یکی از برتری های سری فیفا در نسخه های اخیر این مجموعه نسبت به رقیب دیرین خود یعنی مجموعه ی Pro Evolution Soccer بحث تعداد تیم ها ، لیگ ها و استادیوم های لیسانس شده در نسخه های مختلف این مجموعه بوده است. ویژگی پر طرفداری که همواره در مجموعه بازی های فیفا شاهد برتری محسوس آن ها نسبت به نسخه های اخیر از سری PES بوده ایم. در واقع سازندگان مجموعه بازی های PES یعنی اعضای شرکت کونامی نه تنها نتوانسته اند در طی سال های اخیر بر کمیت محتویات لیسانس شده ی موجود در نسخه های مختلف از سری PES بیافزایند بلکه برخی از داشته های خود در این زمینه را هم از دست داده اند و در پاره ای موارد شاهد کاهش یافتن محتویات موجود در نسخه های اخیر سری PES نسبت به قبل هستیم. با این حال مجموعه ی فیفا همواره در این زمینه رو به جلو حرکت کرده است و علاقه مندان به سری شبیه ساز فوتبال شرکت EA هر سال شاهد لیسانس شدن محتویات تازه ای برای نسخه های جدید این مجموعه بوده اند.

نسخه ی جدید از سری بازی های فیفا یعنی بازی FIFA 17 تا چندی دیگر در اختیار علاقه مندان به عناوین شبیه ساز فوتبال قرار خواهد گرفت و دوست داران این مجموعه می توانند با آغاز شدن فصل جدید لیگ های معتبر فوتبال جهان در دنیای واقعی، در دنیای مجازی و در قالب بازی FIFA 17 هم لیگ جدید اختصاصی خود را آغاز نمایند. به منظور حضور هر چه قدرتمند تر در بازار عناوین شبیه ساز ورزشی در ابتدای پاییز امسال، سازندگان سری فیفا قصد اضافه کردن نکات و محتویات تازه ای را به بازی FIFA 17 دارند. ویژگی هایی نظیر بخش داستانی The Journey که پیش تر در قالب مطالب مجزا به آن ها پرداخته بودیم. اما گذشته از این بخش جدید داستانی (که برای نخستین بار شاهد وجود آن در سری بازی های فیفا خواهیم بود) ملحقات دیگری نظیر تیم ها و لیگ های جدید هم به بازی FIFA 17 اضافه خواهد شد. از جمله لیگ های جدیدی که شاهد اضافه شدن آن ها به بازی FIFA 17 خواهیم بود لیگ حرفه ای ژاپن است که با نام Meiji Yasuda J1 League شناخته می شود. بنا بر تایید رسمی سازندگان بازی FIFA 17 علاقه مندان به سری فیفا می توانند شاهد حضور هر 18 تیم حاضر در لیگ حرفه ای فوتبال ژاپن در نسخه ی جدید از سری فیفا باشند. تیم هایی که لیست کامل آن ها عبارت است از : Vegalta Sendai ، Kashima Antlers  ، Urawa Reds  ، Omiya Ardija  ، Kashiwa Reysol  ، FC Tokyo  ، Kawasaki Frontale  ،    Yokohama F. Marinos  ، Shonan Bellmare  ، Ventforet Kofu  ،  Albirex Niigata ، Júbilo Iwata  ، Nagoya Grampus  ،  Gamba Osaka ، Vissel Kobe  ، Sanfrecce Hiroshima  ،Avispa Fukuoka  و Sagan Tosu.  

