودند و از نظر طراحی با آن کیبورد QWERTY بسیار متفاوت به نظر میرسیدند و از صفحه نمایشی با نسبت و ابعاد غیر متعارفی برخوردار بودند. قطعا این دو گوشی را نمیتوان جز خوب های اچ تی سی از لحاظ طراحی قرار داد و بیشتر به نظر میرسید اچ تی سی این دو مدل برای کودکان و نوجوانان طراحی کرده است اما از نظرکیفیت ساختن بسیار شبیه به HTC Legend بودن که از این نظر بسیار مناسب بودند. با رسیدن به اواخر سال 2011 و فروغ نه چندان زیاد دو گوشی فیسبوکی، اچ تی سی مدل دیگری را با عنوان Rhyme معرفی کرد که در زمان خود برای بانوان گوشی مناسبی به نظر میرسید زیرا اچ تی سی این مدل را با رنگ های متفاوتی به بازار عرضه کرد. در واقع طراحی Rhyme تلفیقی از دیزایر و Sensation بود که با ابعاد جمع و جور تری همراه شده بود.

سال 2012: تغییر به پلی کربنات

از زمان روی آوردن اچ تی سی به سیستم عامل اندروید، یکی از فاکتور هایی که کمپانی همواره در دستور کار خود قرار داده بود، استفاده از مواد با کیفیت در گوشی های خود بود. سال به سال کیفیت ساخت و طراحی گوشی های کمپانی بهتر و بهتر میشد اما در سال 2012 تغییراتی اساسی به خصوص در مورد جنس بدنه ی گوشی های اچ تی سی صورت گرفت و بدین ترتیب خانواده ی جدیدی از گوشی های اچ تی سی با برند One پا به میدان گذاشتند. گوشی های این سری کاملا متفاوت با آن چیزی که در قبل دیده بودیم بودند. به خصوص گوشی پرچمدار HTC One X کاملا در این مورد شاخص بود. اچ تی سی این بار تصمیم گرفته بود که به جای فلز صاف، از پلی کربنات منحنی در گوشی پرچمدار خود استفاده کند. نتیجه ی این اقدام نیز غافل گیر کننده بود زیرا اچ تی سی توانسته بود که با طراحی هوشمندانه ی خود نظر کاربران را جلب کند. اما اچ تی سی هنوز فلز را به طور کلی رها نکرده بود و حتی در گوشی های میان رده، یا One S همچنان از فریم فلزی در این دستگاه ها استفاده میشد. حتی برخی از کاربران معتقد بودند که One S از طراحی ایده آل تری نسبت به One X برخوردار است.

پس از ورود پر سر و صدای سری One، در ادامه ی همان سال اچ تی سی چندین مدل از خانواده ی دیرایز را رونمایی کرد که همگی دارای تغییراتی جزئی بودند و رشد گوشی های سری دیزایر به همان تغییرات جزئی خلاصه شده بود. در واقع بر خلاف اولین عضو این خانواده، دیگر هیچ کدام از گوشی های سری دیزایر غافل گیر کننده ظاهر نشدند و گویا اچ تی سی طراحی گوشی های میان رده ی سری دیزایر را به فراموشی سپرده بود. در حالی که سال 2012، پایان یافته به نظر میرسید، اچ تی سی چندین مدل دیگر از سری One را با نام های One SC، One ST، One X+، One VX و One SV معرفی کرد. همگی این گوشی ها با تغییراتی جزئی نسبت به پرچمدار اصلی یعنی One X معرفی شدند و تمام این اقدامات این فکر را در سر میپروراند که اچ تی سی چه تدابیری برای آینده در سر دارد و تغییر از فلز به پلی کربنات چه مفهومی دارد.

سال 2013: رادیکالی با نام One

پس از سال 2013 نه چندان داغ و پر حرارت، اچ تی سی بار دیگر در سال 2013 در تاریخ طراحی گوشی های هوشمند اندرویدی حماسه آفرید و متفاوت ترین گوشی های اندرویدی تا آن زمان را با نام HTC First رونمایی کرد. پس از گوشی های فیسبوکی اچ تی سی که چندان پر فروغ ظاهر نشدند، اچ تی سی با معرفی HTC First نفسی تازه به طراحی گوشی های خود دمید و به طور واضحی این گوشی از طراحی زیبا و لوکسی در زمان خود برخوردار بود و با تغییرات اصولی من جمله طراحی مجدد لنز دوربین که در نسل قبل بیرون زدگی مشخصی داشت که جلوه ی بدی به One X و برخی مدل های دیگر بخشیده بود و بدنه ای نرم و خوش ساخت همراه شده بود.

