فناوری

16 دسامبر

آموزش سخت افزار: آشنایی با فناوری Intel XMP در رم

آموزش سخت افزار: آشنایی با فناوری Intel XMP در رم

آموزش سخت افزار: آشنایی با فناوری Intel XMP در رم

دوستان و همراهان سخت افزار، با شما هستیم به همراه یک برنامه آموزشی دیگر در زمینه سخت افزار. در این مطلب به یک موضوع بسیار جالب توجه و البته مهم خواهیم پرداخت که از طرفداران بسیاری نیز برخوردار است.  با همراه باشید.

پروفایل Intel XMP

به طور حتم تا کنون بارها با واژه XMP برخورد کرده اید؛ این واژه در مادربردهای مبتنی بر سوکت اینتل و اخبار مرتبط با حافظه های رم به گوش شما خورده است. XMP یا Extreme Memory Profiles یک فناوری اختصاصی معرفی شده از سوی شرکت “اینتل” است که برای مادربرد و البته حافظه های DDR خصوصا در نسخه های و DDR3 تالیف گشته و اجرایی شد. این تکنولوژی به سیستم و کاربران اجازه خواهد داد تا فرکانس کاری حافظه های رم را بر اساس نیاز و توانایی سیستم، انتخاب نمایند. این انتخاب به روش های گوناگونی صورت می پذیرد که نتیجه همه آنها یکسان بوده و با توجه به تولید کننده مادربرد، روش های مورد نظر با کمی تفاوت در اختیار شما قرار خواهد گرفت.

حافظه های نیمه هادی رم (RAM) با استانداردهای انجمن JEDEC تولید می شوند و در هر نسل، فرکانس هایی ثابت برای این منظور در نظر گرفته می شود. اما همگی می دانیم که با استفاده از قابلیت های اورکلاک، می توان این مقادیر را افزایش داده و بدین ترتیب کارایی نهایی سیستم را بالا برد. گاها فرکانس حافظه رم با فرکانس CPU سازگار نیست؛ فرکانس پردازنده به مراتب سریع تر از فرکانس کاری ماژول های رم هستند که البته در این مطلب قصد ورود به آن را نخواهیم داشت. با این وجود برای رساندن بهتر اطلاعات به CPU می توان روی فرکانس RAM ها نیز حساب کرده و آنها را افزایش داد. اورکلاک حافظه رم کار چندان ساده ای نبوده و مشکلات بسیاری را به همراه دارد. در همین راستا اینتل تصمیم به ارائه یک فناوری پیشرفته برای اورکلاک ساده آن گرفت که به معرفی فناوری XMP رسید.

در زمانی که شما کامپیوتر یا لپ تاپ خود را روشن می کنید، سیستم به طور خودکار فرآیند چک کردن سخت افزارها را انجام می دهد، از جمله این چک شدن ها، مدیریت حافظه رم است. بایوس با استفاده از یک تراشه نصب شده بر روی حافظه های رم با نام SPD یا Serial Presence Detect استفاده می کند تا زمان بندی حافظه و فرکانس ها را به درستی تنظیم کنید.XMP یک فرمت SPD است که فرکانس های بالاتر و زمان بندی دقیق تر را برای حافظه شما اجرا می کند. پروفایل های XMP همچنین می توانند ولتاژ و جریان افزایشی را برای تغذیه فرکانس های بالاتر، به ماژول های رم اعمال نمایند. مشخصات XMP را می توان از درون BIOS در مادربردهای پشتیبانی شده مشاهده کرد. ماژول های حافظه پشتیبانی شده دارای دو پروفایل مختلف XPM هستند که سطوح مختلف اورکلاک را ارائه می دهند.

برای فعال سازی آن، می توانید وارد بایوس شده و در بخش تنظیمات XMP، پروفایل های متنوع آن را به دلخواه انتخاب نمائید. سپس سیستم ریستارت شده و رم های شما با فرکانس بالاتر اجرا خواهند شد. شایان ذکر است که برای این منظور، حافظه رم و مادربرد نیز باید از آن پشتیبانی نمایند که البته امروزه تقریبا همگی مادربردها و حافظه های رم تخصصی و حتی نیمه حرفه ای نیز از XMP 2.0 پشتیبانی می کنند. برای تائید افزایش فرکانس خود می توانید از برنامه های نظارتی همچون CPU-Z نیز استفاده نمائید. تمام حافظه های با کارایی بالا از پروفایل های XMP استفاده می کنند، زیرا همه آنها از مشخصات صنعت استاندارد DDR استفاده می کنند. در صورتی که از حافظه های مجهز به XMP استفاده نکرده و یا پروفایل Extreme Memory Profiles را راه اندازی نکنید چه اتفاقی می افتد؟ پاسخ ساده است؛ در این صورت حافظه رم با بالاترین سرعتی که CPU از آن پشتیبانی می کند فعالیت خواهد کرد. به عنوان مثال پردازنده های نسل هشتم اینتل (CoffeeLake) از فرکانس 2666 به صورت بومی برخوردار هستند. اما برای رسیدن به درجات بالاتر، می توان از پروفایل های XMP استفاده نمود.

علت وجود دو پروفایل مختلف برای این منظور چیست؟ اینتل از دو پروفایل متفاوت (“Profile 1” و “Profile 2”) استفاده کرده است که درجات متفاوت از حافظه را نمایان می کنند. برای دسترسی به حداکثر کارایی و فرکانس می توان پروفایل دوم را انتخاب نمود. به طور حتم عموما پروفایل اول پایدار تر است؛ با این وجود سازندگان مادربرد نیز در این میان نقش بسزایی را ایفا کرده و عملکرد و کارایی XMP تا مقدار بالایی به همت و طراحی آنها بستگی دارد!

در پایان این سوال به وجود می آید که آیا پروفایل XMP یک فناوری با ثبات و مطمئن است؟ پاسخ بله است؛ اینتل و تولید کنندگان RAM و مادربرد تست های پایداری متفاوتی را ارائه کرده و همگی از پروتکل های ولتاژ، تایمینگ، فرکانس و جریان مناسب پیروی می کنند که موجب کارآمدی و بهبود فرکانس های با ثبات در حافظه گشته و از این حیث مشکلی وجود ندارد.

آموزش سخت افزار: آشنایی با فناوری Intel XMP در رم

(image)

دوستان و همراهان سخت افزار، با شما هستیم به همراه یک برنامه آموزشی دیگر در زمینه سخت افزار. در این مطلب به یک موضوع بسیار جالب توجه و البته مهم خواهیم پرداخت که از طرفداران بسیاری نیز برخوردار است.  با همراه باشید.

