هفته گذشته گوگل اعلام کرد این شرکت در سال 2017 بیش از 700000 بد افزار را از فروشگاه نرم افزاری خود حذف کرده است. این عدد شاهد افزایش خیره کننده 70 درصدی اپلیکیشن های مشکل دار نسبت به سال قبل از آن بوده. به گفته گوگل بیش از 2 میلیارد دستگاه اندرویدی فعال در جهان وجود دارند و تقریبا بر روی تمامی آنها می توان اپلیکیشن های مختلف جانبی را مشاهده کرد. با وجود کاربردی بودن این اپلیکیشن ها و تسهیل زندگی کاربران به شیوه های مختلف، خطرات بسیاری نیز توسط آنها کاربران را تهدید می کند.

آپریل گذشته کمپانی امنیتی ESET خبر داده بود که یک اپلیکیشن ساده با کاربری “چراغ قوه” در واقع نوعی بدافزار بوده است که اطلاعات حساب های بانکی کاربران را سرقت می کند. Avast بدافزار مشابهی را در مجموعه ای بزرگ از اپلیکیشن های موجود در فروشگاه نرم افزاری گوگل یافته بود و در نتیجه آن، گوگل بیش از 50 اپلیکیشن را که تعداد دفعات دانلود شدن آنها به چندین میلیون بار میرسید از پلی استور حذف کرد. همه این آمارها در شرایطیست که به گفته گوگل، بیشتر از 99 درصد از نرم افزارهای مخرب برای کاربران پیش از آنکه حتی توسط یک نفر دانلود شوند شناسایی شده و از پلی استور خارج می شوند. این توانایی توسط الگوریتم های هوش مصنوعی به دست آمده که می توانند انواع مختلفی از بدافزارها و اپلیکیشن هایی که به نمایش محتوای نامناسب می پردازند را شناسایی کند. تلاش های گوگل در سال 2017 منجر به مسدود شدن دسترسی بیشتر از 100000 توسعه دهنده به فروشگاه نرم افزاری این کمپانی شده است. اپلیکیشن های دیگری که بسیار مورد توجه گوگل قرار گرفته و به شدت با آنها برخورد می شود کپی های 100 درصدی از برنامه های پرطرفدار هستند. برای مثال گوگل در نوامبر گذشته اعلام کرده که اپلیکیشنی مشابه واتس اپ را که حداقل یک میلیون بار توسط کاربران دانلود شده بود از فروشگاه خود حذف کرده است. مدیران این کمپانی امیدوارند با توسعه هر چه بیشتر الگوریتم های هوش مصنوعی خود بتواند آمار اپلیکیشن های مخرب را در فروشگاه نرم افزاری خود به حداقل برساند.

هفته گذشته گوگل اعلام کرد این شرکت در سال 2017 بیش از 700000 بد افزار را از فروشگاه نرم افزاری خود حذف کرده است. این عدد شاهد افزایش خیره کننده 70 درصدی اپلیکیشن های مشکل دار نسبت به سال قبل از آن بوده. به گفته گوگل بیش از 2 میلیارد دستگاه اندرویدی فعال در جهان وجود دارند و تقریبا بر روی تمامی آنها می توان اپلیکیشن های مختلف جانبی را مشاهده کرد. با وجود کاربردی بودن این اپلیکیشن ها و تسهیل زندگی کاربران به شیوه های مختلف، خطرات بسیاری نیز توسط آنها کاربران را تهدید می کند.

آپریل گذشته کمپانی امنیتی ESET خبر داده بود که یک اپلیکیشن ساده با کاربری “چراغ قوه” در واقع نوعی بدافزار بوده است که اطلاعات حساب های بانکی کاربران را سرقت می کند. Avast بدافزار مشابهی را در مجموعه ای بزرگ از اپلیکیشن های موجود در فروشگاه نرم افزاری گوگل یافته بود و در نتیجه آن، گوگل بیش از 50 اپلیکیشن را که تعداد دفعات دانلود شدن آنها به چندین میلیون بار میرسید از پلی استور حذف کرد. همه این آمارها در شرایطیست که به گفته گوگل، بیشتر از 99 درصد از نرم افزارهای مخرب برای کاربران پیش از آنکه حتی توسط یک نفر دانلود شوند شناسایی شده و از پلی استور خارج می شوند. این توانایی توسط الگوریتم های هوش مصنوعی به دست آمده که می توانند انواع مختلفی از بدافزارها و اپلیکیشن هایی که به نمایش محتوای نامناسب می پردازند را شناسایی کند. تلاش های گوگل در سال 2017 منجر به مسدود شدن دسترسی بیشتر از 100000 توسعه دهنده به فروشگاه نرم افزاری این کمپانی شده است. اپلیکیشن های دیگری که بسیار مورد توجه گوگل قرار گرفته و به شدت با آنها برخورد می شود کپی های 100 درصدی از برنامه های پرطرفدار هستند. برای مثال گوگل در نوامبر گذشته اعلام کرده که اپلیکیشنی مشابه واتس اپ را که حداقل یک میلیون بار توسط کاربران دانلود شده بود از فروشگاه خود حذف کرده است. مدیران این کمپانی امیدوارند با توسعه هر چه بیشتر الگوریتم های هوش مصنوعی خود بتواند آمار اپلیکیشن های مخرب را در فروشگاه نرم افزاری خود به حداقل برساند.

اگر شما هم جزو آن دسته از کاربران هستید که نگاه مثبتی به مقوله هوش مصنوعی ندارید، حالا بهترین موقعیت برای ابراز نگرانی است چون هوش مصنوعی به کار رفته توسط گوگل برای ترجمه کلمه ها و متون توانسته به صورت خودکار و بدون دخالت هیچ کس، یک زبان اختصاصی برای خود طراحی کند.

در سپتامبر گذشته بود که گوگل اعلام کرد سامانه ترجمه ماشینی این شرکت که از شبکه های عصبی استفاده می کند راه اندازی شده است. این سامانه به کمک هوش مصنوعی و یادگیری خود به خودی، ترجمه های روان تر و کاربردی تر را در اختیار کاربران قرار می دهد. در همین موقعیت بود که سوالی کلیدی برای محققان و البته توسعه دهندگان گوگل ایجاد شد. پرسش اینجاست که اگر سامانه مجهز به شبکه های عصبی گوگل به گونه ای آموزش داده شود که بتواند فارسی را به انگلیسی و برعکس آن ترجمه کند و سپس مجددا به گونه ای آموزش ببیند که بتواند فرانسوی را نیز به انگلیسی (و مسلما صورت برعکس آن) ترجمه کند، آیا به صورت خودکار قادر خواهد بود که بدون آموزش اضافی و بدون دخیل کردن زبان واسط انگلیسی، متن های فارسی را به فرانسوی نیز بازگردانی کند؟ پاسخ این سوال بسیار ساده است. در واقع هوش مصنوعی به اندازه ای پیشرفت کرده که نیاز به آموزش مجدد در این زمینه نیست و مثالی که زده شد به درستی انجام می شود. اما اینجاست که پرسش دیگری مطرح خواهد شد.

زمانی که یک سیستم به سطحی از شعور می رسد که می تواند بین مفاهیم و کلمات ارتباطی منطقی برقرار کند و بعد همه آنها را با هم به کار ببندد تا بدون آموزش بیشتر ارتباطات گسترده تری بین مفاهیم مشترک در زبان های گوناگون ایجاد نماید، در نتیجه آیا می تواند خودش نیز از میان همه این دانسته ها یک ساختار جدید خلق کند که نیازی به زبان های واسطه نداشته باشد؟ به زبان ساده تر، زمانی که ترجمه فارسی – انگلیسی و انگلیسی – فرانسوی وارد ساختار این سامانه می شود، هوش مصنوعی به تدریج و با تکامل بیشتر، انگلیسی را به عنوان یک زبان واسط حذف کرده و می تواند مستقیما از فارسی به فرانسوی ترجمه کند و در این راه ساختاری ایجاد کند که جایگزین زبان انگلیسی شده و ارتباط بین فارسی و فرانسوی را سریعتر برقرار نماید. حالا شرایطی را در نظر بگیرید که همه زبان های زنده دنیا در آن دخیل هستند و هوش مصنوعی سیستم می تواند از هر زبانی به هر زبان دیگر بدون نیاز به یک واسطه ترجمه کند. پس در اینجا سیستم هوشمند ما به صورت مستقل یک زبان جدید ایجاد کرده که مفاهیم همه زبان های دنیا را در خود دارد و به کمک آن می تواند به راحتی همه جملات را از هر زبانی به زبان دیگر ترجمه کند.

چنین زبانی در سطحی فراتر از دانش انسان قرار دارد و تمامی محدودیت هایی را که در برقراری ارتباط های انسانی وجود دارد به راحتی و در مدتی کوتاه حل خواهد کرد. قبلا هم در خبرها خوانده بودیم که سیستم های هوش مصنوعی بدون کمک گرفتن از انسان ها به خلق قطعات موسیقی پرداخته اند. در نتیجه می توان گفت هوش مصنوعی از همین حالا برای رقابت با خالق خود آماده شده است.

اگر شما هم جزو آن دسته از کاربران هستید که نگاه مثبتی به مقوله هوش مصنوعی ندارید، حالا بهترین موقعیت برای ابراز نگرانی است چون هوش مصنوعی به کار رفته توسط گوگل برای ترجمه کلمه ها و متون توانسته به صورت خودکار و بدون دخالت هیچ کس، یک زبان اختصاصی برای خود طراحی کند.

در سپتامبر گذشته بود که گوگل اعلام کرد سامانه ترجمه ماشینی این شرکت که از شبکه های عصبی استفاده می کند راه اندازی شده است. این سامانه به کمک هوش مصنوعی و یادگیری خود به خودی، ترجمه های روان تر و کاربردی تر را در اختیار کاربران قرار می دهد. در همین موقعیت بود که سوالی کلیدی برای محققان و البته توسعه دهندگان گوگل ایجاد شد. پرسش اینجاست که اگر سامانه مجهز به شبکه های عصبی گوگل به گونه ای آموزش داده شود که بتواند فارسی را به انگلیسی و برعکس آن ترجمه کند و سپس مجددا به گونه ای آموزش ببیند که بتواند فرانسوی را نیز به انگلیسی (و مسلما صورت برعکس آن) ترجمه کند، آیا به صورت خودکار قادر خواهد بود که بدون آموزش اضافی و بدون دخیل کردن زبان واسط انگلیسی، متن های فارسی را به فرانسوی نیز بازگردانی کند؟ پاسخ این سوال بسیار ساده است. در واقع هوش مصنوعی به اندازه ای پیشرفت کرده که نیاز به آموزش مجدد در این زمینه نیست و مثالی که زده شد به درستی انجام می شود. اما اینجاست که پرسش دیگری مطرح خواهد شد.

زمانی که یک سیستم به سطحی از شعور می رسد که می تواند بین مفاهیم و کلمات ارتباطی منطقی برقرار کند و بعد همه آنها را با هم به کار ببندد تا بدون آموزش بیشتر ارتباطات گسترده تری بین مفاهیم مشترک در زبان های گوناگون ایجاد نماید، در نتیجه آیا می تواند خودش نیز از میان همه این دانسته ها یک ساختار جدید خلق کند که نیازی به زبان های واسطه نداشته باشد؟ به زبان ساده تر، زمانی که ترجمه فارسی – انگلیسی و انگلیسی – فرانسوی وارد ساختار این سامانه می شود، هوش مصنوعی به تدریج و با تکامل بیشتر، انگلیسی را به عنوان یک زبان واسط حذف کرده و می تواند مستقیما از فارسی به فرانسوی ترجمه کند و در این راه ساختاری ایجاد کند که جایگزین زبان انگلیسی شده و ارتباط بین فارسی و فرانسوی را سریعتر برقرار نماید. حالا شرایطی را در نظر بگیرید که همه زبان های زنده دنیا در آن دخیل هستند و هوش مصنوعی سیستم می تواند از هر زبانی به هر زبان دیگر بدون نیاز به یک واسطه ترجمه کند. پس در اینجا سیستم هوشمند ما به صورت مستقل یک زبان جدید ایجاد کرده که مفاهیم همه زبان های دنیا را در خود دارد و به کمک آن می تواند به راحتی همه جملات را از هر زبانی به زبان دیگر ترجمه کند.

چنین زبانی در سطحی فراتر از دانش انسان قرار دارد و تمامی محدودیت هایی را که در برقراری ارتباط های انسانی وجود دارد به راحتی و در مدتی کوتاه حل خواهد کرد. قبلا هم در خبرها خوانده بودیم که سیستم های هوش مصنوعی بدون کمک گرفتن از انسان ها به خلق قطعات موسیقی پرداخته اند. در نتیجه می توان گفت هوش مصنوعی از همین حالا برای رقابت با خالق خود آماده شده است.