علاوه بر اضافه شدن لیگ حرفه ای ژاپن (به همراه تورنمنت J League Cup) با تمامی تیم ها و بازیکنان حاضر در این لیگ (به همراه لوگو ، پرچم و لباس های واقعی این تیم ها) ورزشگاه اختصاصی تیم گامبا اوزاکای ژاپن یعنی ورزشگاه Suita City (همین ورزشگاهی که در تصویر مشاهده می کنید) نیز به لیست ورزشگاه های موجود در بازی FIFA 17 اضافه خواهد شد

گفتنی است که لیگ فوتبال ژاپن به طور کامل توسط سازندگان بازی FIFA 17 لیسانس شده است و از همین رو علاقه مندان به این بازی قادر به انتخاب تیم ها و بازیکنان موجود در لیگ فوتبال ژاپن در تمامی بخش های بازی FIFA 17 از جمله بخش FIFA Ultimate Team خواهند بود. از آن جایی که امتیاز سری پر طرفدار Pro Evolution Soccer به شرکت ژاپنی کونامی تعلق دارد، سازندگان مجموعه بازی های فیفا همواره برای پذیرایی از تیم های ژاپنی در نسخه های مختلف از این مجموعه با مشکلات مربوط به قوانین کپی رایت مواجه بودند. اما بالاخره اعضای گروه EA Sports موفق شدند تا حق امتیاز استفاده از لیگ حرفه ای فوتبال ژاپن را به دست آورده و بتوانند این لیگ شاخص آسیایی و تمام محتوای مربوط به آن را به بازی FIFA 17 بیافزایند. البته وجود لیگ حرفه ای ژاپن (که بنا بر گفته ی سازندگان بازی FIFA 17 یکی از پر در خواست ترین لیگ های آسیایی برای حضور در نسخه های مختلف از سری بازی های فیفا از سوی تجربه کنندگان این مجموعه بوده است) تنها تغییر بازی FIFA 17 نسبت به نسخه های پیشین این مجموعه به شمار نمی رود و همان گونه که در بخش نخست این مطلب هم به آن اشاره شد سازندگان بازی FIFA 17 برای حضور هر چه قدرتمند تر در بازار عناوین شبیه ساز فوتبال (که در حال حاضر در انحصار دو مجموعه ی FIFA و PES قرار دارد) تغییرات دیگری را هم در ساختار این بازی گنجانده اند. دگرگونی هایی که از میان مهم ترین آن ها می توان به تغییر موتور گرافیکی بازی FIFA 17 اشاره کرد. در واقع همان گونه که پیش تر هم به آن اشاره کرده بودیم گرافیک فنی بازی FIFA 17 قرار است به جای طراحی بر اساس موتور اختصاصی نسخه های پیشین سری فیفا یعنی موتور گرافیکی Ignite بر اساس توان موتور گرافیکی قدرتمند شرکت EA یعنی موتور گرافیکی فراست بایت طراحی گردد. تغییری که با توجه به پتانسیل های موتور گرافیکی فراست بایت در نهایت می توان آن را به سود بازی FIFA 17 قلمداد کرد. در پایان باید به این نکته اشاره کنیم که بازی FIFA 17  قرار است در تاریخ 27 سپتامبر سال جاری میلادی برای پلتفرم هایی نظیر کامپیوتر های خانگی ، کنسول اکس باکس 360 ، کنسول اکس باکس وان ، کنسول پلی استیشن 4 و کنسول پلی استیشن 3 منتشر گردد.

یکی از برتری های سری فیفا در نسخه های اخیر این مجموعه نسبت به رقیب دیرین خود یعنی مجموعه ی Pro Evolution Soccer بحث تعداد تیم ها ، لیگ ها و استادیوم های لیسانس شده در نسخه های مختلف این مجموعه بوده است. ویژگی پر طرفداری که همواره در مجموعه بازی های فیفا شاهد برتری محسوس آن ها نسبت به نسخه های اخیر از سری PES بوده ایم. در واقع سازندگان مجموعه بازی های PES یعنی اعضای شرکت کونامی نه تنها نتوانسته اند در طی سال های اخیر بر کمیت محتویات لیسانس شده ی موجود در نسخه های مختلف از سری PES بیافزایند بلکه برخی از داشته های خود در این زمینه را هم از دست داده اند و در پاره ای موارد شاهد کاهش یافتن محتویات موجود در نسخه های اخیر سری PES نسبت به قبل هستیم. با این حال مجموعه ی فیفا همواره در این زمینه رو به جلو حرکت کرده است و علاقه مندان به سری شبیه ساز فوتبال شرکت EA هر سال شاهد لیسانس شدن محتویات تازه ای برای نسخه های جدید این مجموعه بوده اند.