پروفایل Intel XMP

به طور حتم تا کنون بارها با واژه XMP برخورد کرده اید؛ این واژه در مادربردهای مبتنی بر سوکت اینتل و اخبار مرتبط با حافظه های رم به گوش شما خورده است. XMP یا Extreme Memory Profiles یک فناوری اختصاصی معرفی شده از سوی شرکت “اینتل” است که برای مادربرد و البته حافظه های DDR خصوصا در نسخه های و DDR3 تالیف گشته و اجرایی شد. این تکنولوژی به سیستم و کاربران اجازه خواهد داد تا فرکانس کاری حافظه های رم را بر اساس نیاز و توانایی سیستم، انتخاب نمایند. این انتخاب به روش های گوناگونی صورت می پذیرد که نتیجه همه آنها یکسان بوده و با توجه به تولید کننده مادربرد، روش های مورد نظر با کمی تفاوت در اختیار شما قرار خواهد گرفت.

حافظه های نیمه هادی رم (RAM) با استانداردهای انجمن JEDEC تولید می شوند و در هر نسل، فرکانس هایی ثابت برای این منظور در نظر گرفته می شود. اما همگی می دانیم که با استفاده از قابلیت های اورکلاک، می توان این مقادیر را افزایش داده و بدین ترتیب کارایی نهایی سیستم را بالا برد. گاها فرکانس حافظه رم با فرکانس CPU سازگار نیست؛ فرکانس پردازنده به مراتب سریع تر از فرکانس کاری ماژول های رم هستند که البته در این مطلب قصد ورود به آن را نخواهیم داشت. با این وجود برای رساندن بهتر اطلاعات به CPU می توان روی فرکانس RAM ها نیز حساب کرده و آنها را افزایش داد. اورکلاک حافظه رم کار چندان ساده ای نبوده و مشکلات بسیاری را به همراه دارد. در همین راستا اینتل تصمیم به ارائه یک فناوری پیشرفته برای اورکلاک ساده آن گرفت که به معرفی فناوری XMP رسید.

(image)

در زمانی که شما کامپیوتر یا لپ تاپ خود را روشن می کنید، سیستم به طور خودکار فرآیند چک کردن سخت افزارها را انجام می دهد، از جمله این چک شدن ها، مدیریت حافظه رم است. بایوس با استفاده از یک تراشه نصب شده بر روی حافظه های رم با نام SPD یا Serial Presence Detect استفاده می کند تا زمان بندی حافظه و فرکانس ها را به درستی تنظیم کنید.XMP یک فرمت SPD است که فرکانس های بالاتر و زمان بندی دقیق تر را برای حافظه شما اجرا می کند. پروفایل های XMP همچنین می توانند ولتاژ و جریان افزایشی را برای تغذیه فرکانس های بالاتر، به ماژول های رم اعمال نمایند. مشخصات XMP را می توان از درون BIOS در مادربردهای پشتیبانی شده مشاهده کرد. ماژول های حافظه پشتیبانی شده دارای دو پروفایل مختلف XPM هستند که سطوح مختلف اورکلاک را ارائه می دهند.

(image)

برای فعال سازی آن، می توانید وارد بایوس شده و در بخش تنظیمات XMP، پروفایل های متنوع آن را به دلخواه انتخاب نمائید. سپس سیستم ریستارت شده و رم های شما با فرکانس بالاتر اجرا خواهند شد. شایان ذکر است که برای این منظور، حافظه رم و مادربرد نیز باید از آن پشتیبانی نمایند که البته امروزه تقریبا همگی مادربردها و حافظه های رم تخصصی و حتی نیمه حرفه ای نیز از XMP 2.0 پشتیبانی می کنند. برای تائید افزایش فرکانس خود می توانید از برنامه های نظارتی همچون CPU-Z نیز استفاده نمائید. تمام حافظه های با کارایی بالا از پروفایل های XMP استفاده می کنند، زیرا همه آنها از مشخصات صنعت استاندارد DDR استفاده می کنند. در صورتی که از حافظه های مجهز به XMP استفاده نکرده و یا پروفایل Extreme Memory Profiles را راه اندازی نکنید چه اتفاقی می افتد؟ پاسخ ساده است؛ در این صورت حافظه رم با بالاترین سرعتی که CPU از آن پشتیبانی می کند فعالیت خواهد کرد. به عنوان مثال پردازنده های نسل هشتم اینتل (CoffeeLake) از فرکانس 2666 به صورت بومی برخوردار هستند. اما برای رسیدن به درجات بالاتر، می توان از پروفایل های XMP استفاده نمود.

(image)

علت وجود دو پروفایل مختلف برای این منظور چیست؟ اینتل از دو پروفایل متفاوت (“Profile 1” و “Profile 2”) استفاده کرده است که درجات متفاوت از حافظه را نمایان می کنند. برای دسترسی به حداکثر کارایی و فرکانس می توان پروفایل دوم را انتخاب نمود. به طور حتم عموما پروفایل اول پایدار تر است؛ با این وجود سازندگان مادربرد نیز در این میان نقش بسزایی را ایفا کرده و عملکرد و کارایی XMP تا مقدار بالایی به همت و طراحی آنها بستگی دارد!

(image)

در پایان این سوال به وجود می آید که آیا پروفایل XMP یک فناوری با ثبات و مطمئن است؟ پاسخ بله است؛ اینتل و تولید کنندگان RAM و مادربرد تست های پایداری متفاوتی را ارائه کرده و همگی از پروتکل های ولتاژ، تایمینگ، فرکانس و جریان مناسب پیروی می کنند که موجب کارآمدی و بهبود فرکانس های با ثبات در حافظه گشته و از این حیث مشکلی وجود ندارد.

آموزش سخت افزار: آشنایی با فناوری Intel XMP در رم

9 دسامبر

TITAN V دارای فناوری NVLINK است! (پل 600 دلاری)

TITAN V دارای فناوری NVLINK است! (پل 600 دلاری)

TITAN V دارای فناوری NVLINK است! (پل 600 دلاری)

در روز گذشته، به معرفی و ارائه اخبار مرتبط با پرداختیم؛ محصولی که در روزهای پایانی سال 2018 معرفی شد تا در روزهای اولیه سال 2018 در بازارهای جهانی حضور یافته و اینک به عنوان قدرتمند ترین کارت گرافیک جهان در کلاس دسکتاپ شناخته می شود. قدرت بالای این کارت گرافیک باعث شده است تا انویدیا تمایلی به پشتیبانی از ویژگی SLI نشان ندهد. در وحله دیگر، پهنای باند رابط های Bridge موجود برای TITAN V کافی نبوده و بنا به دلایل ذکر شده، انویدیا ویژگی SLI را از عضو جدید تایتان ها حذف نمود. که بالای کولر می توان PCB آن را مشاهده کرد.