در همان سال اچ تی سی منحصر به فرد ترین گوشی خود را از نظر طراحی با نام M7 رونمایی کرد. اکثریت قریب به اتفاق کاربران با فوق العاده بودن طراحی این گوشی هم نظر هستند و در کنار طراحی بسیار زیبا و لوکس M7، جنس بدنه ی فلزی دستگاه هم به خاص بودن آن افزوده بود. در حالی که در آن سال در آمد کمپانی اچ تی سی رو به کاهش بود و از سوی دیگر سامسونگ در حال تبدیل شدن به قدرت مطلق دنیای گوشی های اندرویدی بود، نمیتوان منکر این مسئله شد که اچ تی سی با طراحی M7 سطح جدیدی از طراحی و کیفیت ساخت را به ارمغان آورد. در واقع طراحی One M7 فقط به جنس بدنه ی تمام فلزی خوش ساخت آن خلاصه نمیشد بلکه پشت گوشی نیز به طور منحنی طراحی شده بود که خیلی خوب در دست جای میگرفت. علاوه بر این، پرچمدار اچ تی سی با امکانات جانبی بسیار خوبی نیز همراه شده بود. به طور مثال اسپیکر های Boom Sound این گوشی و خرجی صدای فوق العاده از طریق هدفون های بیتس، M7 را برای دوستداران موسیقی به یک گزینه ی بی بدل تبدیل کرده بود. قطعا M7 از نظر طراحی سالها از زمان خود جلو تر بود به گونه ای که اکنون نیز از نظر طراحی میتوان با بهترین پرچمداران رقابت کند.

در این بین روند معرفی گوشی های میان رده و رده بالا از سری دیزایر همچنان ادامه داشت و همچنین اچ تی سی چند مدل فرعی از پرچمدار خود را نیز با عناوین One Mini و One Max معرفی کرد که فبلت One Max اولین گوی ساخت اچ تی سی بود که با سنسور اثر انگشت همراه شده بود.

سال 2014: وفاداری به یک زبان طراحی

اکنون یک سال از معرفی پرچمدار پیشین کمپانی یعنی One M7 میگذرد و نوبت آن است تا کمپانی نسل جدید پرچمدار خود را معرفی کند. One M8 با طراحی تمام فلزی و بی نقص خود رونمایی شد تا در پرچمدار اچ تی سی به جز صفحه نمایش، در تمامی قسمت ها از فلز استفاده باشد. One M8 از نظر طراحی تغییرات زیادی نسبت به نسل قبل خود نداشت به همین دلیل قطعا باز هم یکی از زیباترین و خوش ساخت ترین پرچمداران 2014 محسوب میشود. حسی که در دست گرفتن M8 به کاربر منتقل میشد قابل قیاس با هیچ گوشی دیگری نبود و به نظر میرسید حتی فلز این گوشی نیز متفاوت از دیگر گوشی های فلزی داخل بازار است و تا این حد اچ تی سی در جنس بدنه ی پرچمدار خود وسواس به خرج داده بود. استفاده از دو دوربین در پشت M8 را میتوان مهم ترین تغییر در طراحی پرچمدار آن سال کمپانی به شمار آورد که البته در این قسمت پرچمدار اچ تی سی نسبت به رقبا موفق عمل نکرد. دیگر تغییر قابل توجه در تاریخچه ی طراحی گوشی های اچ تی سی به مدل HTC J Butterfly باز میکردد که با نام ButterFly 2 نیز شناخته میشود.

نمیتوان این مدل را به زیبایی One M8 دانست و اچ تی سی در این مدل به جای فلز این بار باز هم از پلی کربنات استفاده کرد که با قابلیت ضد آب بودن این مدل اچ تی سی خواستار پاسخ به گلکسی اس 5 سامسونگ بود تا توانایی خود در این مورد را نیز اثبات کند. گفتن این مسئله نیز خالی از لطف نیست که همزمان با معرفی گلکسی اس 5 سامسونگ با آن طراحی بحث برانگیز و جنس بدنه ی ناخوشایند، اچ تی سی کمی شیطنت به خرج داد و حسابی با زیبایی و کیفیت ساخت M8 از خجالت سامسونگ با طعنه های سنگین خود درآمد!