نسخه ی جدید از سری بازی های فیفا یعنی بازی FIFA 17 تا چندی دیگر در اختیار علاقه مندان به عناوین شبیه ساز فوتبال قرار خواهد گرفت و دوست داران این مجموعه می توانند با آغاز شدن فصل جدید لیگ های معتبر فوتبال جهان در دنیای واقعی، در دنیای مجازی و در قالب بازی FIFA 17 هم لیگ جدید اختصاصی خود را آغاز نمایند. به منظور حضور هر چه قدرتمند تر در بازار عناوین شبیه ساز ورزشی در ابتدای پاییز امسال، سازندگان سری فیفا قصد اضافه کردن نکات و محتویات تازه ای را به بازی FIFA 17 دارند. ویژگی هایی نظیر بخش داستانی The Journey که پیش تر در قالب مطالب مجزا به آن ها پرداخته بودیم. اما گذشته از این بخش جدید داستانی (که برای نخستین بار شاهد وجود آن در سری بازی های فیفا خواهیم بود) ملحقات دیگری نظیر تیم ها و لیگ های جدید هم به بازی FIFA 17 اضافه خواهد شد. از جمله لیگ های جدیدی که شاهد اضافه شدن آن ها به بازی FIFA 17 خواهیم بود لیگ حرفه ای ژاپن است که با نام Meiji Yasuda J1 League شناخته می شود. بنا بر تایید رسمی سازندگان بازی FIFA 17 علاقه مندان به سری فیفا می توانند شاهد حضور هر 18 تیم حاضر در لیگ حرفه ای فوتبال ژاپن در نسخه ی جدید از سری فیفا باشند. تیم هایی که لیست کامل آن ها عبارت است از : Vegalta Sendai ، Kashima Antlers  ، Urawa Reds  ، Omiya Ardija  ، Kashiwa Reysol  ، FC Tokyo  ، Kawasaki Frontale  ،    Yokohama F. Marinos  ، Shonan Bellmare  ، Ventforet Kofu  ،  Albirex Niigata ، Júbilo Iwata  ، Nagoya Grampus  ،  Gamba Osaka ، Vissel Kobe  ، Sanfrecce Hiroshima  ،Avispa Fukuoka  و Sagan Tosu.  

 (image)

علاوه بر اضافه شدن لیگ حرفه ای ژاپن (به همراه تورنمنت J League Cup) با تمامی تیم ها و بازیکنان حاضر در این لیگ (به همراه لوگو ، پرچم و لباس های واقعی این تیم ها) ورزشگاه اختصاصی تیم گامبا اوزاکای ژاپن یعنی ورزشگاه Suita City (همین ورزشگاهی که در تصویر مشاهده می کنید) نیز به لیست ورزشگاه های موجود در بازی FIFA 17 اضافه خواهد شد

گفتنی است که لیگ فوتبال ژاپن به طور کامل توسط سازندگان بازی FIFA 17 لیسانس شده است و از همین رو علاقه مندان به این بازی قادر به انتخاب تیم ها و بازیکنان موجود در لیگ فوتبال ژاپن در تمامی بخش های بازی FIFA 17 از جمله بخش FIFA Ultimate Team خواهند بود. از آن جایی که امتیاز سری پر طرفدار Pro Evolution Soccer به شرکت ژاپنی کونامی تعلق دارد، سازندگان مجموعه بازی های فیفا همواره برای پذیرایی از تیم های ژاپنی در نسخه های مختلف از این مجموعه با مشکلات مربوط به قوانین کپی رایت مواجه بودند. اما بالاخره اعضای گروه EA Sports موفق شدند تا حق امتیاز استفاده از لیگ حرفه ای فوتبال ژاپن را به دست آورده و بتوانند این لیگ شاخص آسیایی و تمام محتوای مربوط به آن را به بازی FIFA 17 بیافزایند. البته وجود لیگ حرفه ای ژاپن (که بنا بر گفته ی سازندگان بازی FIFA 17 یکی از پر در خواست ترین لیگ های آسیایی برای حضور در نسخه های مختلف از سری بازی های فیفا از سوی تجربه کنندگان این مجموعه بوده است) تنها تغییر بازی FIFA 17 نسبت به نسخه های پیشین این مجموعه به شمار نمی رود و همان گونه که در بخش نخست این مطلب هم به آن اشاره شد سازندگان بازی FIFA 17 برای حضور هر چه قدرتمند تر در بازار عناوین شبیه ساز فوتبال (که در حال حاضر در انحصار دو مجموعه ی FIFA و PES قرار دارد) تغییرات دیگری را هم در ساختار این بازی گنجانده اند. دگرگونی هایی که از میان مهم ترین آن ها می توان به تغییر موتور گرافیکی بازی FIFA 17 اشاره کرد. در واقع همان گونه که پیش تر هم به آن اشاره کرده بودیم گرافیک فنی بازی FIFA 17 قرار است به جای طراحی بر اساس موتور اختصاصی نسخه های پیشین سری فیفا یعنی موتور گرافیکی Ignite بر اساس توان موتور گرافیکی قدرتمند شرکت EA یعنی موتور گرافیکی فراست بایت طراحی گردد. تغییری که با توجه به پتانسیل های موتور گرافیکی فراست بایت در نهایت می توان آن را به سود بازی FIFA 17 قلمداد کرد. در پایان باید به این نکته اشاره کنیم که بازی FIFA 17  قرار است در تاریخ 27 سپتامبر سال جاری میلادی برای پلتفرم هایی نظیر کامپیوتر های خانگی ، کنسول اکس باکس 360 ، کنسول اکس باکس وان ، کنسول پلی استیشن 4 و کنسول پلی استیشن 3 منتشر گردد.

ایده وجود شیشه هایی که با فشار دادن یک کلید تغییر رنگ پیدا می کنند و یا اشکالی روی آنها ظاهر می شود چندین سال است که در ذهن گروه های مختلف از دانشمندان گرفته تا فیلم سازان وجود دارد. در سال های گذشته با استفاده از تکنیک هایی محققان توانسته بودند راهکاری برای تغییر شفافیت شیشه ها پیدا کنند اما حالا دو دانشمند آمریکایی به نام های دیوید کلارک و جان پلسون روش جدیدی را ابداع کرده اند که می توان به کمک آن در کسری از ثانیه یک شیشه را مات کرد.

نتیجه تحقیقات این دو نفر که در ژورنال Optic Letters به چاپ رسیده عنوان می کند که برای ساخت چنین شیشه هایی از تکنیکی استفاده شده که در آن یک لایه شیشه بین دو لایه الاستومر شفاف قرار داده می شود و سپس نانوسیم هایی از نقره بر روی آنها اسپری می شوند. این راهکار نسبت به روش های قبلی آنقدر ساده تر است که می تواند ایده تجاری سازی این نوع شیشه ها با قیمت های بسیار پایین تر را به سرعت محقق کند. در توضیح فرآیند آمده است که به دلیل فیزیکی بودن پدیده (به جای شیمیایی بودن آن) ساخت و تولید شیشه هایی با این ویژگی بسیار سریع تر، ساده تر و ارزان تر خواهد بود. نانو سیم ها ابعادی بسیار کوچک دارند که باعث می شود نور جذب شده و بازتابیده از آنها در محدوده دید انسان قرار نداشته باشد، اما اگر یک جریان الکتریکی به این ساختار اعمال شود همه آنها با توجه به جریان جهت گیری کرده و نور را بازتاب می کنند. اگر جریان ورودی به اندازه کافی قوی باشد می تواند در کمتر از چند ثانیه شیشه را کاملا مات کند.

عملی شدن چنین ایده ای بسیار جذاب بوده و می تواند باعث تولید محصولاتی شود که در زندگی روزمره کاربردهای فراوانی خواهند داشت. به علاوه می توان با ترکیب این تکنیک و روش های استفاده شده در پروژه های ساخت آینه های دارای تکنولوژی واقعیت مجازی، گجت ها و لوازم خانگی فوق العاده کاربردی تولید کرد که در ساختن خانه های هوشمند برای نسل های آینده بسیار ایده آل می باشند.