جدید ترین پل NVIDIA با نام SLI HB، هم اینک با قیمت 30 دلار به فروش رسیده و یا در بسته بندی مادربردهای سطح بالا به صورت رایگان حضور دارد؛ اما پل NVLINK با قیمت 599 دلار در فروشگاه انویدیا قیمت گذاری شده است. این پل از پیکربندی دو کارت گرافیک پشتیبانی می کند و دارای پهنای باند نجومی 80 گیگابایت در ثانیه است. اینک مطمئن هستیم که TITAN V فاقد قابلیت SLI است، با این وجود این کارت گرافیک از آرایش NVLINK برخوردار شده است. رابط NVLINK که تا کنون تنها برای شتاب دهنده های گرافیکی در سطح سرور استفاده می شد، اینبار به سیستم های دسکتاپ راه پیدا می کند. اما مسئله دیگری که می توان از آن اطمینان حاصل کرد آن است که این کارت گرافیک از حداکثر دو آرایش GPU یا 2-Way بهره می برد که همین مقدار نیز قدرت پردازشی وصف ناپذیری را ارائه می دهد.

TITAN V دارای فناوری NVLINK است! (پل 600 دلاری)

(image)

در روز گذشته، به معرفی و ارائه اخبار مرتبط با پرداختیم؛ محصولی که در روزهای پایانی سال 2018 معرفی شد تا در روزهای اولیه سال 2018 در بازارهای جهانی حضور یافته و اینک به عنوان قدرتمند ترین کارت گرافیک جهان در کلاس دسکتاپ شناخته می شود. قدرت بالای این کارت گرافیک باعث شده است تا انویدیا تمایلی به پشتیبانی از ویژگی SLI نشان ندهد. در وحله دیگر، پهنای باند رابط های Bridge موجود برای TITAN V کافی نبوده و بنا به دلایل ذکر شده، انویدیا ویژگی SLI را از عضو جدید تایتان ها حذف نمود. که بالای کولر می توان PCB آن را مشاهده کرد.

(image)

جدید ترین پل NVIDIA با نام SLI HB، هم اینک با قیمت 30 دلار به فروش رسیده و یا در بسته بندی مادربردهای سطح بالا به صورت رایگان حضور دارد؛ اما پل NVLINK با قیمت 599 دلار در فروشگاه انویدیا قیمت گذاری شده است. این پل از پیکربندی دو کارت گرافیک پشتیبانی می کند و دارای پهنای باند نجومی 80 گیگابایت در ثانیه است. اینک مطمئن هستیم که TITAN V فاقد قابلیت SLI است، با این وجود این کارت گرافیک از آرایش NVLINK برخوردار شده است. رابط NVLINK که تا کنون تنها برای شتاب دهنده های گرافیکی در سطح سرور استفاده می شد، اینبار به سیستم های دسکتاپ راه پیدا می کند. اما مسئله دیگری که می توان از آن اطمینان حاصل کرد آن است که این کارت گرافیک از حداکثر دو آرایش GPU یا 2-Way بهره می برد که همین مقدار نیز قدرت پردازشی وصف ناپذیری را ارائه می دهد.

(image)

TITAN V دارای فناوری NVLINK است! (پل 600 دلاری)

6 دسامبر

قسمت دوم: آشنایی تخصصی با فناوری های G-Sync و FreeSync

قسمت دوم: آشنایی تخصصی با فناوری های G-Sync و FreeSync

قسمت دوم: آشنایی تخصصی با فناوری های G-Sync و FreeSync

از توضیحات تخصصی در زمینه دو فناوری G-Sync و Free Sync مطلب را تا بخش مباحث ULMB ادامه دادیم؛ اینک با ادامه آن در خدمت شما هستیم. با “سخت افزار” همراه باشید.

تکنیک Low framerate compensation به اختصار LFC نیز دیگر تفاوت موجود در دو فناوری G-Sync و Free Sync  است. تمامی مانیتورهایی که از یکی از فناوری های Sync پشتیبانی می کنند، قادر به تنظیم نرخ فریم ریت هستند؛ به عنوان مثال مانیتوری که از فرکانس 30~144 هرتز پشتیبانی می کند، می تواند فریم های ورودی از GPU را با نرخ بروزرسانی مانیتور تطبیق داده و رندر را ست نماید. اما در فرکانس های پایین چه اتفاقی خواهد افتاد؟ مابین فرکانس های 0 الی 30 هرتز، پشتیبانی مانیتور از فناوری LFC برجسته می گردد. مانیتورهایی که از فناوری LFC برخوردار هستند، قادر به تکرار سازی فریم ها در فرکانس های پایین همچون 0~30 هرتز هستند. به عنوان مثال مانیتوری که از فرکانس های 30 الی 144 هرتز پشتیبانی می کند، در صورتی که نرخ 20 فریم در ثانیه را از GPU دریافت نماید، به طور هوشمند فریم های بیشتری را تکرار کرده و Refresh Rate را به 40 هرتز می رساند. در نتیجه اگر کارت گرافیک قادر به رندر های سنگین با فریم های حداقل 30 فریم (به عنوان مثال با توجه به مثال مانیتور) نباشد، LFC آن را ارتقاء و اطمینان حاصل می کند که تا رسیدن به فریم بالاتر، مشکلات فنی وارد بازی نشود.

فناوری LFC در مانیتورهایی با حداقل فرکانس 48 هرتز ضروری است. به یاد داشته باشید که LFC بسته به محدودیت های مانیتور در Frame Rate، متغییر است. خب همانطور که گفتیم، Low framerate compensation یکی از تفاوت های کلیدی در دو فناوری G-Sync از انویدیا و FreeSync از AMD بود؛ اما چطور؟ تمامی مانیتورهایی که دارای فناوری G-Sync هستند، دارای تکنولوژی LFC هستند. بدین ترتیب در هنگام خرید هر مدل از مانیتورهایی که فناوری جی سینک را یدک می کشند، می توانید اطمینان حاصل نمایید که در نرخ FPS های پایین نیز بازی را بدون مشکل ادامه خواهید داد. اما در مانیتورهایی که مجهز به فناوری FreeSync هستند، داستان به گونه دیگری است. تنها مانیتورهای گران قیمت و High-End دارای FreeSync هستند که تکنولوژی LFC را به همراه دارند.

هر دو تکنولوژی اینک به درک عمیق تری به نسبت گذشته دست یافته اند. به عنوان مثال هر دوی آنها اینک با V-sync سازگاری کامل دارند. عملیات Borderless window gaming هم اینک در هر دو فناوری پشیبانی می گردد؛ با این وجود گاها شاهد مشکلاتی در بخش FreeSync برای این منظور هستیم. دیگر تفاوت تکنیکی موجود در فری سینک و جی سینک، پشتیبانی از معماری کارت گرافیک ها است. فناوری FreeSync از کارت گرافیک های 2013 به بالای خود با معماری Sea Islands و سری Radeon Rx 200 به بالا سازگار است و این در حالی است که فناوری G-Sync با کارت گرافیک های 2012 به بعد شرکت NVIDIA در معماری Kepler و سری GeForce 600 سازگار است.

