قطعا “باتری” یکی از ناخوشایندترین قسمت‌های گجت‌های امروزی برای عده‌ی بسیاری از کاربران است چرا که حتی بهترین آنها نمیتوانند کاربرانی را که از دستگاه خود به طور مداوم استفاده میکنند را راضی نگه دارند. طبیعتا دستگاه‌هایی که عمر باتری کمی دارند حسابی میتوانند کاربر را کلافه کنند و از لذت کار با دستگاه بکاهند. مسئله‌ای که در مورد باتری‌ها وجود دارد و احتمالا آن را درک کرده‌اید این است که شارژدهی یک باتری پس از یک سال استفاده یا بیشتر به طور قابل توجهی نسبت به روز اول کم میشود و اگر مدت زیادیست از گوشی خود استفاده میکنید احتمالا متوجه شده‌اید که باتری آن مثل روز اول دوام نمیاورد و احتمالا در طول روز نیاز به شارژ مجدد آن پیدا میکنید. چرا این اتفاق میفتد؟ این ممکن است سوال کاربران زیادی باشد. همراه سخت افزار مگ باشید تا علت این موضوع را بررسی کنیم.

• باتری‌ها چگونه کار میکنند؟

قطعا الکتریسیته جادویی نیست و در حقیقت میتوان آن را یک چیز کاملا کسل کننده برای بسیاری از افراد دانست که فقط زمانی که آن نیاز داریم از آن استفاده میکنیم. اما اگر میخواهید متوجه شوید که چرا شارژدهی گوشی شما نسبت به روز اول کمتر شده است لازم است کمی بیشتر در مورد نحوه ی کارکرد باتری‌ها اطلاعات کسب کنید که در اینجا برخی از اطلاعات پایه در مورد باتری‌ها را با هم مرور میکنیم.

الکتریسیته مانند هر منبع انرژی چیزی نیست که شما بتوانید آن را خلق کنید. تمام چیزهایی که ما تصور میکنیم برق را درست میکنند در واقع یک مبدل انرژی هستند که آن را از شکلی به شکل دیگر تغییر میدهند. یک باتری از یک واکنش شیمیایی استفاده میکند تا جریان الکتریسیته را تولید کند که این جریان در طول زمان قابل سنجش است. از مواد گوناگونی میتوان برای ساخت باتری استفاده کرد که نتیجه ی آن تولید محصولات مختلف بوده است. در گوشی‌های هوشمند ما و بسیاری از گجت‌های امروزی از باتری‌های لیتیوم یون استفاده میشود چرا که این باتری‌ها نسبت به کارایی خود هزینه‌ی ساخت کمی هم دارند.

درون این باتری‌ها سه جز قرار دارند که برای چیزی که در مورد آن صحبت میکنیم اهمیت بیشتری دارند. جز اول یک الکترود منفی است که به آن آند میگویند و نام الکترود مثبت، کاتد است که از ترکیب لیتیوم با دیگر فلزات ساخته میشود. جز سوم نیز یک محلول الکترولیت است. مسئله ی شیمیایی بین این سه جز ساده است که در واقع باعث میشود از آنها به عنوان ذخیره کننده ی انرژی استفاده کرد. زمانی که شما شارژ وارد باتری میکنید و دستگاه خود را به شارژر متصل میکنید، لیتیوم یون ها شارژ میشوند و الکترودهای منفی آنها را جذب میکنند. پس از جدا کردن شارژر، لیتیوم یون ها شارژ مثبت خود را از دست میدهند و جذب انرژی توسط الکترودهای منفی نیز متوقف میشود. در طول مدت زمانی که گوشی شما به شارژر متصل نیست، طبیعتا انرژی مورد نیاز دستگاه از انرژی ذخیره شده در لیتیوم یون ها تامین میشود تا در نهایت باتری کاملا تخلیه شود. با اتصال مجدد شارژر، دوباره این سیکل از سر گرفته میشود.

سیکل که به آن اشاره شد در مورد باتری‌ها اهمیت زیادی دارد چرا که باتری‌ها به گونه ای طراحی شده‌اند که تعداد سیکل شارژ مشخصی داشته باشند. نحوه ی استفاده از باتری توسط هر شخص ممکن است متفاوت باشد و دقیقا به همین دلیل است که شاید یک باتری که برای شما دو سال به راحتی کار کرده، برای یک کاربر دیگر بیشتر از 6 ماه دوام نیآورد چون طرز استفاده از باتری متفاوت بوده است. بدین ترتیب سازندگان توانسته‌اند یک محدوده ی عمر برای باتری‌ها تعیین کنند. باتری گوشی ها معمولا برای 500 الی 600 سیکل شارژ طراحی شده‌اند که هر سیکل به معنی تخلیه ی کامل باتری و شارژ کامل دوباره ی آن است. شارژ کامل یک باتری که 50 درصد دارد در واقع نصف سیکل شارژ محسوب میشود به همین دلیل است که در مورد شارژ باتری‌های لیتیوم یون نباید به فکر تخلیه ی کامل شارژ و سپس شارژ کامل آن باشید. تعداد سیکل عنوان شده فقط یک آمار است، اما طول عمر یک باتری بر اساس سیکل ها قابل اندازه گیری است چرا که اتفاقاتی که حین شارژ شدن باتری رخ میدهند بر روی عمر آن و سیکل های آینده ی باتری تاثیر گذارند.

• اکسیداسیون و تاثیر منفی روی باتری

امروزه خودروهای برقی در حال باز کردن جای خود در صنعت خودرو هستند و هزینه ی باتری این وسایل نقلیه بسیار بالاست و به همین دلیل تحقیقاتی در مورد اینکه چرا شارژدهی باتری‌های لیتیوم در طول زمان کاهش پیدا میکنند انجام شده است. در حال حاضر میدانیم که شارژ کردن یک باتری باعث شارژ لیتیوم یون ها میشود که سپس به صورت مغناطیسی جذب الکترودهای منفی میشوند. هر چقدر که یون های شارژ شده جذب میشوند، تفاوت پتانسیلی بین الکترودهای منفی و مثبت نیز بیشتر میشود. توسط اختلاف پتانسیل انرژی بین دو الکترود، ولتاژ اندازه گیری میشود. زمانی که ولتاژ به حد معینی برسد، شارژ باتری به طور کامل پر شده است. عکس این قضیه نیز برای زمانی که باتری در حال تخلیه شدن است و ولتاژ به حد صفر میرسد صدق میکند چرا که در آن لحظه دیگر یون مثبت شارژ شده ای وجود ندارد.

