همه علاقمندان به خودرو تعریفی مشخص از خودروهای سوپر اسپورت دارند. ماشین هایی با طراحی کاملا دقیق برای بهینه سازی عملکرد آیرودینامیکی، استفاده از موادی مانند فیبرکربن و تیتانیوم برای کاهش وزن و استفاده از پیشرانه های قدرتمند ترکیب شده با سوپرشارژر و توربو شارژر برای به حداکثر رساندن توان تولیدی. سوپراسپورت ها طرفداران بسیار زیادی در سراسر جهان دارند و البته تولید کنندگان آنها هم به شدت محدود هستند. کمپانی های زیادی در جهان وجود ندارند که دارای فناوری لازم و مهندسین کارکشته برای ساخت چنین ماشین های باشند. اما کشور هندوستان که تا به حال هیچ تجربه ای حتی در ساختن یک ماشین در استانداردهای بین المللی نداشته و از این بابت شباهت زیادی به کشور خودمان دارد تصمیم گرفته اولین سوپراسپورت ملی ساخت داخل را رونمایی کند. این ماشین DC Avanti نام دارد.

آوانتی به طور کامل در هند طراحی و ساخته شده. البته همان طور که انتظار می رود هندوستان دارای تکنولوژی لازم برای ساخت بعضی از قطعات مانند موتور نیست و به همین دلیل این موارد از ماشین های دیگر قرض گرفته شده اند. با این وجود چیزی که می توان به آن اطمینان داشت انجام شدن طراحی خودرو توسط مهندسین هندی است. در نگاه اول احتمالا ترکیب رنگ مشکی – نارنجی توجهتان را جلب خواهد کرد که البته هیچ شباهتی به ترکیب رنگ مشابه بوگاتی ویرون سوپراسپورت ندارد. طراحی بخش جلویی ماشین اما به شدت یادآور خودروهایی مانند زنوو ST1 است و البته مشخص نیست کدام شرکت اول از شرکت دیگر الگوبرداری کرده.

در بخش داخلی شاهد به کارگیری چرم مصنوعی هستیم که شاید کیفیت ساخت طراحی داخلی ماشین هایی مانند استون مارتین DB11 را نداشته باشد اما به هر حال یک مرحله از پلاستیک طراحی شده به شکل چرم پیشرفته تر است. بر خلاف سوپراسپورت های اروپایی کلید و دکمه های چندان زیادی روی داشبورد به چشم نمی خورد و فرمان خودرو هم به سبک ماشین های پیکان دهه 40 خورشیدی طراحی شده و حتی کلیدهای کنترل پخش موزیک و شدت صدا هم روی آن وجود ندارد.

البته هیچ کدام از این موارد به پای دسته دنده کلاسیک این خودرو نمی رسند. مطمئنا سازندگان سوپراسپورت های اروپایی با دیدن این صحنه به شکلی عمیق به فکر فروخواهند رفت و به این پرسش می اندیشند که چرا یک سوپر اسپورت باید از تکنولوژی متعلق به عصر برادران رایت استفاده کند.

شاید تصور کنید همه این اتفاقات با هدف کاهش وزن نهایی خودرو رخ داده اند اما در حقیقت این طور نیست. شاسی ماشین از جنس فولاد ساخته شده که نشان می دهد مهندسین هندی علاقه زیادی به کاهش وزن ماشین ندارند. با وجود استفاده از فیبرکربن برای ساخت پنل های بدنه، وزن نهایی خودرو نزدیک به 1600 کیلوگرم است. اما از نقطه نظر فنی در قلب آوانتی از پیشرانه 2 لیتری چهار سیلندر توربو ساخت رنو استفاده شده که قبلا در مدل مگان RS به کار گرفته شده بود و دو پیکربندی برای توان خروجی در نظر گرفته شده است که به ترتیب 250 و 310 اسب بخار نیرو تولید می کنند. حداکثر سرعت این سوپراسپورت 200 کیلومتر در ساعت است و شتاب صفر تا صد آن نیز 6 ثانیه اعلام شده.

به گفته مدیران کمپانی DC، اولین سوپراسپورت ساخته شده در هندوستان به زودی با قیمت 50000 پوند وارد بازار خواهد شد و اگر دوست نداشته باشید یک فورد فوکس، آئودی S3، لکسوس IS، مزدا 6 و یا بی ام و M240i داشته باشید می توانید روی خرید آوانتی حساب باز کنید.