با وجود آنکه فناوری G-Sync دارای امکانات و کارایی بیشتر است، اما در زمینه قیمت بازی را به رقیب خود واگذار می کند. ماژول NVIDIA به مراتب گران از FreeSync است. تحقیقات نشان داده است که مانیتورهای G-Sync عموما با قیمت 100 الی 200 دلار بیش از مدل های مجهز به FreeSync به فروش می رسند. این در حالی است که در صورت خرید یک مانیتور مجهز به G-Sync امکاناتی همچون ULMB و LFC را نیز دریافت خواهید کرد. در نهایت باید به این مسئله اشاره کنیم که هر دو فناوری G-Sync از انویدیا و FreeSync از AMD اینک قادر به پشتیبانی از HDR نیز خواهند بود. با این وجود مدل هایی که از این تکنیک پشتیبانی می کنند، چندان زیاد نیستند.

قسمت دوم: آشنایی تخصصی با فناوری های G-Sync و FreeSync

(image)

از توضیحات تخصصی در زمینه دو فناوری G-Sync و Free Sync مطلب را تا بخش مباحث ULMB ادامه دادیم؛ اینک با ادامه آن در خدمت شما هستیم. با “سخت افزار” همراه باشید.

تکنیک Low framerate compensation به اختصار LFC نیز دیگر تفاوت موجود در دو فناوری G-Sync و Free Sync  است. تمامی مانیتورهایی که از یکی از فناوری های Sync پشتیبانی می کنند، قادر به تنظیم نرخ فریم ریت هستند؛ به عنوان مثال مانیتوری که از فرکانس 30~144 هرتز پشتیبانی می کند، می تواند فریم های ورودی از GPU را با نرخ بروزرسانی مانیتور تطبیق داده و رندر را ست نماید. اما در فرکانس های پایین چه اتفاقی خواهد افتاد؟ مابین فرکانس های 0 الی 30 هرتز، پشتیبانی مانیتور از فناوری LFC برجسته می گردد. مانیتورهایی که از فناوری LFC برخوردار هستند، قادر به تکرار سازی فریم ها در فرکانس های پایین همچون 0~30 هرتز هستند. به عنوان مثال مانیتوری که از فرکانس های 30 الی 144 هرتز پشتیبانی می کند، در صورتی که نرخ 20 فریم در ثانیه را از GPU دریافت نماید، به طور هوشمند فریم های بیشتری را تکرار کرده و Refresh Rate را به 40 هرتز می رساند. در نتیجه اگر کارت گرافیک قادر به رندر های سنگین با فریم های حداقل 30 فریم (به عنوان مثال با توجه به مثال مانیتور) نباشد، LFC آن را ارتقاء و اطمینان حاصل می کند که تا رسیدن به فریم بالاتر، مشکلات فنی وارد بازی نشود.

(image)

فناوری LFC در مانیتورهایی با حداقل فرکانس 48 هرتز ضروری است. به یاد داشته باشید که LFC بسته به محدودیت های مانیتور در Frame Rate، متغییر است. خب همانطور که گفتیم، Low framerate compensation یکی از تفاوت های کلیدی در دو فناوری G-Sync از انویدیا و FreeSync از AMD بود؛ اما چطور؟ تمامی مانیتورهایی که دارای فناوری G-Sync هستند، دارای تکنولوژی LFC هستند. بدین ترتیب در هنگام خرید هر مدل از مانیتورهایی که فناوری جی سینک را یدک می کشند، می توانید اطمینان حاصل نمایید که در نرخ FPS های پایین نیز بازی را بدون مشکل ادامه خواهید داد. اما در مانیتورهایی که مجهز به فناوری FreeSync هستند، داستان به گونه دیگری است. تنها مانیتورهای گران قیمت و High-End دارای FreeSync هستند که تکنولوژی LFC را به همراه دارند.

(image)

هر دو تکنولوژی اینک به درک عمیق تری به نسبت گذشته دست یافته اند. به عنوان مثال هر دوی آنها اینک با V-sync سازگاری کامل دارند. عملیات Borderless window gaming هم اینک در هر دو فناوری پشیبانی می گردد؛ با این وجود گاها شاهد مشکلاتی در بخش FreeSync برای این منظور هستیم. دیگر تفاوت تکنیکی موجود در فری سینک و جی سینک، پشتیبانی از معماری کارت گرافیک ها است. فناوری FreeSync از کارت گرافیک های 2013 به بالای خود با معماری Sea Islands و سری Radeon Rx 200 به بالا سازگار است و این در حالی است که فناوری G-Sync با کارت گرافیک های 2012 به بعد شرکت NVIDIA در معماری Kepler و سری GeForce 600 سازگار است.

(image)

با وجود آنکه فناوری G-Sync دارای امکانات و کارایی بیشتر است، اما در زمینه قیمت بازی را به رقیب خود واگذار می کند. ماژول NVIDIA به مراتب گران از FreeSync است. تحقیقات نشان داده است که مانیتورهای G-Sync عموما با قیمت 100 الی 200 دلار بیش از مدل های مجهز به FreeSync به فروش می رسند. این در حالی است که در صورت خرید یک مانیتور مجهز به G-Sync امکاناتی همچون ULMB و LFC را نیز دریافت خواهید کرد. در نهایت باید به این مسئله اشاره کنیم که هر دو فناوری G-Sync از انویدیا و FreeSync از AMD اینک قادر به پشتیبانی از HDR نیز خواهند بود. با این وجود مدل هایی که از این تکنیک پشتیبانی می کنند، چندان زیاد نیستند.

قسمت دوم: آشنایی تخصصی با فناوری های G-Sync و FreeSync

4 دسامبر

قسمت اول: آشنایی تخصصی با فناوری های G-Sync و FreeSync

قسمت اول: آشنایی تخصصی با فناوری های G-Sync و FreeSync

قسمت اول: آشنایی تخصصی با فناوری های G-Sync و FreeSync

دو فناوری و از سوی دو کمپانی AMD و NVIDIA معرفی شده است تا با کنترل نرخ بروزرسانی و مشکلات خاص در نوع فریم، بهترین تصاویر را به گیمرها ارائه دهند. این روزها انتخاب مانیتور و نمایشگرهایی با این فناوری ها بسیار مهم گشته و در CES 2017 شاهد معرفی دو فناوری مورد نظر در ورژن 2.0 و افزوده شدن قابلیت HDR به آنها بودیم. در این مطلب قصد داریم تا شما را با نقاط قوت و ضعف هر دو فناوری آشنا کرده و کمی دقیق تر به موارد فنی آنها خواهیم پرداخت. با “سخت افزار” همراه باشید.

مانیتورهای سنتی با تکنیک های رایج که فاقد فناوری Adaptive Sync هستند، تصاویر را با فرکانس 60 هرتز یا 1/60 ثانیه نمایش می دهند. در نتیجه سیگنال ورودی هر چه که باشد، حداکثر 60 فریم در ثانیه نمایش داده خواهد شد. کارت گرافیک ها نرخ بروزرسانی (refresh rate) تصاویر را بر اساس فرکانس مانیتور و یا نمایشگرها تنظیم می کنند؛ به عنوان مثال در برخی مواقع ممکن است شما به نرخ فیکس شده 60 فریم بر ثانیه دسترسی داشته باشید که در هر 1/60 ثانیه، یک فریم را برای بارگزاری آماده می کند، با این وجود نوسانات نرخ فریم بسیار بالا است. به عنوان مثال در صورتی که شما با 45 فریم در ثانیه مشغول بازی هستید، کارت گرافیک شما در هر 22.5 میلی ثانیه یک فریم جدید را تولید می کند اما یک مانیتور با فرکانس 60 هرتز مایل است تا تصویر را هر 16.7 میلی ثانیه برای یک فریم جدید بروزرسانی کند و درست در همینجاست که مشکلات آغاز می گردد!

این عدم تطابق موجب مشکلاتی می گردد که از جمله آنها می توان به پارگی فریم ها و یا نمایش دو فریم در یک بازه زمانی اشاره کرد. پارگی و لکنت در فریم ها، عمومی ترین مشکل عدم سازگاری در فرکانس و نرخ فریم ها است. همگام سازی Switching v-sync نیز با نگه داشتن یک فریم تا زمان بروزرسانی مناسب، می تواند بخشی از این معضل را رفع نماید؛ با این وجود این تکنیک نیز به طور کامل قادر به برطرف کردن این مشکل نخواهد بود. در نتیجه بهترین راه حل کنترل فرکانس مانیتورها با کارت گرافیک ها است. بدین ترتیب که اگر کارت گرافیک در حال رندر بازی با 57 فریم در ثانیه است، مانیتور نیز فرکانس 57 هرتز در ثانیه را اجرا کرده و فرکانس و تعداد نرخ فریم بروزرسانی شده، دقیقا با یکدیگر سازگار خواهند بود.

این مشکلات در فرکانس های 40Hz تا 60Hz بیشتر قابل لمس هستند. در اسلاید های شیوه کار، شاهد مشخصات G-Sync هستیم، با این وجود هر دو محصول با کارکردی یکسان در سیستم ها نصب می شوند؛ اما پیاده سازی همگام سازگاری بین FreeSync و G-Sync متفاوت است. فناوری FreeSync از VESA Adaptive-Sync بر اساس DisplayPort 1.2a پشتیبانی کرده و از اسکنرهای صفحه نمایش برای همپوشانی استفاده می کند. با این وجود G-Sync از ماژول اختصاصی انویدیا به جای اسکالرهای ساده استفاده کرده و بر خلاف فری سینک به رابط DisplayPort محدود نمی گردد. این ماژول از قیمت بالاتری نیز برخوردار است که ادامه مطالب دلایل آن را متوجه خواهید شد. G-Sync و FreeSync ویژگی های کلیدی همگام سازی را ارائه می دهند و با توجه به تفاوت های پیاده سازی، ویژگی های آنها متفاوت است.

بسیاری از مانیتورهای G-Sync تنها از رابط های DisplayPort و HDMI پشتیبانی می کنند و همچنان بسیاری از آنها تنها در رابط DisplayPort از همگام سازی پشتیبانی می کنند. FreeSync از اسکنرهای صفحه نمایش استاندارد (یا سنتی) پشتیبانی می کند و به همین علت از نظر رابط های I/O حتی در زمینه های DVI-VGA دارای تعداد بالاتری است. FreeSync در مدل های جدید خود به اینترفیس های بیشتری همچون HDMI نیز مجهز شده است. چندین مزیت برای همگام سازگاری از طریق HDMI به جای DisplayPort وجود دارد، از جمله اینکه کابل HDMI ارزان تر از کابل های DisplayPort است و برای نوت بوک ها گزینه ی بهتری است چرا که ضخامت بدنه آنها محدود است. فناوری G-Sync نیز از فناوری مشابه بهره می برد و G-Sync نظارت به مراتب بیشتری را بر روی مانیتور و Data ورودی اعمال می کند و به زیرکی در برخی موارد فریم های جایگزین را به نمایشگر منتقل می کند. NVIDIA یک فناوری دیگر با نام Ultra Low Motion Blur (ULMB) را در تکنیک G-Sync خود اعمال کرده است که به خودی خود تاری دید و حرکت را نیز کاهش می دهد. این مهم به وسیله کنترل نور Backlight و با توجه به تصویر در حال پخش امکان پذیر می گردد. این قابلیت با فرکانس های بالا یعنی بیش از 85 هرتز نیز سازگار است، هر چند که گاهی ممکن است در برخی از مانیتورها چندان برجسته نباشد.

نکته ی دیگر در زمینه استفاده از ویژگی ULMB آن است که نمی توان آن را به صورت همزمان به کار برد و کاربران بین G-Sync و ULMB مختار به انتخاب هستند. در نتیجه کاربران باید بین از بین بردن لکنت (همگام سازی) و تاری دید، یکی را انتخاب نمایند که تجریه نشان داده است که اکثر کاربران G-Sync را انتخاب می کنند.  ULMB به نوعی تضمین کننده تاری کامل است.

ادامه دارد…

 

 

قسمت اول: آشنایی تخصصی با فناوری های G-Sync و FreeSync

(image)

دو فناوری و از سوی دو کمپانی AMD و NVIDIA معرفی شده است تا با کنترل نرخ بروزرسانی و مشکلات خاص در نوع فریم، بهترین تصاویر را به گیمرها ارائه دهند. این روزها انتخاب مانیتور و نمایشگرهایی با این فناوری ها بسیار مهم گشته و در CES 2017 شاهد معرفی دو فناوری مورد نظر در ورژن 2.0 و افزوده شدن قابلیت HDR به آنها بودیم. در این مطلب قصد داریم تا شما را با نقاط قوت و ضعف هر دو فناوری آشنا کرده و کمی دقیق تر به موارد فنی آنها خواهیم پرداخت. با “سخت افزار” همراه باشید.