فناوری واقعیت برای کاربران آنقدر جذاب بوده است که تمامی سازندگان فعال در این عرصه آمادگی خود را برای ورود به این صنعت جدید ابراز کرده اند. در صورتی که واقعیت مجازی به مسیر خود ادامه دهد و ویژگی های جذابی به این فناوری اضافه شود مطمئنا میتواند به عنوان انقلابی جدید در عصر فناوری قلمداد شود. تمامی کمپانی ها تاکنون برنامه ی خود را برای ساخت هدست های واقعیت مجازی مشخص کرده اند. کمپانی گوگل که تا چند سال پیش فقط آن را به عنوان یک موتور جستجوی قوی میشناختیم، اکنون در صنعت نرم افزار با ابر قدرت هایی مانند مایکروسافت رقابت میکند و چندی پیش گزارش شد که این کمپانی قصد ورود جدی به فناوری واقعیت مجازی نیز دارد. گزارش جدید منتشر شده در این مورد حاکی از این دارد که گوگل به ساخت هدست واقعیت مجازی خود خاتمه داده است.

ماه فوریه بود که خبری مبنی بر این منتشر که کمپانی گوگل در حال توسعه ی یک هدست واقعیت مجازی اختصاصی و منحصر به فرد به نام خود است که از ویژگی های جالب این هدست، عدم نیاز به گوشی هوشمند برای استفاده بود. در صورتی که اکثر هدست های واقعیت مجازی فعلی وابسته به یک گوشی هوشمند هستند که معمولا باید از گوشی با مشخصات بالا به خصوص در قسمت صفحه نمایش استفاده شود. اما اکنون به نظر میرسد پروژه ی ساخت این هدست از سوی گوگل به پایان رسیده است. هدست واقعیت مجازی گوگل قرار بود که با هدست های برتر بازار از جمله Oculus Rift و HTC Vive به رقابت بپردازد. هر دو این هدست ها ابتدای سال جاری معرفی شدند و فروشی بسیار خوب را برای این کمپانی ها رقم زدند. دیگر گزارشی که در مورد هدست گوگل منتشر شده بود، این بود که این هدست به سیستم عاملی غیر از اندروید مجهز خواهد شد. خبر ها حاکی از این داشتند که گوگل قصد دارد در زمینه ی سیستم عامل هدست های واقعیت مجازی تحولی ایجاد کند و اندروید، سیستم عامل انتخاب گوگل برای این هدست نیست. همان طور که میدانید، گوگل مراسم سالیانه ی توسعه دهندگان خود پلتفرم واقعیت مجازی خود را با نام DayDream معرفی کرد، و احتمالا گوگل قصد داشته از همین پلتفرم در هدست واقعیت مجازی خود استفاده کند. در واقع DayDream پلتفرم واقعیت مجازی اندروید نوگا است و گوگل این برنامه را دارد که با هماهنگی سخت افزاری و نرم افزاری که این پلتفرم به وجود میآورد، تجربه ای متفاوت از واقعیت مجازی برای کاربر به ارمغان آورده شود. البته گزارش شده است که یک هدست با پلتفرم DayDream از سوی گوگل در حال ساخت است اما سیستم عامل این هدست همچنان اندروید خواهد بود. گزارش ها میگویند که با ورود گوگل به واقعیت مجازی، این فناوری رشد زیادی خواهد کرد. برخی نیز گزارش داده اند که 50 مهندسی که بر روی هدست واقعیت مجازی گوگل کار میکردند، اکنون به دیگر پروژه های واقعیت مجازی داخل کمپانی ملحق شده اند.

در هر صورت به نظر میرسد واقعیت مجازی آنقدر کشش دارد که گوگل به سادگی از کنار آن گذر نکند و قطعا به زودی شاهد فعالیت هایی جدی از سوی گوگل در مورد ساخت لوازم سخت افزاری واقعیت مجازی نیز خواهیم بود. باید صبر کرد و دید سرمایه گزاری های عظیم ابر کمپانی ها بر روی این فناوری نوپا چگونه تاثیری بر آن خواهد گذاشت و آیا موفقیتی بزرگ برای آنها به دنبال خواهد داشت یا مانند بسیاری از پروژه ها در هیاهوی دیگر فناوری ها محو خواهد شد. نظر شما در این خصوص چیست؟

فناوری واقعیت برای کاربران آنقدر جذاب بوده است که تمامی سازندگان فعال در این عرصه آمادگی خود را برای ورود به این صنعت جدید ابراز کرده اند. در صورتی که واقعیت مجازی به مسیر خود ادامه دهد و ویژگی های جذابی به این فناوری اضافه شود مطمئنا میتواند به عنوان انقلابی جدید در عصر فناوری قلمداد شود. تمامی کمپانی ها تاکنون برنامه ی خود را برای ساخت هدست های واقعیت مجازی مشخص کرده اند. کمپانی گوگل که تا چند سال پیش فقط آن را به عنوان یک موتور جستجوی قوی میشناختیم، اکنون در صنعت نرم افزار با ابر قدرت هایی مانند مایکروسافت رقابت میکند و چندی پیش گزارش شد که این کمپانی قصد ورود جدی به فناوری واقعیت مجازی نیز دارد. گزارش جدید منتشر شده در این مورد حاکی از این دارد که گوگل به ساخت هدست واقعیت مجازی خود خاتمه داده است.

ماه فوریه بود که خبری مبنی بر این منتشر که کمپانی گوگل در حال توسعه ی یک هدست واقعیت مجازی اختصاصی و منحصر به فرد به نام خود است که از ویژگی های جالب این هدست، عدم نیاز به گوشی هوشمند برای استفاده بود. در صورتی که اکثر هدست های واقعیت مجازی فعلی وابسته به یک گوشی هوشمند هستند که معمولا باید از گوشی با مشخصات بالا به خصوص در قسمت صفحه نمایش استفاده شود. اما اکنون به نظر میرسد پروژه ی ساخت این هدست از سوی گوگل به پایان رسیده است. هدست واقعیت مجازی گوگل قرار بود که با هدست های برتر بازار از جمله Oculus Rift و HTC Vive به رقابت بپردازد. هر دو این هدست ها ابتدای سال جاری معرفی شدند و فروشی بسیار خوب را برای این کمپانی ها رقم زدند. دیگر گزارشی که در مورد هدست گوگل منتشر شده بود، این بود که این هدست به سیستم عاملی غیر از اندروید مجهز خواهد شد. خبر ها حاکی از این داشتند که گوگل قصد دارد در زمینه ی سیستم عامل هدست های واقعیت مجازی تحولی ایجاد کند و اندروید، سیستم عامل انتخاب گوگل برای این هدست نیست. همان طور که میدانید، گوگل مراسم سالیانه ی توسعه دهندگان خود پلتفرم واقعیت مجازی خود را با نام DayDream معرفی کرد، و احتمالا گوگل قصد داشته از همین پلتفرم در هدست واقعیت مجازی خود استفاده کند. در واقع DayDream پلتفرم واقعیت مجازی اندروید نوگا است و گوگل این برنامه را دارد که با هماهنگی سخت افزاری و نرم افزاری که این پلتفرم به وجود میآورد، تجربه ای متفاوت از واقعیت مجازی برای کاربر به ارمغان آورده شود. البته گزارش شده است که یک هدست با پلتفرم DayDream از سوی گوگل در حال ساخت است اما سیستم عامل این هدست همچنان اندروید خواهد بود. گزارش ها میگویند که با ورود گوگل به واقعیت مجازی، این فناوری رشد زیادی خواهد کرد. برخی نیز گزارش داده اند که 50 مهندسی که بر روی هدست واقعیت مجازی گوگل کار میکردند، اکنون به دیگر پروژه های واقعیت مجازی داخل کمپانی ملحق شده اند.

در هر صورت به نظر میرسد واقعیت مجازی آنقدر کشش دارد که گوگل به سادگی از کنار آن گذر نکند و قطعا به زودی شاهد فعالیت هایی جدی از سوی گوگل در مورد ساخت لوازم سخت افزاری واقعیت مجازی نیز خواهیم بود. باید صبر کرد و دید سرمایه گزاری های عظیم ابر کمپانی ها بر روی این فناوری نوپا چگونه تاثیری بر آن خواهد گذاشت و آیا موفقیتی بزرگ برای آنها به دنبال خواهد داشت یا مانند بسیاری از پروژه ها در هیاهوی دیگر فناوری ها محو خواهد شد. نظر شما در این خصوص چیست؟