مدتی پیش در مورد یک باور غلط که در بازار بازی و محصولات مرتبط پر شده بود نوشتیم. حال می خواهیم به مورد دیگری بپردازیم که به نظر ما از اولویتی به مراتبط بالاتر از موارد دیگر در این زمینه برخوردار است. ما نمی دانیم کی و کجا این باور غلط وارد بازار و بعد از ان افکار خریداران شد اما هر کسی که این کار را کرده باشد خیانت بزرگی کرده است چون این باور باعث شده است که الان خیلی از فروشندگان هم این حرف را بارها و بارها برای خریدار تکرار به صورتی که حتی این موضوع برای آنها هم تبدیل به باور درست شود! آقا، برادر، عزیز، گرامی به خدا کمی مطالعه هم خوب است این طوری فقط یک پس زمینه بد در ذهن کاربر می گذاری. چرا دو صفحه مطلب نمی خوانی تا نه خود را دچار دردسر نکنی نه خریدار را. وارد مغازه می شوی یک دیالوگ تکراری را می شنوی. ” ببین دوست عزیز این کارت گرافیک 3 گیگ رم داره و بازی را خیلی بهتر اجرا می کند” ” اون یکی فقط دو گیگابایت رم داره پس در اجرای بازی ها ضعیف تر هستش”. یکمی دقت می کنم، می بینم که این دو محصول یک پردازنده گرافیکی دارند که نهایت یک بازی را در دقت و جزییات استاندارد با منت و خواهش اجرا می کند.

این قدر فروشنده این موضوع را با تاکید می گفت که گفتم برم یکی از این کارت های 3 گیگی بگیرم! خریدار از همه جا بی خبر هم که اطلاعات دقیقی در مورد کارت گرافیک نداشت اصلا نمی دانست چی داره میخره و فقط گیگ بیشتر را می داد و فکر می کرد هر چه عدد بیشتر باشد بهتر است. متاسفانه درد در این میان فقط دادن اطلاعات غلط نیست، درد ثانی این است که وقتی می خواهی بگویی اقا این چیزی که شما می گویی غلط است باید حداقل منتظر یک مشت زیر فکت باشی چون این کار یعنی مشتری پراندن و عواقب سختی دارد! حرفم هم نزنی خون تو رگ بندری می زند و با خود می گویی چرا نمیگی مگر انسانیت نداری! اینجاست که باید با یک سری تاکتیک های جدید را به کار ببری تا وارد بحث بشوی و خریدار بینوا را نجات دهی. به راستی چرا؟ ما همیشه به این مورد فکر می کنیم که چرا باید این طور باشد که فردی اطلاعات غلط را در ذهن مردم ثبت کند و باعث شود جوانی که با هزار امید پول خود را برای خرید یک قطعه گران قیمت مانند کارت گرافیک جمع کرده است پول پای چیزی بدهد که اصلا ارزش ندارد و در اصل پول دور ریختن است. بیایید کمی منصف باشیم یکمی نه زیاد باور کنید جای دوری نمی رود.