روش های ذخیره سازی اطلاعات در سال های اخیر پیشرفت های چشمگیری داشته اند و همین حالا حافظه های فلش بسیار کوچکی در ابعاد یک بند انگشت می توانند چند صد گیگابایت داده ذخیره کنند. همچنین SSD ها نیز روز به روز در حال پیشرفت هستند و در آینده بسیار نزدیک می توانند با کاهش قیمت و افزایش ظرفیت (که در اثر توسعه سریعتر تکنولوژی رخ خواهد داد) به صورت کامل جایگزین هاردهای قدیمی شوند. اما هیچ کدام از این روش ها به اندازه کافی عملی – تخیلی نیستند. منظور از علمی تخیلی تکنیکی است که بتواند مخاطب را به وجد بیاورد و جایگاهی در فیلم های سینمایی داشته باشد. اما ظاهرا محققان بریتانیایی توانسته اند راه حلی برای این مشکل هم پیدا کنند.

یک تیم از متخصصین داشنگاه ساوتهمپتون در انگلستان تکنیکی را به کار گرفته اند که می توان به کمک آن از پالس های لیزری در بازه های زمانی فمتوثانیه برای نوشتن اطلاعات در ساختار سه بعدی کوارتز در مقیاس نانو استفاده کرد. به این ترتیب می توان تا 360 ترابایت اطلاعات را در چنین ساختارهایی به مدت 14 میلیارد سال ذخیره کرد. هر پالس سه لایه از نقاط نانوساختاری ایجاد می کند که هر کدام تنها 5 میکرون از یکدیگر فاصله دارند. سپس می توان با استفاده از یک پالس نوری دیگر و ثبت قطبش نور پس عبور از این ساختار اطلاعات را بازخوانی نمود.

تیم تحقیقاتی این دانشگاه تا به حال مواردی نظیر اعلامیه جهانی حقوق بشر، کتاب Optiks نیوتون و نسخه ای از انجیل را به همین صورت ثبت کرده و نتیجه مثبتی از این کار دریافت کرده اند. اطلاعات ذخیره شده روی این ساختارهای کوارتز می توانند تا دمای 170 درجه سلسیوس نیز مقاومت کرده و سالم باقی بمانند. البته استفاده از تکنیک های ثبت داده ها به وسیله لیزر شیوه جدیدی نیست و پیش تر در سال 2012 نیز از روشی مشابه برای ذخیره 40 مگابایت اطلاعات روی یک اینچ مربع استفاده شده بود. با گسترش چنین تکنیکی می توان اطلاعات بسیار زیادی را در حجم های کوچکی از کوارتز ذخیره کرد و در نتیجه سبکی نوین برای حفظ کردن داده ها ایجاد نمود. مسلما چنین روشی قابلیت حضور در فیلم های هالیوودی را هم خواهد داشت!