سیاهچاله ها را به زبان ساده می توان باتلاق هایی ترسناک در دل فضا بر شمرد که البته مفهوم زمان را هم در بر می گیرند. گرداب هایی همیشه گرسنه که با نوعی ولع سیری نا پذیر هر آن چه که بر گردشان قرار دارد را با میدان گرانشی پر قدرت شان به درون خود می کشند و حتی نور هم یارای گریز از درون این گورستان های تاریک را ندارد. یکی از نکات قابل توجهی که در رابطه با باتلاق های تاریک و سیری ناپذیر مذکور می توان به آن اشاره کرد این است که برخلاف سیاره ها ، ستاره ها یا کهکشان ها ، آن چه که یک سیاهچاله را نسبت به سایر اجرام کیهانی منحصر به فرد و با صلابت جلوه می دهد نه حجم یا اندازه ی آن که میزان جرمی است که این پدیده ی کیهانی در درون خود به اسارت گرفته است. اگر چه سیاهچاله ها را شاید بتوان جزو جذاب ترین اجرام کیهانی شناخته شده در کائنات به شمار آورد، اما در کل این گورستان های تاریک و وهم آلود به هیچ وجه پدیده ای نادر در دل کیهان به شمار نمی روند و معمولاً در دل هر کهکشانی می توان آن ها را یافت. جالب این جاست که به تازگی ستاره شناسان موفق به کشف سیاهچاله ای جدید شده اند که به زبان ساده و به بیان مختصر می توان آن را یک غول خفته نامید.

این سیاهچاله ی جدید که در واقع یک ابر سیاهچاله به شمار می رود در مرکز کهکشان NGC 4889 قرار گرفته است. کهکشانی که نزدیک به 300 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد و بسیاری از راز و رمز های آن هنوز به طور کامل کشف نشده اند. شاید جالب ترین نکته ای که بتوان در رابطه با این سیاهچاله ی جدید به آن اشاره کرد قطر افق رویداد آن باشد که رقمی نزدیک به 130 میلیارد کیلومتر است (افق رویداد به سطحی از سیاهچاله ها اطلاق می شود که به دلیل نیروی گرانشی فوق قدرتمندی که دارند حتی نور هم نمی تواند از کمند آن بگریزد). در واقع قطر حیرت انگیز افق رویداد این سیاهچاله که در نگاه کلی می توان آن را 15 برابر قطر مدار سیاره ی نپتون به دور خورشید در نظر گرفت (توجه داشته باشید که نپتون هم اکنون به طور رسمی آخرین سیاره ی منظومه ی شمسی به شمار می رود و از همین رو بیشترین فاصله را از خورشید دارد) در پیوند با نیروی گرانش فوق قدرتمند ابر سیاهچاله ی مذکور، از این گورستان تاریک و مخوف یک نهنگ آسمانی بزرگ و سیری ناپذیر ساخته است که تمامی اجرام آسمانی دور و نزدیک را با قدرت هر چه تمام تر در دل خود اسیر ساخته و به عبارت بهتر بلعیده است. امری که می توان ادعا کرد جرم این ابر سیاهچاله را افزایش چشمگیری بخشیده و آن را به 21 میلیارد برابر جرم خورشید تبدیل ساخته است. در واقع برای نشان دادن ابهت این ابر سیاهچاله تنها کافی است به این نکته اشاره شود که شناخته شده ترین سیاهچاله ی حاضر در کهکشان ما یا همان کهکشان راه شیری تنها 4 میلیون برابر بیشتر از خورشید جرم دارد و افق رویداد آن نیز به یک پنجم مدار سیاره ی عطارد از خورشید می رسد.