اکسایش یا اکسیده شدن الکترودها درست شبیه چیزی که آب و هوا بر سر آهن میآورند در مورد لیتیوم، گرافیت و نمک های الکترولیتی نیز صدق میکند و باعث اکسیده شده الکترودهای باتری میشود. زمانی که هر یون شارژ شده از سمت آنود حرکت میکند، یک لایه‌ی میکروسکوپیک از ذرات را پشت سر خود جای میگذارد. این ذرات از لیتیوم اکسیده شده، اتم‌ها و لیتیوم کربنات ساخته شده‌اند که هر یک از خواص شیمیایی یا الکتریکی مانند گرافیت نیز برخوردارند. لایه‌های ذکر شده با سیکل شارژ / دشارژ شدن و هر دو مورد اختلاف پنتانسیل یا ولتاژ و عدد یون های شارژ شده که امکان جذب آنها وجود دارد به تدریج تداخل پیدا میکند و این تداخلات برای متوجه شدن ما در مورد کاهش عمر باتری کافی خواهد بود. اگر به استفاده از این باتری مانند قبل ادامه دهید به نقطه ای خواهید رسید که دیگر انرژی الکتریسیته کافی برای ذخیره شدن و استفاده توسط گوشی شما وجود نخواهد داشت.

انواع مختلف از ترکیبات لیتیومی مانند نمک های مختلف در الکترولیت ها قابل استفاده هستند که در به جای ماندن لایه های اکسیده شده تاثیر گذارند اما این ترکیبات که باعث میشوند سیکل پاک تر بماند لزوما گزینه ی بهتری هستند چرا که قادر به ذخیره ی انرژی به مقدار کافی نیستند. در واقع ما نیازمند باتری‌هایی پرظرفیت و با قدرت پائین در گوشی‌های خود هستیم که هم شارژدهی مناسبی داشتند و هم از امنیت کافی برخوردار باشند و در نهایت هزینه ی تولید آنها برای تعداد بالا مقرون به صرفه باشد. برای ماشین های برقی علاوه بر ظرفیت بالا باید توان آن نیز زیاد باشد چرا که در باتری خودروهای برقی توسط یک شاسی قدرتمند محافظت میشود و احتمال آسیب دیدن آنها کمتر است. همچنین یک خودروی برقی لازم است بتواند بین هر بار شارژ مسافت قابل توجهی را طی کند. موادی همچون لیتیوم، نیکل، کبالت، آلومینیوم و باتری اکسید باعث شده هزینه ی ساخت این باتری‌ها قابل توجه باشد.

• اهمیت ولتاژ

یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر روی تعداد سیکل های مفید یک باتری لیتیوم یونی، ولتاژ آن است. به دلیل اینکه گوشی‌ها و خودروها تنها وسایلی نیستند که توسط باتری‌های لیتیومی قابل شارژ تامین انرژی میشوند، دپارتمان انژی امریکا در سال 2015 مبلغ هنگفت و زمان زیادی را برای اینکه متوجه شود استفاده از باتری‌های بر پایه‌ی لیتیوم در ماهواره ها و شارژرهای خورشیدی چه تاثیری بر روی کاهش مصرف انرژی دارد، صرف کرد. دومین مورد مهم تاثیرگذار بر روی عمر یک باتری پس از ترکیبات آن، ولتاژ شارژ شدن و ولتاژ نگهداری شارژ آن است. اگر شما یک باتری را با ولتاژ بیشتر از 3.9 شارژ کنید یا شارژ، کاتد باتری دچار افت میشود و عمر باتری را تقریبا به نصف کاهش میدهد. ولتاژ شارژ کردن و نگه داشتن در واقع تفاوت خاصی با یکدیگر ندارند چون همان طور که میدانید اجزای باتری هنگام شارژ شدن حرارت تولید میکنند و ولتاژ بالاتر باعث افزایش دمای باتری نیز میشود.

به عبارت دیگر، ولتاژها برای انتقال قدرت کافی به یک گوشی امروزی ضروری هستند و ثابت نگه داشتن مقدار این فاکتور به نوعی غیر ممکن است. برای اینکه متوجه شیم مقدار زیاد ولتاژ در عمل چقدر در عمر باتری دستگاه تاثیر دارد میتوانیم به دریل های شارژی اشاره کنیم که ولتاژ باتری آنها معمولا بین 12 تا 14 ولت است که باعث شده تعداد سیکل تعریف شده برای آنها نسبت به گوشی‌های هوشمند بسیار کمتر باشد در حالی که اساس باتری آنها همان باتری‌های لیتیومی است که در گوشی ها نیز مورد استفاده قرار میگیرند.

خبر خوب این است که شرکت‌ها در حال کار بر روی نسل جدید باتری‌ها هستند تا عملکرد آنها را بهبود ببخشند. بدین ترتیب امیدواریم عمر باتری و شارژدهی آنها در سال‌های آتی به طور محسوسی افزایش پیدا کنند.

قطعا “باتری” یکی از ناخوشایندترین قسمت‌های گجت‌های امروزی برای عده‌ی بسیاری از کاربران است چرا که حتی بهترین آنها نمیتوانند کاربرانی را که از دستگاه خود به طور مداوم استفاده میکنند را راضی نگه دارند. طبیعتا دستگاه‌هایی که عمر باتری کمی دارند حسابی میتوانند کاربر را کلافه کنند و از لذت کار با دستگاه بکاهند. مسئله‌ای که در مورد باتری‌ها وجود دارد و احتمالا آن را درک کرده‌اید این است که شارژدهی یک باتری پس از یک سال استفاده یا بیشتر به طور قابل توجهی نسبت به روز اول کم میشود و اگر مدت زیادیست از گوشی خود استفاده میکنید احتمالا متوجه شده‌اید که باتری آن مثل روز اول دوام نمیاورد و احتمالا در طول روز نیاز به شارژ مجدد آن پیدا میکنید. چرا این اتفاق میفتد؟ این ممکن است سوال کاربران زیادی باشد. همراه سخت افزار مگ باشید تا علت این موضوع را بررسی کنیم.(image)

• باتری‌ها چگونه کار میکنند؟

قطعا الکتریسیته جادویی نیست و در حقیقت میتوان آن را یک چیز کاملا کسل کننده برای بسیاری از افراد دانست که فقط زمانی که آن نیاز داریم از آن استفاده میکنیم. اما اگر میخواهید متوجه شوید که چرا شارژدهی گوشی شما نسبت به روز اول کمتر شده است لازم است کمی بیشتر در مورد نحوه ی کارکرد باتری‌ها اطلاعات کسب کنید که در اینجا برخی از اطلاعات پایه در مورد باتری‌ها را با هم مرور میکنیم.