سال 2015: نتایجی ناخوشایند

زمانه ی سخت برای اچ تی سی صبر چندانی نداشت و سال 2015 این دوران به اوج خود رسید. در حالی که سامسونگ و اپل به سلطنت خود در دنیای گوشی های هوشمند ادامه میدادند، دیگر سازندگان مانند ال جی، هواوی و موتورولا به روند رو به رشد خود ادامه میدادند و در عین حال با سرعت زیادی در حال عقبگرد بود. در هر صورت دیگر پرچمدار کمپانی با نام One M9 از راه رسید. زبان طراحی سال گذشته در این پرچمدار نیز حفظ شده بود اما همان تغییرات جزئی نه تنها باعث بهبود پرچمدار اچ تی سی نشده بود بلکه دیگر این طراحی به دل نمینشست. هر چند کیفیت ساخت این مدل نیز همچنان در حد اعلایی قرار داشت. بر خلاف سال های گذشته خبری از نسخه ی مینی و مکس پرچمدار اچ تی سی نبود و کمپانی به تغییرات سخت افزاری در دو مدل M9+ و E9+ پلاس بسنده کرد. در همین حین روند معرفی گوشی های سری دیزایر ادامه داشت و مدل هایی مانند دیزایر 520، 526 و 626 با رنگ های متنوع از سوی اچ تی سی معرفی میشدند.

تا اواخر 2015 دیگر شاهد گوشی مهمی از سوی اچ تی سی نبودیم تا اینکه One A9 را با طراحی نسبتا متفاوتی معرفی نمود که البته از نظر زبان طراحی خود اچ تی سی متفاوت بود و One A9 شباهت غیر قابل انکاری به آیفون های اپل داشت در عین قسمت هایی را نیز ار پرچمدار پیشین کمپانی به ارث برده بود. One A9 نیز دارای شاسی فلزی بود و از نظر کیفیت ساخت همچنان در حد مطلوبی قرار داشت. در واقع اچ تی سی A9 را به عنوان یک پرچمدار ارزان قیمت وارد بازار کرده بود اما قیمت بالای 600 دلار برای این مدل باعث عدم موفقیت One A9 شد.

سال 2016: شروعی تازه

متاسفانه سال های خوب اچ تی سی دوام زیادی نداشت و به همان ال های ابتدایی روی آوردن به تولید گوشی های اندرویدی خلاصه میشد و پس از آن همه چیز دست در دست هم داد تا اچ تی سی به روزی بیافتد که شاید کمتر کسی توقع چنین وضعیتی داشت. اما مشکلات از هر جنبه ای که بود،به بخش طراحی گوشی های اچ تی سی مربوط نمیشد زیرا که در این مورد دست کم کمپانی بسیار خوب عمل میکرد اما عدم وجود ویژگی های جذاب و مشخصاتی مانند دوربین بسیار خوب کاربران را از خرید گوشی های اچ تی سی منصرف میکرد. در حالی که به نظر میرسید اچ تی سی با معرفی مدلی مانند A9 از زبان طراحی خود فاصله گرفته است، کمپانی با معرفی HTC 10 ثابت کرد که هنوز هم میتوان در زمینه ی طراحی گوشی هوشمند فوق العاده ظاهر شود. با نگاهی اجمالی به اچ تی سی 10 میتوان دریافت که کمپانی قصد داشته تا با این گوشی تمام توان خود را برای بازگشت به دنیای رقابت نشان دهد. بدنه ی تمام فلزی بسیار زیبا و خوش ساخت، در کنار مشخصات فنی ایده آل و این بار با به همراه داشتن یکی از بهترین دوربین در بین گوشی های هوشمند اچ تی سی 10 را به پرچمداری در حد و اعتبار اچ تی سی تبدیل کرده بود.

کلام آخر

با نگاهی به پیشینه ی اچ تی سی در طراحی گوشی های هوشمند میتوان فهمید که این کمپانی تایوانی در این زمینه تجربه و توانایی های بسیار خوبی دارد اما طراحی خوب گوشی های اچ تی سی به خاطر مدیریت و استراتژی ضعیف کمپانی در نهایت به بار ننشسته است و کمپانی به طور قابل توجهی از رقبای خود مانند سامسونگ و اپل عقب مانده است در حالی که روزگاری اچ تی سی از مهم ترین رقیب های دو کمپانی به شمار میرفت اما در هر صورت در دنیای فناوری امروز، جایی برای اشتباه نیست و اشتباهی کوچک میتواند منجر به نابودی یک کمپانی حتی به بزرگی اچ تی سی شود. باید صبر کرد و دید در آینده چه اتفاقی برای این کمپانی دوست داشتنی خواهد افتاد اما چیزی که مسلم است این است که اچ تی سی برای موفقیت به چیزی بیش از یک طراحی زیبا و کیفیت بسیار بالا نیازمند است و این در طول تاریخچه ی کمپانی به اثبات رسیده است. امیدواریم این مطلب مورد توجه شما قرار گرفته باشد.

برای اطلاع از جدیدترین اخبار دنیای دیجیتال، قیمت انواع قطعات سخت افزاری و تجهیزات الکترونیکی، آگاهی از اخبار مرتبط با تکنولوژی از جمله نوسان قیمت ارز، تصاویر، ویدئوها و مطالب آموزشی اختصاصی به کانال تلگرام وب سایت سخت افزار بپیوندید: