علم هیچ وقت دست از شگفت زده کردن انسان ها برنداشته و بر نخواهد داشت. روزی نیست که یک یافته جدید باعث شگفتی و تعجب انسان های سراسر جهان نشود. یک بار خبر میرسد که روی سطح مریخ آب پیدا شده و یک روز خبری درباره کشف گونه جدیدی از انسان (واقعا چنین اتفاقی افتاده است) منتشر می شود. این اخبار منحصر به شاخه خاصی از علوم هم نمی شوند و هر جایی می توان رد پای پیشرفت بشر را دید. حالا یک بار دیگر یکی از غول های صنعتی جهان باعث حیرت همگان شده و دست به کاری زده است که می تواند روند بخشی از صنعت حال حاضر جهان را با انقلابی عظیم دچار کند.

کمپانی مورد بحث ما بوئینگ است. غول هواپیماسازی جهان که اخبار تصمیمات بلندپروازانه و رقابت سنگینش با یکی دیگر از خلاق ترین شرکت های جهان (SpaceX) هر روز بیشتر از قبل منتشر می شوند. آنها در یک ویدئوی کوتاه سبک ترین فلز ساخته شده به دست بشر را در معرض دید عموم قرار داده اند. این فلز همچنین سبک ترین ماده شناخته شده توسط بشر به نام میکرولاتیس (Microlattice) است. 99.99 درصد از ساختار این فلز را هوا تشکیل داده و می توان آن را با ساختار یک کندوی عسل توخالی مقایسه کرد. آن طور که بوئینگ اعلام کرده ایده چنین ساختاری که در عین سبکی بتواند قدرتمند هم باشد از استخوان انسان گرفته شده که در بخش بیرونی بسیار سخت و قوی بوده و داخل آن را در حد بسیار زیادی فضای خالی تشکیل داده است. برای ساخت این ماده از شبکه های بسیار باریک و توخالی قفل های نگه دارنده استفاده شده است. این قفل ها تنها 100 میکرومتر قطر داشته و دیواره آنها 100 نانومتر ضخامت دارد. چنین ساختاری باعث شده میکرولاتیس 10 بار سبک تر از Styrofoam باشد. اما با وجود سبکی چشمگیر، شبکه های میکرولاتیس از مقاومت بسیار بالایی برخوردارند. این ساختار اولین بار در سال 2011 و با استفاده از نمونه های آلیاژی نیکل-فسفر ساخته به صورت مشترک توسط دانشگاه کالیفرنیا، دانشگاه تکنولوژی کالیفرنیا و آزمایشگاه HRL (آزمایشگاه متعلق به بوئینگ) ساخته شده است. از چنین اختراعی می توان در صنایع هوافضا، خودروهای با عملکرد بالا و همچنین شوک گیر ها و تجهیزات مقاوم در برابر لرزش استفاده کرد. بوئینگ قصد دارد با به کارگیری از این فناوری جدید در ساخت هواپیماها، هزینه ساخت آنها را کاهش داده و با سبک تر کردن آنها مصرف سوخت این غول های فلزی را تا حد زیادی کاهش دهد. در ادامه می توانید ویدئوی معرفی میکرولاتیس را مشاهده کنید:

برای با خبر شدن از آخرین اطلاعات در زمینه تجهیزات الکترونیک، بازی ها و مطالب مختلف در زمینه تکنولوژی، کانال وب سایت سخت افزار در تلگرام را فراموش نکنید. اگر آخرین نسخه از این برنامه را روی موبایل یا رایانه نصب کرده اید تنها با کلیک کردن (یا تپ کردن) روی آدرس https://telegram.me/sakhtafzarmag می توانید در کانال ما عضو شوید. همچنین برای اطلاع از دقیق ترین مشخصات و قیمت های گوشی های هوشمند در بازار ایران می توانید به وب سایت کالای ما به نشانی http://kala.sakhtafzarmag.com مراجعه کنید. 

شاید به طور معمول تعداد زیادی از افراد،آشنا به سیستم سلامت یابی آب نبوده و از روند آن بی اطلاع هستند.اگر بخواهیم قسمت های تکنیکال این موضوع را در این مطلب توضیح دهیم،به طور قطع خارج از حوصله خواهد بود.در یک نمای کلی،آب مورد نظر نمونه برداری شده و به آزمایشگاه های مربوطه ارسال میگردد.در عرض چند روز نمونه مورد تست های مختلف میکروبی و…قرار گرفته و پاسخ صادر میگردد.متاسفانه این پروسه بسیار طولانی است و مشکلات خاص خود را دارد.به عنوان مثال دسترسی اورژانسی به آب مورد نظر ممکن است شرایط استفاده از آن را به شدت سخت نماید.

با توجه به این مشکل بزرگ،محققان طراحی و توسعه شرکت (SBT Aqua) به فکر راه چاره افتاده و یک دستگاه الکترونیکی را اختراع کرده اند.این سیستم از روش اندازه گیری امپدانس فلوسیتومتری استفاده میکند.فلوسیتومتری به روشی گفته میشود که در آن سلول های یک جریان مایع،مورد آزمایش و بررسی قرار میگیرند.ساختار این روش بر ایجاد یک جریان خطی از سلولهای منفرد است که به وسیله تابش نور لیزر،پرتوهای بازتاب شده و دریافت شده مورد بررسی قرار میگیرد.این پرتوها به علائم الکترونیکی مبدل شده و مورد پردازش قرار میگیرند.در نهایت این یک روش استاندارد برای بررسی خاصیت و مواد درون سلول ها است.به وسیله این ابداع،مایع مورد نظر به طور مداوم از کانال های میکروسیال عبور میکنند.در این کانال یک سری از الکترودها وجود دارند که به آنها سیگنال های الکترونیکی مختلف اعمال میگردد.باکتری ها و ذرات دیگری که در این الکترون ها جریان دارند،باعث تغییر امپدانس شده و توسط سنسورهایی شناسایی میشوند.از آنجایی که امپدانس ناشی از باکتری ها و ذرات موجود در آب از قبل به سیستم تعریف شده است،دستگاه شروع به هشدار کرده و کاربر را از وجود میکروب و یا ذرات مشکل آفرین آگاه میکند.سنسورهای الکترونیکی قادر به تشخیص باکتری ها مختلف هستند،چرا که بازخورد باکتری ها با یکدیگر متفاوت بوده و نوع امپدانس های آنها متفاوت است.SBT مدعی آن است که این فناوری قادر به تشخیص تمام باکتری های موجود در آب است و از خیر هیچکدام از آنها نمیگذرد!کاربرد دیگر این اختراع،قرار دادن آن در آب های قابل شرب و یا ایستگاه های آبی است.به این طریق که تعدادی سنسور در سراسر معابر نصب شده و به صورت شبکه کار خواهند کرد.در صورت ورود احتمالی هر یک از این ذرات و یا باکتری ها به درون آن،سنسور مورد نظر واکنش نشان داده و آن را اطلاع خواهد داد.این اطلاعات به صورت بسیار سریع پردازش شده و به خروجی انتقال میابد.سیستم خروجی نیز بدون نیاز به انجام آنالیز مجدد،گزارش کار را در اختیار اپراتورهای انسانی قرار خواهد داد و محل سنسور را نیز مشخص میکند.