الکتریسیته مانند هر منبع انرژی چیزی نیست که شما بتوانید آن را خلق کنید. تمام چیزهایی که ما تصور میکنیم برق را درست میکنند در واقع یک مبدل انرژی هستند که آن را از شکلی به شکل دیگر تغییر میدهند. یک باتری از یک واکنش شیمیایی استفاده میکند تا جریان الکتریسیته را تولید کند که این جریان در طول زمان قابل سنجش است. از مواد گوناگونی میتوان برای ساخت باتری استفاده کرد که نتیجه ی آن تولید محصولات مختلف بوده است. در گوشی‌های هوشمند ما و بسیاری از گجت‌های امروزی از باتری‌های لیتیوم یون استفاده میشود چرا که این باتری‌ها نسبت به کارایی خود هزینه‌ی ساخت کمی هم دارند.

درون این باتری‌ها سه جز قرار دارند که برای چیزی که در مورد آن صحبت میکنیم اهمیت بیشتری دارند. جز اول یک الکترود منفی است که به آن آند میگویند و نام الکترود مثبت، کاتد است که از ترکیب لیتیوم با دیگر فلزات ساخته میشود. جز سوم نیز یک محلول الکترولیت است. مسئله ی شیمیایی بین این سه جز ساده است که در واقع باعث میشود از آنها به عنوان ذخیره کننده ی انرژی استفاده کرد. زمانی که شما شارژ وارد باتری میکنید و دستگاه خود را به شارژر متصل میکنید، لیتیوم یون ها شارژ میشوند و الکترودهای منفی آنها را جذب میکنند. پس از جدا کردن شارژر، لیتیوم یون ها شارژ مثبت خود را از دست میدهند و جذب انرژی توسط الکترودهای منفی نیز متوقف میشود. در طول مدت زمانی که گوشی شما به شارژر متصل نیست، طبیعتا انرژی مورد نیاز دستگاه از انرژی ذخیره شده در لیتیوم یون ها تامین میشود تا در نهایت باتری کاملا تخلیه شود. با اتصال مجدد شارژر، دوباره این سیکل از سر گرفته میشود.

(image)

سیکل که به آن اشاره شد در مورد باتری‌ها اهمیت زیادی دارد چرا که باتری‌ها به گونه ای طراحی شده‌اند که تعداد سیکل شارژ مشخصی داشته باشند. نحوه ی استفاده از باتری توسط هر شخص ممکن است متفاوت باشد و دقیقا به همین دلیل است که شاید یک باتری که برای شما دو سال به راحتی کار کرده، برای یک کاربر دیگر بیشتر از 6 ماه دوام نیآورد چون طرز استفاده از باتری متفاوت بوده است. بدین ترتیب سازندگان توانسته‌اند یک محدوده ی عمر برای باتری‌ها تعیین کنند. باتری گوشی ها معمولا برای 500 الی 600 سیکل شارژ طراحی شده‌اند که هر سیکل به معنی تخلیه ی کامل باتری و شارژ کامل دوباره ی آن است. شارژ کامل یک باتری که 50 درصد دارد در واقع نصف سیکل شارژ محسوب میشود به همین دلیل است که در مورد شارژ باتری‌های لیتیوم یون نباید به فکر تخلیه ی کامل شارژ و سپس شارژ کامل آن باشید. تعداد سیکل عنوان شده فقط یک آمار است، اما طول عمر یک باتری بر اساس سیکل ها قابل اندازه گیری است چرا که اتفاقاتی که حین شارژ شدن باتری رخ میدهند بر روی عمر آن و سیکل های آینده ی باتری تاثیر گذارند.

(image)

• اکسیداسیون و تاثیر منفی روی باتری

امروزه خودروهای برقی در حال باز کردن جای خود در صنعت خودرو هستند و هزینه ی باتری این وسایل نقلیه بسیار بالاست و به همین دلیل تحقیقاتی در مورد اینکه چرا شارژدهی باتری‌های لیتیوم در طول زمان کاهش پیدا میکنند انجام شده است. در حال حاضر میدانیم که شارژ کردن یک باتری باعث شارژ لیتیوم یون ها میشود که سپس به صورت مغناطیسی جذب الکترودهای منفی میشوند. هر چقدر که یون های شارژ شده جذب میشوند، تفاوت پتانسیلی بین الکترودهای منفی و مثبت نیز بیشتر میشود. توسط اختلاف پتانسیل انرژی بین دو الکترود، ولتاژ اندازه گیری میشود. زمانی که ولتاژ به حد معینی برسد، شارژ باتری به طور کامل پر شده است. عکس این قضیه نیز برای زمانی که باتری در حال تخلیه شدن است و ولتاژ به حد صفر میرسد صدق میکند چرا که در آن لحظه دیگر یون مثبت شارژ شده ای وجود ندارد.

اکسایش یا اکسیده شدن الکترودها درست شبیه چیزی که آب و هوا بر سر آهن میآورند در مورد لیتیوم، گرافیت و نمک های الکترولیتی نیز صدق میکند و باعث اکسیده شده الکترودهای باتری میشود. زمانی که هر یون شارژ شده از سمت آنود حرکت میکند، یک لایه‌ی میکروسکوپیک از ذرات را پشت سر خود جای میگذارد. این ذرات از لیتیوم اکسیده شده، اتم‌ها و لیتیوم کربنات ساخته شده‌اند که هر یک از خواص شیمیایی یا الکتریکی مانند گرافیت نیز برخوردارند. لایه‌های ذکر شده با سیکل شارژ / دشارژ شدن و هر دو مورد اختلاف پنتانسیل یا ولتاژ و عدد یون های شارژ شده که امکان جذب آنها وجود دارد به تدریج تداخل پیدا میکند و این تداخلات برای متوجه شدن ما در مورد کاهش عمر باتری کافی خواهد بود. اگر به استفاده از این باتری مانند قبل ادامه دهید به نقطه ای خواهید رسید که دیگر انرژی الکتریسیته کافی برای ذخیره شدن و استفاده توسط گوشی شما وجود نخواهد داشت.

انواع مختلف از ترکیبات لیتیومی مانند نمک های مختلف در الکترولیت ها قابل استفاده هستند که در به جای ماندن لایه های اکسیده شده تاثیر گذارند اما این ترکیبات که باعث میشوند سیکل پاک تر بماند لزوما گزینه ی بهتری هستند چرا که قادر به ذخیره ی انرژی به مقدار کافی نیستند. در واقع ما نیازمند باتری‌هایی پرظرفیت و با قدرت پائین در گوشی‌های خود هستیم که هم شارژدهی مناسبی داشتند و هم از امنیت کافی برخوردار باشند و در نهایت هزینه ی تولید آنها برای تعداد بالا مقرون به صرفه باشد. برای ماشین های برقی علاوه بر ظرفیت بالا باید توان آن نیز زیاد باشد چرا که در باتری خودروهای برقی توسط یک شاسی قدرتمند محافظت میشود و احتمال آسیب دیدن آنها کمتر است. همچنین یک خودروی برقی لازم است بتواند بین هر بار شارژ مسافت قابل توجهی را طی کند. موادی همچون لیتیوم، نیکل، کبالت، آلومینیوم و باتری اکسید باعث شده هزینه ی ساخت این باتری‌ها قابل توجه باشد.

(image)

• اهمیت ولتاژ

یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر روی تعداد سیکل های مفید یک باتری لیتیوم یونی، ولتاژ آن است. به دلیل اینکه گوشی‌ها و خودروها تنها وسایلی نیستند که توسط باتری‌های لیتیومی قابل شارژ تامین انرژی میشوند، دپارتمان انژی امریکا در سال 2015 مبلغ هنگفت و زمان زیادی را برای اینکه متوجه شود استفاده از باتری‌های بر پایه‌ی لیتیوم در ماهواره ها و شارژرهای خورشیدی چه تاثیری بر روی کاهش مصرف انرژی دارد، صرف کرد. دومین مورد مهم تاثیرگذار بر روی عمر یک باتری پس از ترکیبات آن، ولتاژ شارژ شدن و ولتاژ نگهداری شارژ آن است. اگر شما یک باتری را با ولتاژ بیشتر از 3.9 شارژ کنید یا شارژ، کاتد باتری دچار افت میشود و عمر باتری را تقریبا به نصف کاهش میدهد. ولتاژ شارژ کردن و نگه داشتن در واقع تفاوت خاصی با یکدیگر ندارند چون همان طور که میدانید اجزای باتری هنگام شارژ شدن حرارت تولید میکنند و ولتاژ بالاتر باعث افزایش دمای باتری نیز میشود.

به عبارت دیگر، ولتاژها برای انتقال قدرت کافی به یک گوشی امروزی ضروری هستند و ثابت نگه داشتن مقدار این فاکتور به نوعی غیر ممکن است. برای اینکه متوجه شیم مقدار زیاد ولتاژ در عمل چقدر در عمر باتری دستگاه تاثیر دارد میتوانیم به دریل های شارژی اشاره کنیم که ولتاژ باتری آنها معمولا بین 12 تا 14 ولت است که باعث شده تعداد سیکل تعریف شده برای آنها نسبت به گوشی‌های هوشمند بسیار کمتر باشد در حالی که اساس باتری آنها همان باتری‌های لیتیومی است که در گوشی ها نیز مورد استفاده قرار میگیرند.

خبر خوب این است که شرکت‌ها در حال کار بر روی نسل جدید باتری‌ها هستند تا عملکرد آنها را بهبود ببخشند. بدین ترتیب امیدواریم عمر باتری و شارژدهی آنها در سال‌های آتی به طور محسوسی افزایش پیدا کنند.

تحقیقات در ایالت متحده نشان داده است که هر فرد به طور متوسط روزانه بیش از 126 گرم شکر مصرف میکند، یعنی بیش از 25 قاشق چای خوری! خوردن نوشابه های گازدار سهم عظیمی در این مصرف دارد. در گذشته بارها و بارها در مورد ضررهای ناشی از مصرف نوشابه و خطرات جانبی آن هشدار داده شده است. اما این خطرات چه هستند و تا چه میزان باید جدی گرفته شوند؟ با هم نگاهی میندازیم به اثرات منفی مصرف نوشابه.

1. نوشابه باعث کاهش عملکرد کلیه میشود؛ تحقیقاتی 11 ساله در دانشکده پزشکی هاروارد که بر روی 3318 خانم انجام شد که در نتیجه آن دریافتند مصرف نوشابه خطر آسیب رساندن به کلیه را دو برابر میکند.
2. نوشابه خطر ابتلا به دیابت را افزایش میدهد؛ سطح بالای قند در نوشابه باعث ایجاد فشار در لوزالمعده میشود که برای خروج از این وضعیت بدن نیازمند انسولین میشود. نوشیدن یک یا دو قوطی نوشابه در روز خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را تا 25% افزایش میدهد.
3. قوطی های نوشابه با BPA پوشیده میشوند؛ Bisphenol A یک ماده ی شیمیایی صنعتی است که آن را در همه چیز از بیماری های قلبی و چاقی گرفته تا مشکلات بارداری را میتوان دخیل دانست.
4. نوشابه باعث از دست رفتن آب بدن میشود؛ کافئین موجود در نوشابه دفع مایعات را تسریع میکند و هنگامی که سلول های بدن دچار کم آبی شدند، بدن در جذب مواد مغذی دچار مشکل میشود.
5. رنگ کاراملی به کار رفته در نوشابه یک عامل سرطان است؛ رنگ قهوه ای مصنوعی نوشابه در یک فرایند شیمیایی از حرارت دادن شکر کاراملی (بصورت قند سوخته شده) بدست میاید. این واکنش شیمیایی منجر به تولید موادی میشود که در ریه و کبد ایجاد مشکل میکند. در مواردی حتی منجر به سرطان تیروئید و خون در نمونه های آزمایشگاهی شده است.
6. رنگ نوشابه باعث مشکلات عروقی میشود؛ دکتر Nehal N مدیر قسمت التهاب قلب و عروق در دانشگاه پنسیلوانیا از ارتباط بین مشکلات عروقی و کارامل موجود در نوشابه خبر میدهد.
7. کالری نوشابه بالا است؛ یک قوطی نوشابه 17 قاشق چای خوری شکر دارد یعنی 240 کالری. کالری عاری از هرگونه ارزش غذایی است و یک فرد بزرگسال برای سوزاندن 240 کالری نیاز به یک ساعت پیاده روی دارد.
8. کافئین موجود در نوشابه مانع جذب منیزیم میشود؛ بدن برای بیش از 325 واکنش آنزیمی به منیزیم نیاز دارد. منیزیم نقشی بسیار اساسی در فرایندهای سم زدایی بدن و به حداقل رساندن آسیب های زیست محیطی و فلزات سنگین دارد.
9. نوشابه خطر چاقی در کودکان را افزایش میدهد؛ مصرف هر نوشابه اضافی یا دیگر نوشیدنی های شیرین احتمال چاقی کودک را تا 60% افزایش میدهد.
10. نوشابه باعث بروز بیماری قلبی میشود؛ مصرف بیش از یک نوشابه در روز خطر ابتلا به بیماری های قلبی در مردان را تا 20% افزایش میدهد.
11. مصرف نوشابه با آسیب های دندانی ارتباط دارد؛ اسید موجود در نوشابه باعث ساییدگی مینای دندان میشود.
12. نوشابه حاوی مقادیر بالایی قند است؛ و درک این مساله که 17 قاشق چای خوری شکر برای دندان ها و سلامت کلی بدن مضرر است نیاز به دانش خاصی ندارد.
13. شیرین کننده های مصنوعی موجود در نوشابه عامل سرطان است؛ بسیاری از مردم برای مصرف کالری کمتر نوشابه های با قند مصنوعی مصرف میکنند. در حالیکه قند مصنوعی به عامل بیماری های متعددی از جمله سرطان است.
14. نوشابه سطح مواد معدنی بدن را کاهش میدهد؛ تحقیقات در دانشگاه تافتس نشان میدهد افرادی که روزانه سه قوطی نوشابه و یا بیشتر مصرف میکنند مواد معدنی بدنشان (مانند کلسیم و ویتامین D) تقریباً 4% کاهش یافته است.
15. مصرف نوشابه سوخت و ساز بدن را تغییر میدهد؛ این مشکل حتی میتواند از سوزاندن چربی و کاهش وزن نیز جدی تر باشد.
16. مصرف بیش از یک قوطی نوشابه خطر ابتلا به بیماری های قلبی و سندروم متابولیک را افزایش میدهد؛ هاروارد با آزمایش بر روی 9000 بیمار در طول چهار سال دریافتند که مصرف بیش از یک نوشابه در روز خطر ابتلا به سندروم متابولیک تا 48% افزایش میدهد.