تصویری از کهکشان NGC 4889 که محل استقرار ابر سیاهچاله ی مذکور به شمار می رود. لازم به ذکر است که کهکشان NGC 4889 نورانی ترین و درخشان ترین نقطه ی نورانی این تصویر بوده و تقریباً در مرکز تصویر قرار گرفته است

البته نهنگ بزرگ و سیری ناپذیری که ستاره شناسان به تازگی آن را در مرکز کهکشان NGC 4889 کشف کرده اند هم اکنون در خواب بسیار عمیقی فرو رفته است و این گونه می نماید که مدت هاست به شکار اجرام آسمانی پیرامون خود نپرداخته باشد (البته به نظر نمی رسد که در نزدیکی این سیاهچاله دیگر خوراک چندان مناسبی برای بلعیدن وجود داشته باشد). با این حال آن گونه که از شواهد امر پیداست این ابر سیاهچاله در زمان فعالیت خود به پاک سازی بسیاری از اجرام کیهانی موجود در مرکز کهکشان NGC 4889 پرداخته است. هر چند که در حال حاضر فرو رفتن این سیاهچاله در خواب بعد از ظهر این فرصت را در بخش مرکزی کهکشان NGC 4889 فراهم آورده است تا این کهکشان بتواند از نو خود را بازسازی نماید. در واقع بنا بر تایید ستاره شناسان هم اکنون کهکشان NGC 4889 در آرامش و سکون قابل توجهی به سر می برد و این امر موجب شده است تا ستارگان جدید این کهکشان بتوانند از دل غبار ها و گاز های به جا مانده از بقایای کهکشان NGC 4889 از نو تشکیل شوند و حتی بی آن که به سمت سیاهچاله ی غول پیکر مذکور منحرف گردند به دور آن گردش نمایند. علاوه بر آن با توجه به شواهد و مدارک به دست آمده توسط ستاره شناسان، آن ها می توانند کهکشان NGC 4889 را در دوران فعالیت ابر سیاهچاله ی مذکور به عنوان یک اختر نما طبقه بندی نمایند و انرژی ساطع شده از دیسک چرخان این سیاهچاله را بیش از هزاران برابر موارد مشابه از کهکشان راه شیری تخمین بزنند. اگر چه با توجه به ویژگی های خاص سیاهچاله ها و عدم خروج نور از این گورستان های تاریک کیهانی نمی توان به شکل مستقیم به رصد کردن و بررسی درون آن ها پرداخت اما در عین حال ستاره شناسان می توانند با توجه به سایر شواهد موجود و اجرام پیرامون سیاهچاله ها به بررسی غیر مستقیم آن ها بپردازند. به عنوان مثال در مورد ابر سیاهچاله ی کهکشان NGC 4889 ستاره شناسان به کمک امکانات رصد خانه ی Keck 2 و همچنین تلسکوپ شمالی Gemini به بررسی سرعت و سیر شتاب ستاره هایی که در مرکز کهکشان NGC 4889 و پیرامون این ابر سیاهچاله در گردش هستند مشغول شدند تا با توجه به جرم آن ها و همچنین مدار گردشی که به دور سایر اجرام آسمانی حاضر در کهکشان NGC 4889 طی می کنند بتوانند به جرم گسترده ی این ابر سیاهچاله پی ببرند. همچنین کشف این سیاهچاله ی غول پیکر می تواند اطلاعات تکمیلی و بسیار مفیدی را در اختیار ستاره شناسان قرار دهد. به عبارت بهتر اگر چه ابر سیاهچاله ی مذکور هم اکنون در آرامش و خواب نسبتاً عمیقی به سر می برد و هیچ مشخص نیست که دقیقاً در چه زمانی در پی یافتن وعده ی غذایی بعدی خود بر بیاید، اما وجود این سیاهچاله ی جدید به خودی خود می تواند اطلاعات ستاره شناسان در رابطه با اختر نما ها را توسعه بخشد و چندین گام دیگر آن ها را به سمت یافتن پاسخ این پرسش مهم و راز سر به مهر رهنمون سازد که این اجرام مرموز آسمانی یعنی اختر نما ها برای نخستین بار چگونه و کجا در دل کیهان شکل گرفته اند.