محصولات صوتی و تصویری تولید شده توسط برندهای معتبر جهان،به همراه یک لیست شامل اطلاعاتی کامل از فاکتورهایی مانند میزان مصرف انرژی،دقت های تصویری،توان خروجی،سیستم های به کار رفته و…به مراکز استاندارد ارسال میگردد.این موسسات موظف به چک کردن تمامی این اطلاعات هستند تا پس از اطمینان از درست بودن آنها،اجازه ورود به بازار محصول را صادر نمایند.این مراحل بدون استثناء مشمول تمام کالاهای مورد نظر میگردد و هیچ تفاوتی ندارد که این محصول تولید کدام کشور و کمپانی باشد.یکی از مهمترین عواملی که به شدت مورد توجه سازمان های نظارتی اروپا است،مصرف انرژی برق به نسبت به خروجی است.

ماجرا از آنجا آغاز میگردد که روزنامه گاردین در یک مقاله سامسونگ را متهم به تقلب در آزمون های مراکز استاندارد و نظارت کرد.گاردین در این مطلب به طور مستقیم سامسونگ را مورد هجمه قرار داده است و اضافه میکند که تلویزیون های این کمپانی از مصرف انرژی بیشتری از نمونه های تست برخوارد هستند و سامسونگ این موضوع را پنهان کرده است.

در جواب این مقاله،سامسونگ به سرعت واکنش نشان داده است و تنها پس از چند ساعت از انتشار آن،دفتر این غول کره ایی در انگلستان یک بیانه بلند بالا را منتشر کرده است.در این بیانه ایی آمده است که تلویزیون های سامسونگ در هنگام فروش و را اندازی در منازل،از یک تنظیمات استاندارد استفاده میکنند که کاربران به کمک تکنسین های سامسونگ و یا به تنهایی،قادر به تغییر این تنظیمات به صورت دلخواه هستند.سامسونگ در تلویزیون های تولیدی خود از چند نوع سامانه مختلف،برای نظارت بر تصویر و صرفه جویی انرژی استفاده میکند.به عنوان مثال میتوان به فناوری (Motion lighting) اشاره کرد.این سامانه ها در هنگام اولین استارت در منازل کاربران غیر فعال است و دیگر تنظیمات عادی این تلویزیون ها مانند سیستم صوت و اکولایزر،اینترنت،اپلیکیشن ها،تنظیمات نور،رنگ و گاما و حتی سیستم های پخش HDMI همگی به صورت خام و پیشفرض هستند که کاربران به دلخواه آنها را فعال و یا تنظیم خواهند کرد.در اینجا کاملا مشخص است که کاربر مسئول تنظیمات انجام شده در تلویزیون خود است و با خاموش کردن سامانه های صرفه جویی در انرژی میتواند از یک تصویر با کنتراست بالا در کنار یک خروجی صدا با قدرت بهتر استفاده کند.اما در صورت روشن کردن سامانه های ذکر شده،مصرف انرژی کاهش یافته و اطلاعات داده شده از سوی سامسونگ تائید میگردد.در ادامه اضافه شده است که،تلویزیون های ارسالی برای دریافت استاندارد های فروش،سیستم های کاهش مصرف انرژی را روشن میگذارند و یا در مورد آن به مهندسین ناظر اطلاعاتی داده میشود تا آنها از حداقل مصرف انرژی تلویزیون مطلع گردند.در نتیجه در حالت معمول،سیستم های کاهش مصرف انرژی (ECO) خاموش است و کاربران میتوانند در صوت تمایل آن را روشن نمایند.اما در این بخش بسیاری از کاربران مایل به روشن کردن این سامانه های نیستند چرا که تمایل دارند تا از یک تصویر پویا و زنده استفاده کنند.در عین حال از طرفی هم سازمان هایی نظارتی مانند کمیسیون بین المللی الکترونیک (IEC) پس از دریافت یک تلویزیون برای انجام تست های کیفی،از تنظیمات پیش فرض آنها استفاده کرده و حالت های صرفه جویی را روشن نمیکنند.

کمیسیون اروپا گفته است که هیچ مدرکی دال بر تقلب سامسونگ در تست ها وجود ندارد و از قوانین سختگیرانه بررسی دفاع کرده است.مصرف انرژی و حفظ محیط زیست در اروپا به عنوان یک اصل مهم در تمام بخش ها دنبال میگردد.سامسونگ نیز در نهایت نتایج برخی از تست ها و شرایط آنها را ضمیمه این بیانیه کرده است و این اتهام از این غول کره ایی رد شده است.گاردین هم با کسب یک تجربه می آموزد که زیرسوال بردن بزرگترین فروشنده تلویزیون در جهان نتیجه ایی جز کم شدن اعتبار برایش نخواهد داشت.