سندروم متابولیک به مجموعه ای از اختلالات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی در ارتباط با توسعه بیماری های قلبی عروقی و دیابت نوع 2 میگویند.

17. نوشابه ی رژیمی به کم کردن وزن شما کمکی نمیکند؛ تحقیقات در دانشگاه تگزاس نشان میدهد که افرادی که روزانه بیش از یک قوطی نوشابه رژیمی مصرف میکنند سایز دور کمر آنها 500% بیشتر از افرادی است که نوشابه رژیمی مصرف نمیکنند.
18. نوشابه های رژیمی حاوی مواد نگهداره است؛ که باعث بروز مشکلاتی نظیر کهیر، آسم و دیگر بیماریهای حساسیتی میشود.
19. نوشابه ها حاوی اسید اسکوربیک و بنزوات پتاسیم هستند؛ هنگامی که بنزوات در معرض نور و گرما و درکنار ویتامین C قرار بگیرد به بنزن تبدیل میشود. بنزن یک عامل سرطان زاست.
20. مصرف روزانه نوشابه و دیگر نوشیدنی های شیرین عامل بیماری غیر الکلی کبد چرب است.  
21. بعضی نوشابه ها حاوی BVO (Brominated Vegetable Oil)  میباشند؛ این ماده که بیشتر در نوشابه های ورزشی اضافه میشود عوارضی نظیر از دست دادن حافظه، لرزش، خستگی سردرد و.. به همراه دارد. البته لازم به ذکر است که مصرف این نوشابه ها در بیش از 100 کشور ممنوع شده است.
22. نوشابه با آسم ارتباط دارد؛ مطالعه ای در جنوب استرالیا بر روی 17 هزار نفر انجام شد که نشان میداد مصرف بالای نوشابه با آسم و بیماریهای مزمن ریوی همراه میشود.

ممکن است که شما به طور مداوم نوشابه های گاز دار مصرف کنید و تاکنون به هیچکدام ازین مشکلات برنخورده باشید اما در نظر داشته باشید که بیماری یک شبه پدیدار نمیشود بلکه در طی سالها بر اثر پیروی از رژیم های نامناسب غذایی بوجود می آید. توصیه میکنیم که مصرف نوشابه های گازدار را به حداقل برسانید و آب و آبمیوه های طبیعی را جایگزین آن کنید. اگر در زمانی هم هوس نوشابه کردید، فراموش نکنید که حتما از نی استفاده کنید تا از تماس مستقیم نوشابه با دندان جلوگیری شود.

تحقیقات در ایالت متحده نشان داده است که هر فرد به طور متوسط روزانه بیش از 126 گرم شکر مصرف میکند، یعنی بیش از 25 قاشق چای خوری! خوردن نوشابه های گازدار سهم عظیمی در این مصرف دارد. در گذشته بارها و بارها در مورد ضررهای ناشی از مصرف نوشابه و خطرات جانبی آن هشدار داده شده است. اما این خطرات چه هستند و تا چه میزان باید جدی گرفته شوند؟ با هم نگاهی میندازیم به اثرات منفی مصرف نوشابه.

1. نوشابه باعث کاهش عملکرد کلیه میشود؛ تحقیقاتی 11 ساله در دانشکده پزشکی هاروارد که بر روی 3318 خانم انجام شد که در نتیجه آن دریافتند مصرف نوشابه خطر آسیب رساندن به کلیه را دو برابر میکند.
2. نوشابه خطر ابتلا به دیابت را افزایش میدهد؛ سطح بالای قند در نوشابه باعث ایجاد فشار در لوزالمعده میشود که برای خروج از این وضعیت بدن نیازمند انسولین میشود. نوشیدن یک یا دو قوطی نوشابه در روز خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را تا 25% افزایش میدهد.
3. قوطی های نوشابه با BPA پوشیده میشوند؛ Bisphenol A یک ماده ی شیمیایی صنعتی است که آن را در همه چیز از بیماری های قلبی و چاقی گرفته تا مشکلات بارداری را میتوان دخیل دانست.
4. نوشابه باعث از دست رفتن آب بدن میشود؛ کافئین موجود در نوشابه دفع مایعات را تسریع میکند و هنگامی که سلول های بدن دچار کم آبی شدند، بدن در جذب مواد مغذی دچار مشکل میشود.
5. رنگ کاراملی به کار رفته در نوشابه یک عامل سرطان است؛ رنگ قهوه ای مصنوعی نوشابه در یک فرایند شیمیایی از حرارت دادن شکر کاراملی (بصورت قند سوخته شده) بدست میاید. این واکنش شیمیایی منجر به تولید موادی میشود که در ریه و کبد ایجاد مشکل میکند. در مواردی حتی منجر به سرطان تیروئید و خون در نمونه های آزمایشگاهی شده است.
6. رنگ نوشابه باعث مشکلات عروقی میشود؛ دکتر Nehal N مدیر قسمت التهاب قلب و عروق در دانشگاه پنسیلوانیا از ارتباط بین مشکلات عروقی و کارامل موجود در نوشابه خبر میدهد.
7. کالری نوشابه بالا است؛ یک قوطی نوشابه 17 قاشق چای خوری شکر دارد یعنی 240 کالری. کالری عاری از هرگونه ارزش غذایی است و یک فرد بزرگسال برای سوزاندن 240 کالری نیاز به یک ساعت پیاده روی دارد.
8. کافئین موجود در نوشابه مانع جذب منیزیم میشود؛ بدن برای بیش از 325 واکنش آنزیمی به منیزیم نیاز دارد. منیزیم نقشی بسیار اساسی در فرایندهای سم زدایی بدن و به حداقل رساندن آسیب های زیست محیطی و فلزات سنگین دارد.
9. نوشابه خطر چاقی در کودکان را افزایش میدهد؛ مصرف هر نوشابه اضافی یا دیگر نوشیدنی های شیرین احتمال چاقی کودک را تا 60% افزایش میدهد.
10. نوشابه باعث بروز بیماری قلبی میشود؛ مصرف بیش از یک نوشابه در روز خطر ابتلا به بیماری های قلبی در مردان را تا 20% افزایش میدهد.(image)
11. مصرف نوشابه با آسیب های دندانی ارتباط دارد؛ اسید موجود در نوشابه باعث ساییدگی مینای دندان میشود.
12. نوشابه حاوی مقادیر بالایی قند است؛ و درک این مساله که 17 قاشق چای خوری شکر برای دندان ها و سلامت کلی بدن مضرر است نیاز به دانش خاصی ندارد.
13. شیرین کننده های مصنوعی موجود در نوشابه عامل سرطان است؛ بسیاری از مردم برای مصرف کالری کمتر نوشابه های با قند مصنوعی مصرف میکنند. در حالیکه قند مصنوعی به عامل بیماری های متعددی از جمله سرطان است.
14. نوشابه سطح مواد معدنی بدن را کاهش میدهد؛ تحقیقات در دانشگاه تافتس نشان میدهد افرادی که روزانه سه قوطی نوشابه و یا بیشتر مصرف میکنند مواد معدنی بدنشان (مانند کلسیم و ویتامین D) تقریباً 4% کاهش یافته است.
15. مصرف نوشابه سوخت و ساز بدن را تغییر میدهد؛ این مشکل حتی میتواند از سوزاندن چربی و کاهش وزن نیز جدی تر باشد.
16. مصرف بیش از یک قوطی نوشابه خطر ابتلا به بیماری های قلبی و سندروم متابولیک را افزایش میدهد؛ هاروارد با آزمایش بر روی 9000 بیمار در طول چهار سال دریافتند که مصرف بیش از یک نوشابه در روز خطر ابتلا به سندروم متابولیک تا 48% افزایش میدهد.