همه علاقمندان به خودرو تعریفی مشخص از خودروهای سوپر اسپورت دارند. ماشین هایی با طراحی کاملا دقیق برای بهینه سازی عملکرد آیرودینامیکی، استفاده از موادی مانند فیبرکربن و تیتانیوم برای کاهش وزن و استفاده از پیشرانه های قدرتمند ترکیب شده با سوپرشارژر و توربو شارژر برای به حداکثر رساندن توان تولیدی. سوپراسپورت ها طرفداران بسیار زیادی در سراسر جهان دارند و البته تولید کنندگان آنها هم به شدت محدود هستند. کمپانی های زیادی در جهان وجود ندارند که دارای فناوری لازم و مهندسین کارکشته برای ساخت چنین ماشین های باشند. اما کشور هندوستان که تا به حال هیچ تجربه ای حتی در ساختن یک ماشین در استانداردهای بین المللی نداشته و از این بابت شباهت زیادی به کشور خودمان دارد تصمیم گرفته اولین سوپراسپورت ملی ساخت داخل را رونمایی کند. این ماشین DC Avanti نام دارد.

آوانتی به طور کامل در هند طراحی و ساخته شده. البته همان طور که انتظار می رود هندوستان دارای تکنولوژی لازم برای ساخت بعضی از قطعات مانند موتور نیست و به همین دلیل این موارد از ماشین های دیگر قرض گرفته شده اند. با این وجود چیزی که می توان به آن اطمینان داشت انجام شدن طراحی خودرو توسط مهندسین هندی است. در نگاه اول احتمالا ترکیب رنگ مشکی – نارنجی توجهتان را جلب خواهد کرد که البته هیچ شباهتی به ترکیب رنگ مشابه بوگاتی ویرون سوپراسپورت ندارد. طراحی بخش جلویی ماشین اما به شدت یادآور خودروهایی مانند زنوو ST1 است و البته مشخص نیست کدام شرکت اول از شرکت دیگر الگوبرداری کرده.

(image)

در بخش داخلی شاهد به کارگیری چرم مصنوعی هستیم که شاید کیفیت ساخت طراحی داخلی ماشین هایی مانند استون مارتین DB11 را نداشته باشد اما به هر حال یک مرحله از پلاستیک طراحی شده به شکل چرم پیشرفته تر است. بر خلاف سوپراسپورت های اروپایی کلید و دکمه های چندان زیادی روی داشبورد به چشم نمی خورد و فرمان خودرو هم به سبک ماشین های پیکان دهه 40 خورشیدی طراحی شده و حتی کلیدهای کنترل پخش موزیک و شدت صدا هم روی آن وجود ندارد.

(image)

البته هیچ کدام از این موارد به پای دسته دنده کلاسیک این خودرو نمی رسند. مطمئنا سازندگان سوپراسپورت های اروپایی با دیدن این صحنه به شکلی عمیق به فکر فروخواهند رفت و به این پرسش می اندیشند که چرا یک سوپر اسپورت باید از تکنولوژی متعلق به عصر برادران رایت استفاده کند.

(image)

شاید تصور کنید همه این اتفاقات با هدف کاهش وزن نهایی خودرو رخ داده اند اما در حقیقت این طور نیست. شاسی ماشین از جنس فولاد ساخته شده که نشان می دهد مهندسین هندی علاقه زیادی به کاهش وزن ماشین ندارند. با وجود استفاده از فیبرکربن برای ساخت پنل های بدنه، وزن نهایی خودرو نزدیک به 1600 کیلوگرم است. اما از نقطه نظر فنی در قلب آوانتی از پیشرانه 2 لیتری چهار سیلندر توربو ساخت رنو استفاده شده که قبلا در مدل مگان RS به کار گرفته شده بود و دو پیکربندی برای توان خروجی در نظر گرفته شده است که به ترتیب 250 و 310 اسب بخار نیرو تولید می کنند. حداکثر سرعت این سوپراسپورت 200 کیلومتر در ساعت است و شتاب صفر تا صد آن نیز 6 ثانیه اعلام شده.

(image)

به گفته مدیران کمپانی DC، اولین سوپراسپورت ساخته شده در هندوستان به زودی با قیمت 50000 پوند وارد بازار خواهد شد و اگر دوست نداشته باشید یک فورد فوکس، آئودی S3، لکسوس IS، مزدا 6 و یا بی ام و M240i داشته باشید می توانید روی خرید آوانتی حساب باز کنید.