در نهایت با معرفی یکی از اعضای پیشرفته ی Intel Stratix 10 MX شگفتی آفرید! این شرکت در روزهای اخیر اقدام به ارائه یک الگوی جدید از تراشه های FPGA کرده است که در روز گذشته نخستین تراشه مجتمع از این خانواده معرفی شد. این تراشه از پهنای باند بسیار بالا (High Bandwidth Memory) در بخش حافظه بهره برده که در نتیجه پردازنده را با سرعتی خیره کننده به حافظه متصل می سازد. Intel Stratix 10 MX از حافظه های HBM2 استفاده کرده و این مسئله حاکی از آن است که تغییر کاربری یک گونه ی حافظه، برای اینتل کار چندانی سختی نخواهد بود.

بدین ترتیب پهنای باند نهایی تا 10 برابر بیش از تراشه هایی است که از حافظه های DDR به عنوان حافظه DRAM بهره می برند. در نتیجه این محصول به منظور استفاده در پردازش هایی همچون Network Functions Virtualization به اختصار NFV یا High-Performance Computing به اختصار HPC، بسیار ایده آل خواهد بود. در این دو پردازش دسترسی به باگت های حافظه با سرعت بسیار بالایی صورت گرفته و در نتیجه پردازنده به دلیل استفاده از پردازش های همگون، عملیات را با سرعت بیشتری رندر می نماید. در محیط HPC، توانایی فشرده سازی و فشرده سازی داده ها قبل یا بعد از جابجایی اطلاعات، بسیار مهم است.

خانواده شتاب دهنده های Intel Stratix 10 MX که از حافظه های HBM2 بهره می برند، می توانند تا 512گیگابایت پهنای باند را در اختیار سیستم قرار دهند. HBM2 به وسیله پشته های عمودی سیلیکون، توسط فناوری TSV پیاده سازی شده اند. شتاب دهنده های جدید اینتل از فناوری Embedded Multi-Die Interconnect Bridge به منظور افزایش سرعت مابین FPGA و DRAM بهره می برند. اینتل چند نمونه از شتاب دهنده های Intel Stratix 10 MX را در دست تولید دارد که همگی از لیتوگرافی 14 نانومتری برخوردار بوده و در حتی در برخی از نمونه ها، شاهد استفاده از معماری ARM هستیم.

در نهایت با معرفی یکی از اعضای پیشرفته ی Intel Stratix 10 MX شگفتی آفرید! این شرکت در روزهای اخیر اقدام به ارائه یک الگوی جدید از تراشه های FPGA کرده است که در روز گذشته نخستین تراشه مجتمع از این خانواده معرفی شد. این تراشه از پهنای باند بسیار بالا (High Bandwidth Memory) در بخش حافظه بهره برده که در نتیجه پردازنده را با سرعتی خیره کننده به حافظه متصل می سازد. Intel Stratix 10 MX از حافظه های HBM2 استفاده کرده و این مسئله حاکی از آن است که تغییر کاربری یک گونه ی حافظه، برای اینتل کار چندانی سختی نخواهد بود.

بدین ترتیب پهنای باند نهایی تا 10 برابر بیش از تراشه هایی است که از حافظه های DDR به عنوان حافظه DRAM بهره می برند. در نتیجه این محصول به منظور استفاده در پردازش هایی همچون Network Functions Virtualization به اختصار NFV یا High-Performance Computing به اختصار HPC، بسیار ایده آل خواهد بود. در این دو پردازش دسترسی به باگت های حافظه با سرعت بسیار بالایی صورت گرفته و در نتیجه پردازنده به دلیل استفاده از پردازش های همگون، عملیات را با سرعت بیشتری رندر می نماید. در محیط HPC، توانایی فشرده سازی و فشرده سازی داده ها قبل یا بعد از جابجایی اطلاعات، بسیار مهم است.

(image)

خانواده شتاب دهنده های Intel Stratix 10 MX که از حافظه های HBM2 بهره می برند، می توانند تا 512گیگابایت پهنای باند را در اختیار سیستم قرار دهند. HBM2 به وسیله پشته های عمودی سیلیکون، توسط فناوری TSV پیاده سازی شده اند. شتاب دهنده های جدید اینتل از فناوری Embedded Multi-Die Interconnect Bridge به منظور افزایش سرعت مابین FPGA و DRAM بهره می برند. اینتل چند نمونه از شتاب دهنده های Intel Stratix 10 MX را در دست تولید دارد که همگی از لیتوگرافی 14 نانومتری برخوردار بوده و در حتی در برخی از نمونه ها، شاهد استفاده از معماری ARM هستیم.