مانیتورهای سنتی با تکنیک های رایج که فاقد فناوری Adaptive Sync هستند، تصاویر را با فرکانس 60 هرتز یا 1/60 ثانیه نمایش می دهند. در نتیجه سیگنال ورودی هر چه که باشد، حداکثر 60 فریم در ثانیه نمایش داده خواهد شد. کارت گرافیک ها نرخ بروزرسانی (refresh rate) تصاویر را بر اساس فرکانس مانیتور و یا نمایشگرها تنظیم می کنند؛ به عنوان مثال در برخی مواقع ممکن است شما به نرخ فیکس شده 60 فریم بر ثانیه دسترسی داشته باشید که در هر 1/60 ثانیه، یک فریم را برای بارگزاری آماده می کند، با این وجود نوسانات نرخ فریم بسیار بالا است. به عنوان مثال در صورتی که شما با 45 فریم در ثانیه مشغول بازی هستید، کارت گرافیک شما در هر 22.5 میلی ثانیه یک فریم جدید را تولید می کند اما یک مانیتور با فرکانس 60 هرتز مایل است تا تصویر را هر 16.7 میلی ثانیه برای یک فریم جدید بروزرسانی کند و درست در همینجاست که مشکلات آغاز می گردد!

(image)

این عدم تطابق موجب مشکلاتی می گردد که از جمله آنها می توان به پارگی فریم ها و یا نمایش دو فریم در یک بازه زمانی اشاره کرد. پارگی و لکنت در فریم ها، عمومی ترین مشکل عدم سازگاری در فرکانس و نرخ فریم ها است. همگام سازی Switching v-sync نیز با نگه داشتن یک فریم تا زمان بروزرسانی مناسب، می تواند بخشی از این معضل را رفع نماید؛ با این وجود این تکنیک نیز به طور کامل قادر به برطرف کردن این مشکل نخواهد بود. در نتیجه بهترین راه حل کنترل فرکانس مانیتورها با کارت گرافیک ها است. بدین ترتیب که اگر کارت گرافیک در حال رندر بازی با 57 فریم در ثانیه است، مانیتور نیز فرکانس 57 هرتز در ثانیه را اجرا کرده و فرکانس و تعداد نرخ فریم بروزرسانی شده، دقیقا با یکدیگر سازگار خواهند بود.

(image)

این مشکلات در فرکانس های 40Hz تا 60Hz بیشتر قابل لمس هستند. در اسلاید های شیوه کار، شاهد مشخصات G-Sync هستیم، با این وجود هر دو محصول با کارکردی یکسان در سیستم ها نصب می شوند؛ اما پیاده سازی همگام سازگاری بین FreeSync و G-Sync متفاوت است. فناوری FreeSync از VESA Adaptive-Sync بر اساس DisplayPort 1.2a پشتیبانی کرده و از اسکنرهای صفحه نمایش برای همپوشانی استفاده می کند. با این وجود G-Sync از ماژول اختصاصی انویدیا به جای اسکالرهای ساده استفاده کرده و بر خلاف فری سینک به رابط DisplayPort محدود نمی گردد. این ماژول از قیمت بالاتری نیز برخوردار است که ادامه مطالب دلایل آن را متوجه خواهید شد. G-Sync و FreeSync ویژگی های کلیدی همگام سازی را ارائه می دهند و با توجه به تفاوت های پیاده سازی، ویژگی های آنها متفاوت است.

(image)

بسیاری از مانیتورهای G-Sync تنها از رابط های DisplayPort و HDMI پشتیبانی می کنند و همچنان بسیاری از آنها تنها در رابط DisplayPort از همگام سازی پشتیبانی می کنند. FreeSync از اسکنرهای صفحه نمایش استاندارد (یا سنتی) پشتیبانی می کند و به همین علت از نظر رابط های I/O حتی در زمینه های DVI-VGA دارای تعداد بالاتری است. FreeSync در مدل های جدید خود به اینترفیس های بیشتری همچون HDMI نیز مجهز شده است. چندین مزیت برای همگام سازگاری از طریق HDMI به جای DisplayPort وجود دارد، از جمله اینکه کابل HDMI ارزان تر از کابل های DisplayPort است و برای نوت بوک ها گزینه ی بهتری است چرا که ضخامت بدنه آنها محدود است. فناوری G-Sync نیز از فناوری مشابه بهره می برد و G-Sync نظارت به مراتب بیشتری را بر روی مانیتور و Data ورودی اعمال می کند و به زیرکی در برخی موارد فریم های جایگزین را به نمایشگر منتقل می کند. NVIDIA یک فناوری دیگر با نام Ultra Low Motion Blur (ULMB) را در تکنیک G-Sync خود اعمال کرده است که به خودی خود تاری دید و حرکت را نیز کاهش می دهد. این مهم به وسیله کنترل نور Backlight و با توجه به تصویر در حال پخش امکان پذیر می گردد. این قابلیت با فرکانس های بالا یعنی بیش از 85 هرتز نیز سازگار است، هر چند که گاهی ممکن است در برخی از مانیتورها چندان برجسته نباشد.

(image)

نکته ی دیگر در زمینه استفاده از ویژگی ULMB آن است که نمی توان آن را به صورت همزمان به کار برد و کاربران بین G-Sync و ULMB مختار به انتخاب هستند. در نتیجه کاربران باید بین از بین بردن لکنت (همگام سازی) و تاری دید، یکی را انتخاب نمایند که تجریه نشان داده است که اکثر کاربران G-Sync را انتخاب می کنند.  ULMB به نوعی تضمین کننده تاری کامل است.

ادامه دارد…

 

 

قسمت اول: آشنایی تخصصی با فناوری های G-Sync و FreeSync

5 مه

وان‌پلاس 3 با فناوری شارژ سریع در چین تایید شد

وان‌پلاس 3 با فناوری شارژ سریع در چین تایید شد

وان‌پلاس 3

در حالی که کمپانی چینی وان‌پلاس هنوز تاریخ عرضه رسمی پرچم‌دار جدیدش – وان‌پلاس 3 – را اعلام نکرده است، اما شایعات اخیر حاکی از عرضه محصول در ماه جاری (می 2016) هستند. به نظر می‌رسد این خبر‌ها تا حدی صحیح بوده‌اند، چراکه اخیرا محصولی تحت عنوان وان‌پلاس A3000 در چین تایید شده است. A3000 …

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

وان‌پلاس 3 با فناوری شارژ سریع در چین تایید شد

(image)

در حالی که کمپانی چینی وان‌پلاس هنوز تاریخ عرضه رسمی پرچم‌دار جدیدش – وان‌پلاس 3 – را اعلام نکرده است، اما شایعات اخیر حاکی از عرضه محصول در ماه جاری (می 2016) هستند. به نظر می‌رسد این خبر‌ها تا حدی صحیح بوده‌اند، چراکه اخیرا محصولی تحت عنوان وان‌پلاس A3000 در چین تایید شده است. A3000 …

نوشته اولین بار در پدیدار شد.