سندروم متابولیک به مجموعه ای از اختلالات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی در ارتباط با توسعه بیماری های قلبی عروقی و دیابت نوع 2 میگویند.

17. نوشابه ی رژیمی به کم کردن وزن شما کمکی نمیکند؛ تحقیقات در دانشگاه تگزاس نشان میدهد که افرادی که روزانه بیش از یک قوطی نوشابه رژیمی مصرف میکنند سایز دور کمر آنها 500% بیشتر از افرادی است که نوشابه رژیمی مصرف نمیکنند.
18. نوشابه های رژیمی حاوی مواد نگهداره است؛ که باعث بروز مشکلاتی نظیر کهیر، آسم و دیگر بیماریهای حساسیتی میشود.
19. نوشابه ها حاوی اسید اسکوربیک و بنزوات پتاسیم هستند؛ هنگامی که بنزوات در معرض نور و گرما و درکنار ویتامین C قرار بگیرد به بنزن تبدیل میشود. بنزن یک عامل سرطان زاست.
20. مصرف روزانه نوشابه و دیگر نوشیدنی های شیرین عامل بیماری غیر الکلی کبد چرب است.  
21. بعضی نوشابه ها حاوی BVO (Brominated Vegetable Oil)  میباشند؛ این ماده که بیشتر در نوشابه های ورزشی اضافه میشود عوارضی نظیر از دست دادن حافظه، لرزش، خستگی سردرد و.. به همراه دارد. البته لازم به ذکر است که مصرف این نوشابه ها در بیش از 100 کشور ممنوع شده است.
22. نوشابه با آسم ارتباط دارد؛ مطالعه ای در جنوب استرالیا بر روی 17 هزار نفر انجام شد که نشان میداد مصرف بالای نوشابه با آسم و بیماریهای مزمن ریوی همراه میشود.

ممکن است که شما به طور مداوم نوشابه های گاز دار مصرف کنید و تاکنون به هیچکدام ازین مشکلات برنخورده باشید اما در نظر داشته باشید که بیماری یک شبه پدیدار نمیشود بلکه در طی سالها بر اثر پیروی از رژیم های نامناسب غذایی بوجود می آید. توصیه میکنیم که مصرف نوشابه های گازدار را به حداقل برسانید و آب و آبمیوه های طبیعی را جایگزین آن کنید. اگر در زمانی هم هوس نوشابه کردید، فراموش نکنید که حتما از نی استفاده کنید تا از تماس مستقیم نوشابه با دندان جلوگیری شود.

تحقیقات در ایالت متحده نشان داده است که هر فرد به طور متوسط روزانه بیش از 126 گرم شکر مصرف میکند، یعنی بیش از 25 قاشق چای خوری! خوردن نوشابه های گازدار سهم عظیمی در این مصرف دارد. در گذشته بارها و بارها در مورد ضررهای ناشی از مصرف نوشابه و خطرات جانبی آن هشدار داده شده است. اما این خطرات چه هستند و تا چه میزان باید جدی گرفته شوند؟ با هم نگاهی میندازیم به اثرات منفی مصرف نوشابه.

1. نوشابه باعث کاهش عملکرد کلیه میشود؛ تحقیقاتی 11 ساله در دانشکده پزشکی هاروارد که بر روی 3318 خانم انجام شد که در نتیجه آن دریافتند مصرف نوشابه خطر آسیب رساندن به کلیه را دو برابر میکند.
2. نوشابه خطر ابتلا به دیابت را افزایش میدهد؛ سطح بالای قند در نوشابه باعث ایجاد فشار در لوزالمعده میشود که برای خروج از این وضعیت بدن نیازمند انسولین میشود. نوشیدن یک یا دو قوطی نوشابه در روز خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را تا 25% افزایش میدهد.
3. قوطی های نوشابه با BPA پوشیده میشوند؛ Bisphenol A یک ماده ی شیمیایی صنعتی است که آن را در همه چیز از بیماری های قلبی و چاقی گرفته تا مشکلات بارداری را میتوان دخیل دانست.
4. نوشابه باعث از دست رفتن آب بدن میشود؛ کافئین موجود در نوشابه دفع مایعات را تسریع میکند و هنگامی که سلول های بدن دچار کم آبی شدند، بدن در جذب مواد مغذی دچار مشکل میشود.
5. رنگ کاراملی به کار رفته در نوشابه یک عامل سرطان است؛ رنگ قهوه ای مصنوعی نوشابه در یک فرایند شیمیایی از حرارت دادن شکر کاراملی (بصورت قند سوخته شده) بدست میاید. این واکنش شیمیایی منجر به تولید موادی میشود که در ریه و کبد ایجاد مشکل میکند. در مواردی حتی منجر به سرطان تیروئید و خون در نمونه های آزمایشگاهی شده است.
6. رنگ نوشابه باعث مشکلات عروقی میشود؛ دکتر Nehal N مدیر قسمت التهاب قلب و عروق در دانشگاه پنسیلوانیا از ارتباط بین مشکلات عروقی و کارامل موجود در نوشابه خبر میدهد.
7. کالری نوشابه بالا است؛ یک قوطی نوشابه 17 قاشق چای خوری شکر دارد یعنی 240 کالری. کالری عاری از هرگونه ارزش غذایی است و یک فرد بزرگسال برای سوزاندن 240 کالری نیاز به یک ساعت پیاده روی دارد.
8. کافئین موجود در نوشابه مانع جذب منیزیم میشود؛ بدن برای بیش از 325 واکنش آنزیمی به منیزیم نیاز دارد. منیزیم نقشی بسیار اساسی در فرایندهای سم زدایی بدن و به حداقل رساندن آسیب های زیست محیطی و فلزات سنگین دارد.
9. نوشابه خطر چاقی در کودکان را افزایش میدهد؛ مصرف هر نوشابه اضافی یا دیگر نوشیدنی های شیرین احتمال چاقی کودک را تا 60% افزایش میدهد.
10. نوشابه باعث بروز بیماری قلبی میشود؛ مصرف بیش از یک نوشابه در روز خطر ابتلا به بیماری های قلبی در مردان را تا 20% افزایش میدهد.
11. مصرف نوشابه با آسیب های دندانی ارتباط دارد؛ اسید موجود در نوشابه باعث ساییدگی مینای دندان میشود.
12. نوشابه حاوی مقادیر بالایی قند است؛ و درک این مساله که 17 قاشق چای خوری شکر برای دندان ها و سلامت کلی بدن مضرر است نیاز به دانش خاصی ندارد.
13. شیرین کننده های مصنوعی موجود در نوشابه عامل سرطان است؛ بسیاری از مردم برای مصرف کالری کمتر نوشابه های با قند مصنوعی مصرف میکنند. در حالیکه قند مصنوعی به عامل بیماری های متعددی از جمله سرطان است.
14. نوشابه سطح مواد معدنی بدن را کاهش میدهد؛ تحقیقات در دانشگاه تافتس نشان میدهد افرادی که روزانه سه قوطی نوشابه و یا بیشتر مصرف میکنند مواد معدنی بدنشان (مانند کلسیم و ویتامین D) تقریباً 4% کاهش یافته است.
15. مصرف نوشابه سوخت و ساز بدن را تغییر میدهد؛ این مشکل حتی میتواند از سوزاندن چربی و کاهش وزن نیز جدی تر باشد.
16. مصرف بیش از یک قوطی نوشابه خطر ابتلا به بیماری های قلبی و سندروم متابولیک را افزایش میدهد؛ هاروارد با آزمایش بر روی 9000 بیمار در طول چهار سال دریافتند که مصرف بیش از یک نوشابه در روز خطر ابتلا به سندروم متابولیک تا 48% افزایش میدهد.

سندروم متابولیک به مجموعه ای از اختلالات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی در ارتباط با توسعه بیماری های قلبی عروقی و دیابت نوع 2 میگویند.

17. نوشابه ی رژیمی به کم کردن وزن شما کمکی نمیکند؛ تحقیقات در دانشگاه تگزاس نشان میدهد که افرادی که روزانه بیش از یک قوطی نوشابه رژیمی مصرف میکنند سایز دور کمر آنها 500% بیشتر از افرادی است که نوشابه رژیمی مصرف نمیکنند.
18. نوشابه های رژیمی حاوی مواد نگهداره است؛ که باعث بروز مشکلاتی نظیر کهیر، آسم و دیگر بیماریهای حساسیتی میشود.
19. نوشابه ها حاوی اسید اسکوربیک و بنزوات پتاسیم هستند؛ هنگامی که بنزوات در معرض نور و گرما و درکنار ویتامین C قرار بگیرد به بنزن تبدیل میشود. بنزن یک عامل سرطان زاست.
20. مصرف روزانه نوشابه و دیگر نوشیدنی های شیرین عامل بیماری غیر الکلی کبد چرب است.  
21. بعضی نوشابه ها حاوی BVO (Brominated Vegetable Oil)  میباشند؛ این ماده که بیشتر در نوشابه های ورزشی اضافه میشود عوارضی نظیر از دست دادن حافظه، لرزش، خستگی سردرد و.. به همراه دارد. البته لازم به ذکر است که مصرف این نوشابه ها در بیش از 100 کشور ممنوع شده است.
22. نوشابه با آسم ارتباط دارد؛ مطالعه ای در جنوب استرالیا بر روی 17 هزار نفر انجام شد که نشان میداد مصرف بالای نوشابه با آسم و بیماریهای مزمن ریوی همراه میشود.

ممکن است که شما به طور مداوم نوشابه های گاز دار مصرف کنید و تاکنون به هیچکدام ازین مشکلات برنخورده باشید اما در نظر داشته باشید که بیماری یک شبه پدیدار نمیشود بلکه در طی سالها بر اثر پیروی از رژیم های نامناسب غذایی بوجود می آید. توصیه میکنیم که مصرف نوشابه های گازدار را به حداقل برسانید و آب و آبمیوه های طبیعی را جایگزین آن کنید. اگر در زمانی هم هوس نوشابه کردید، فراموش نکنید که حتما از نی استفاده کنید تا از تماس مستقیم نوشابه با دندان جلوگیری شود.

تحقیقات در ایالت متحده نشان داده است که هر فرد به طور متوسط روزانه بیش از 126 گرم شکر مصرف میکند، یعنی بیش از 25 قاشق چای خوری! خوردن نوشابه های گازدار سهم عظیمی در این مصرف دارد. در گذشته بارها و بارها در مورد ضررهای ناشی از مصرف نوشابه و خطرات جانبی آن هشدار داده شده است. اما این خطرات چه هستند و تا چه میزان باید جدی گرفته شوند؟ با هم نگاهی میندازیم به اثرات منفی مصرف نوشابه.