وان‌پلاس 3 با فناوری شارژ سریع در چین تایید شد

فروش بک لینک

تکنولوژی جدید

24 فوریه

همه‌چیز درباره فناوری Dual Pixel گلکسی اس۷

samsung-galaxy-s7-edge-camera-19

همانطور که در خبرها خواندید سامسونگ هنگام معرفی پرچمداران جدید خود درخلال نمایشگاه MWC بارسلونا از فناوری جدید Dual Pixel به‌کار رفته در دوربین گلکسی اس ۷ ( Galaxy S7 ) و گلکسی اس ۷ اج ( Galaxy S7 Edge ) سخن به‌میان آورد. اما به‌راستی فناوری Dual Pixel چه تفاوتی با فوکوس خودکار سابق …

مرجع سلامتی

ورزش و زندگی

21 فوریه

5 فناوری قدرتمند جهان (فناوری هایی که هستند اما ما بی خبریم)

5 فناوری قدرتمند جهان (فناوری هایی که هستند اما ما بی خبریم)

فناوری ها هر روزه در حال توسعه هستند و در گوشه کناره هر رسانه ای می توانید اخباری در مورد فناوری جدیدی که هر روزه تولید و رونمایی می شوند بخوانید. اما بعضی از فناوری ها هستند که کمتر کسی به آن توجه می کند یا در مورد آن اطلاعات دارد و برای همین شاید یک بار هم در مورد آن نشنیده باشیم اما این فناوری گاها یکی از کاربردی ترین یا قوی ترین فناوری هایی هستند که به دست بشر ساخته شده اند. در ویدیویی که در ادامه خواهید دید می خواهیم شما را با 5 فناوری کاربردی وقدرتمند که در حال حاضر در دنیا وجود دارد آشنا کنیم. قبل از دیدن ویدیو حدس بزنید این فناوری ها کدام هستند.

5 فناوری قدرتمند در جهان

اخبار

ابزار رسانه

9 ژانویه

گوشی جدید اینتل از فناوری مشابه کینکت مایکروسافت استفاده می کند

گوشی جدید اینتل از فناوری مشابه کینکت مایکروسافت استفاده می کند

Intel’s-new-smartphone

در CES امسال شاهد معرفی محصولات متنوع و جدیدی در لاس وگاس هستیم. یکی از آن ها بدون شک این تلفن هوشمند شرکت اینتل می باشد که سعی در آوردن فناوری لپ تاپ ها که به نام LeapMotion آن ها را می شناسیم به حیطه ی تلفن های هوشمند کرده است. با گجت نیوز همراه …

فیلم سریال آهنگ

بک لینک رنک 8

9 اکتبر

6 فناوری برای زندگی در مریخ

6 فناوری برای زندگی در مریخ

6 فناوری برای زندگی در مریخ

امید به زندگی در سیاره مریخ با توجه به تحقیقات و هزینه های انجام شده در حال افزایش بوده و می توان اعلام کرد در چند سال آینده بتوانیم اولین ساکن مریخ را مشاهده کنیم. اما زندگی در مریخ چندان هم ساده نیست و نیاز به ابزار آلات و فناوری های مختلف و متعددی وجود دارد. ناسا برای آسان شدن شرایط زندگی روی این سیاره دوست داشتنی، سرمایه خود را در راه پیشرفت و توسعه فناوری های مرتبط صرف کرده و بسیاری از پروژه ها به مرحله تولید نهایی رسیدند. در این بخش به شش فناوری اختصاصی برای سهولت در زندگی روی سیاره مریخ خواهیم پرداخت.

 

ناسا به عنوان منشا اصلی فناوری های اختصاصی برای زندگی روی مریخ شناخته می شود و پیش از این موفق به کشف آب جاری در سطح سیاره گردید. البته سوالات فراوانی در خصوص سطح یخ زده این سیاره باقی مانده و همچنین حضور آب می تواند برای پرورش گیاه مورد استفاده قرار گیرد. اما همچنان یک نکته مبهم باقی مانده که به تولید اکسیژن از آب موجود روی مریخ اختصاص دارد و اینکه پس از فراهم آمدن شرایط زندگی، می توان از مریخ به عنوان یک مقصد گردشگری جدید استفاده کرد؟

 

زندگی در مریخ

 

  • خانه های ساخته شده توسط پرینتر سه بعدی: گروهی از طراحان موفق به ساخت خانه مخصوص سکونت در سیاره مریخ با استفاده از پرینتر سه بعدی گردیدند که نظر مساعد مسئولان ناسا را به خود جلب کرد. این نوع از خانه های کوچک که با نام ICE House شناخته می شود، موفق به کسب جایزه برتر به مبلغ 25 هزار دلار گردیدند.

 

زندگی در مریخ

 

  • خانه های سبز مخصوص پرورش سبزیجات: به طور حتم نباید انتظار داشته باشید که روی سطح سیاره مریخ بخواهید پرورش ماهی یا دامداری راه اندازی کرد و یکی از بهترین روش ها برای زنده ماندن، کشت سبزیجات است که به عنوان یک تغذیه سالم شناخته می شود. اگر فکر می کنید بحث کشت سبزیجات روی سیاره مریخ موضوع جدیدی به شمار می رود، سخت در اشتباهید و باید به این نکته اشاره کرد که کاوشگران ایستگاه فضایی بین المللی پیش از این در حال پرورش و تغذیه از خانه سبز هستند. سال گذشته راکت SpaceX Falcon 9 اولین خانه سبز را به سمت ایستگاه فضایی بین المللی ارسال کرد که همچنان توسط فضانوردان در حال استفاده می باشد.

 

زندگی در مریخ

 

  • تولید اکسیژن: مهم ترین و بزرگتری مشکل موجود روی سطح سیاره مریخ، عدم وجود اکسیژن می باشد، اما با توجه به حضور فناوری ارائه شده به منظور تولید اکسیژن نگرانی کمتری در این بخش احساس می شود. هر چند امکان ارسال کپسول های اکسیژن از زمین وجود دارد، اما فاصله زمانی و همچنین هزینه ارسال آنها به هیچ وجه به صرفه نمی باشد. به همین منظور دانشمندان موفق به تولید برگ مصنوعی با خاصیت تولید اکسیژن گردیدند. استفاده از برگ مصنوعی در ICE House نیازمند اکسیژن و نور می باشد، شاید از خود بپرسید که اگر در مریخ اکسیژن وجود داشت، چه نیازی به این برگ مصنوعی بود؟ لازم به ذکر است که برگ مصنوعی در محیط ICE House مورد استفاده قرار می گیرد تا چرخه تولید اکسیژن متوقف نگردد و به نوعی یک منبع تجدید پذیر برای این منظور به شمار می رود.