1. نوشابه باعث کاهش عملکرد کلیه میشود؛ تحقیقاتی 11 ساله در دانشکده پزشکی هاروارد که بر روی 3318 خانم انجام شد که در نتیجه آن دریافتند مصرف نوشابه خطر آسیب رساندن به کلیه را دو برابر میکند.
2. نوشابه خطر ابتلا به دیابت را افزایش میدهد؛ سطح بالای قند در نوشابه باعث ایجاد فشار در لوزالمعده میشود که برای خروج از این وضعیت بدن نیازمند انسولین میشود. نوشیدن یک یا دو قوطی نوشابه در روز خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را تا 25% افزایش میدهد.
3. قوطی های نوشابه با BPA پوشیده میشوند؛ Bisphenol A یک ماده ی شیمیایی صنعتی است که آن را در همه چیز از بیماری های قلبی و چاقی گرفته تا مشکلات بارداری را میتوان دخیل دانست.
4. نوشابه باعث از دست رفتن آب بدن میشود؛ کافئین موجود در نوشابه دفع مایعات را تسریع میکند و هنگامی که سلول های بدن دچار کم آبی شدند، بدن در جذب مواد مغذی دچار مشکل میشود.
5. رنگ کاراملی به کار رفته در نوشابه یک عامل سرطان است؛ رنگ قهوه ای مصنوعی نوشابه در یک فرایند شیمیایی از حرارت دادن شکر کاراملی (بصورت قند سوخته شده) بدست میاید. این واکنش شیمیایی منجر به تولید موادی میشود که در ریه و کبد ایجاد مشکل میکند. در مواردی حتی منجر به سرطان تیروئید و خون در نمونه های آزمایشگاهی شده است.
6. رنگ نوشابه باعث مشکلات عروقی میشود؛ دکتر Nehal N مدیر قسمت التهاب قلب و عروق در دانشگاه پنسیلوانیا از ارتباط بین مشکلات عروقی و کارامل موجود در نوشابه خبر میدهد.
7. کالری نوشابه بالا است؛ یک قوطی نوشابه 17 قاشق چای خوری شکر دارد یعنی 240 کالری. کالری عاری از هرگونه ارزش غذایی است و یک فرد بزرگسال برای سوزاندن 240 کالری نیاز به یک ساعت پیاده روی دارد.
8. کافئین موجود در نوشابه مانع جذب منیزیم میشود؛ بدن برای بیش از 325 واکنش آنزیمی به منیزیم نیاز دارد. منیزیم نقشی بسیار اساسی در فرایندهای سم زدایی بدن و به حداقل رساندن آسیب های زیست محیطی و فلزات سنگین دارد.
9. نوشابه خطر چاقی در کودکان را افزایش میدهد؛ مصرف هر نوشابه اضافی یا دیگر نوشیدنی های شیرین احتمال چاقی کودک را تا 60% افزایش میدهد.
10. نوشابه باعث بروز بیماری قلبی میشود؛ مصرف بیش از یک نوشابه در روز خطر ابتلا به بیماری های قلبی در مردان را تا 20% افزایش میدهد.(image)
11. مصرف نوشابه با آسیب های دندانی ارتباط دارد؛ اسید موجود در نوشابه باعث ساییدگی مینای دندان میشود.
12. نوشابه حاوی مقادیر بالایی قند است؛ و درک این مساله که 17 قاشق چای خوری شکر برای دندان ها و سلامت کلی بدن مضرر است نیاز به دانش خاصی ندارد.
13. شیرین کننده های مصنوعی موجود در نوشابه عامل سرطان است؛ بسیاری از مردم برای مصرف کالری کمتر نوشابه های با قند مصنوعی مصرف میکنند. در حالیکه قند مصنوعی به عامل بیماری های متعددی از جمله سرطان است.
14. نوشابه سطح مواد معدنی بدن را کاهش میدهد؛ تحقیقات در دانشگاه تافتس نشان میدهد افرادی که روزانه سه قوطی نوشابه و یا بیشتر مصرف میکنند مواد معدنی بدنشان (مانند کلسیم و ویتامین D) تقریباً 4% کاهش یافته است.
15. مصرف نوشابه سوخت و ساز بدن را تغییر میدهد؛ این مشکل حتی میتواند از سوزاندن چربی و کاهش وزن نیز جدی تر باشد.
16. مصرف بیش از یک قوطی نوشابه خطر ابتلا به بیماری های قلبی و سندروم متابولیک را افزایش میدهد؛ هاروارد با آزمایش بر روی 9000 بیمار در طول چهار سال دریافتند که مصرف بیش از یک نوشابه در روز خطر ابتلا به سندروم متابولیک تا 48% افزایش میدهد.

سندروم متابولیک به مجموعه ای از اختلالات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی در ارتباط با توسعه بیماری های قلبی عروقی و دیابت نوع 2 میگویند.

17. نوشابه ی رژیمی به کم کردن وزن شما کمکی نمیکند؛ تحقیقات در دانشگاه تگزاس نشان میدهد که افرادی که روزانه بیش از یک قوطی نوشابه رژیمی مصرف میکنند سایز دور کمر آنها 500% بیشتر از افرادی است که نوشابه رژیمی مصرف نمیکنند.
18. نوشابه های رژیمی حاوی مواد نگهداره است؛ که باعث بروز مشکلاتی نظیر کهیر، آسم و دیگر بیماریهای حساسیتی میشود.
19. نوشابه ها حاوی اسید اسکوربیک و بنزوات پتاسیم هستند؛ هنگامی که بنزوات در معرض نور و گرما و درکنار ویتامین C قرار بگیرد به بنزن تبدیل میشود. بنزن یک عامل سرطان زاست.
20. مصرف روزانه نوشابه و دیگر نوشیدنی های شیرین عامل بیماری غیر الکلی کبد چرب است.  
21. بعضی نوشابه ها حاوی BVO (Brominated Vegetable Oil)  میباشند؛ این ماده که بیشتر در نوشابه های ورزشی اضافه میشود عوارضی نظیر از دست دادن حافظه، لرزش، خستگی سردرد و.. به همراه دارد. البته لازم به ذکر است که مصرف این نوشابه ها در بیش از 100 کشور ممنوع شده است.
22. نوشابه با آسم ارتباط دارد؛ مطالعه ای در جنوب استرالیا بر روی 17 هزار نفر انجام شد که نشان میداد مصرف بالای نوشابه با آسم و بیماریهای مزمن ریوی همراه میشود.

ممکن است که شما به طور مداوم نوشابه های گاز دار مصرف کنید و تاکنون به هیچکدام ازین مشکلات برنخورده باشید اما در نظر داشته باشید که بیماری یک شبه پدیدار نمیشود بلکه در طی سالها بر اثر پیروی از رژیم های نامناسب غذایی بوجود می آید. توصیه میکنیم که مصرف نوشابه های گازدار را به حداقل برسانید و آب و آبمیوه های طبیعی را جایگزین آن کنید. اگر در زمانی هم هوس نوشابه کردید، فراموش نکنید که حتما از نی استفاده کنید تا از تماس مستقیم نوشابه با دندان جلوگیری شود.

گوشی های سونی سری اکسپریا زد 5 به زودی به اندروید 6.0 به روز می شوند. در کنار هر آنچه که نسخه ای تازه از یک سیستم عامل به همراه می آورد، یک سری بهبودها و تغییرات نیز ممکن است توسط شرکت سازنده گوشی ارائه شوند. حساب کاربری توییتر @Ricciolo1 اخیرا در پست تازه ای خبر داده که بروزرسانی مارشملو برای اکسپریا زد 5، زد 5 کامپکت و زد 5 پریمیوم با تغییرات عمده ای در مد STAMINA همراه خواهد بود که می تواند عمر باتری را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.