 

زندگی در مریخ

 

  • ساخت لوازم توسط پرینتر سه بعدی: به طور حتم این اتفاق برای شما نیز رخ داده که در برخی موارد به یک قطعه بسیار کوچک برای بهره گیری یا افزایش راندمان برخی تجهیزات نیاز پیدا کنید. در این شرایط با دقت بیشتری به اجسام موجود در محیط پیرامون خود توجه خواهید کرد و در صورتی که خوش شانس باشید به جسم مورد نظر خواهید رسید. اما داستان در ایستگاه فضایی و از همه بدتر روی سطح مریخ به این سادگی نیست و نمی توانید لوازم زیادی با خود حمل کنید، به همین دلیل دانشمندان از فناوری چاپ سه بعدی برای ساخت لوازم مورد نیاز و ضروری استفاده می کنند. فضانوردان همراه با خود یک دستگاه چاپگر سه بعدی و مواد مورد نیاز برای تولید اجسام به ایستگاه فضایی یا خانه یخی در مریخ حمل می کنند تا در موارد ضروری به ساخت و چاپ آن قطعه بپردازند. هر چند دانشمندان باید طراحی و ساخت توسط نرم افزار های سه بعدی را باید به خوبی فرا گیرند و همچنین طرز کار پرینتر سه بعدی را به طور کامل آموزش ببینند.

 

زندگی در مریخ

 

  • فرار از دردسر های فضایی: در صورتی که مشکلی روی سطح مریخ به وجود آید یا خطری این سیاره را تهدید کند، جمعیت ساکن باید در سریع ترین زمان ممکن تخلیه شوند. به همین منظور ناسا از ایده شکل گرفته در سال 1976 الگو برداری کرده و نمونه ای شبیه به بشقاب پرنده برای فرار از دردسر تولید نموده است. با توجه به چگالی پایین بشقاب پرنده اضطراری ناسا، سرعتی مافوق صوت فراهم می آورد و در کوتاه ترین زمان ممکن می توانید مسافت طولانی از سیاره مریخ دور شوید. ناسا در سال 2012 با بهره گیری از فناوری LDSD (چگالی پایین با سرعت مافوق صوت) موفق به بازگرداندن Curiosity Rover به مریخ گردیدند.

 

زندگی در مریخ

 

  • غذای سه بعدی: به طور حتم تعجب می کنید که غذای سه بعدی دقیقا چیست؟ شاید هم باید این نوع غذا را با عینک سه بعدی مشاهده کرد؟! اما فناوری چاپ سه بعدی می توانید به تولید غذای مورد نیاز انسان در فضا بپردازد. هر چند با وجود تحقیقات فراوان انجام شده نسبت به تاثیر زندگی در خارج از جو زمین، هنوز نمی توان با قاطعیت نسبت به اثرات زندگی طولانی مدت اظهار نظر کرد. بحث تغذیه نیز بسیار مهم بوده و ممکن است متاثر از جو سیاره مریخ روی بدن انسان تاثیر منفی بگذارد. با این وجود فناوری سه بعدی می تواند انسان را از گرسنگی در فضا نجات دهد، حال می خواهد این نوغ تغذیه موثر واقع گردد یا مضر.

 

برای با خبر شدن از آخرین اطلاعات در زمینه تجهیزات الکترونیک، بازی ها و مطالب مختلف در زمینه تکنولوژی، کانال وب سایت سخت افزار در تلگرام را فراموش نکنید. اگر آخرین نسخه از این برنامه را روی موبایل یا رایانه نصب کرده اید تنها با کلیک کردن (یا تپ کردن) روی آدرسhttps://telegram.me/sakhtafzarmag می توانید در کانال ما عضو شوید. همچنین برای اطلاع از دقیق ترین مشخصات و قیمت های گوشی های هوشمند در بازار ایران می توانید به وب سایت کالای ما به نشانی http://kala.sakhtafzarmag.com مراجعه کنید.

 

 

گوشی

8 اکتبر

Synaptics از فناوری ClearForce (مشابه 3D Touch در آیفون 6s) برای گوشی های هوشمند پرده برداشت

Synaptics از فناوری ClearForce (مشابه 3D Touch در آیفون 6s) برای گوشی های هوشمند پرده برداشت

Synaptics از فناوری ClearForce (مشابه 3D Touch در آیفون 6s) برای گوشی های هوشمند پرده برداشت

همانطور که می دانید، آیفون 6s و 6s Plus با چند قابلیت تازه و بهبود نسبت به نسل گذشته پا به بازار گذاشته اند. در میان این قابلیت های شاید صفحه نمایش 3D Touch از سایرین چشم گیر تر و جالب تر باشد و هر کاربر علاقه مندی را وسوسه کند آن را امتحان نماید. البته هواوی هم در فبلت Mate S خود به شکلی دیگر امکان صدور فرامین فشاری را پیاده سازی کرده است. شرکت کالیفرنیایی Synaptics که سابقه ای طولانی در فناوری های لمسی و محصولات بایومتریک دارد، روز گذشته از فناوری ClearForce خود پرده برداشت؛ فناوری تازه ای که ورود فرامین فشاری را به شکلی گستره به گوشی های اندرویدی نوید می دهد.

Synaptics از جزییات ClearForce سخن به میان نیاورده و صرفا گفته که مشغول کار با شرکت های بزرگ موبایل سازی روی توسعه و به کار گیری این فناوری است. البته لیستی هم از قابلیت های فراهم شده توسط ClearForce آورده؛ که از این قرارند: سرعت های مختلف برای پیمایش صفحات (اسکرول)، بزرگنمایی و پیمایش درون عکس ها، پیش نمایش تنظیمات، قفل گشایی و خروج دستگاه از حالت Sleep، تغییر کنترلرهای بازی به شکل پیوسته، شبیه سازی کلیک راست ماوس، کنترل ضخامت خطوط در طراحی و تغییر روشنایی، کنتراست، اشباع و مانند آن در ویرایش تصاویر. منتظریم ببینیم آینده نزدیک در این زمینه چه پیشرفت هایی را با خود به همراه می آورد.

 

برای با خبر شدن از آخرین اطلاعات در زمینه تجهیزات الکترونیک، بازی ها و مطالب مختلف در زمینه تکنولوژی، کانال وب سایت سخت افزار در تلگرام را فراموش نکنید. اگر آخرین نسخه از این برنامه را روی موبایل یا رایانه نصب کرده اید تنها با کلیک کردن (یا تپ کردن) روی آدرسhttps://telegram.me/sakhtafzarmag می توانید در کانال ما عضو شوید. همچنین برای اطلاع از دقیق ترین مشخصات و قیمت های گوشی های هوشمند در بازار ایران می توانید به وب سایت کالای ما به نشانی http://kala.sakhtafzarmag.com مراجعه کنید.

گوشی موبایل