شاید به طور معمول تعداد زیادی از افراد،آشنا به سیستم سلامت یابی آب نبوده و از روند آن بی اطلاع هستند.اگر بخواهیم قسمت های تکنیکال این موضوع را در این مطلب توضیح دهیم،به طور قطع خارج از حوصله خواهد بود.در یک نمای کلی،آب مورد نظر نمونه برداری شده و به آزمایشگاه های مربوطه ارسال میگردد.در عرض چند روز نمونه مورد تست های مختلف میکروبی و…قرار گرفته و پاسخ صادر میگردد.متاسفانه این پروسه بسیار طولانی است و مشکلات خاص خود را دارد.به عنوان مثال دسترسی اورژانسی به آب مورد نظر ممکن است شرایط استفاده از آن را به شدت سخت نماید.

با توجه به این مشکل بزرگ،محققان طراحی و توسعه شرکت (SBT Aqua) به فکر راه چاره افتاده و یک دستگاه الکترونیکی را اختراع کرده اند.این سیستم از روش اندازه گیری امپدانس فلوسیتومتری استفاده میکند.فلوسیتومتری به روشی گفته میشود که در آن سلول های یک جریان مایع،مورد آزمایش و بررسی قرار میگیرند.ساختار این روش بر ایجاد یک جریان خطی از سلولهای منفرد است که به وسیله تابش نور لیزر،پرتوهای بازتاب شده و دریافت شده مورد بررسی قرار میگیرد.این پرتوها به علائم الکترونیکی مبدل شده و مورد پردازش قرار میگیرند.در نهایت این یک روش استاندارد برای بررسی خاصیت و مواد درون سلول ها است.به وسیله این ابداع،مایع مورد نظر به طور مداوم از کانال های میکروسیال عبور میکنند.در این کانال یک سری از الکترودها وجود دارند که به آنها سیگنال های الکترونیکی مختلف اعمال میگردد.باکتری ها و ذرات دیگری که در این الکترون ها جریان دارند،باعث تغییر امپدانس شده و توسط سنسورهایی شناسایی میشوند.از آنجایی که امپدانس ناشی از باکتری ها و ذرات موجود در آب از قبل به سیستم تعریف شده است،دستگاه شروع به هشدار کرده و کاربر را از وجود میکروب و یا ذرات مشکل آفرین آگاه میکند.سنسورهای الکترونیکی قادر به تشخیص باکتری ها مختلف هستند،چرا که بازخورد باکتری ها با یکدیگر متفاوت بوده و نوع امپدانس های آنها متفاوت است.SBT مدعی آن است که این فناوری قادر به تشخیص تمام باکتری های موجود در آب است و از خیر هیچکدام از آنها نمیگذرد!کاربرد دیگر این اختراع،قرار دادن آن در آب های قابل شرب و یا ایستگاه های آبی است.به این طریق که تعدادی سنسور در سراسر معابر نصب شده و به صورت شبکه کار خواهند کرد.در صورت ورود احتمالی هر یک از این ذرات و یا باکتری ها به درون آن،سنسور مورد نظر واکنش نشان داده و آن را اطلاع خواهد داد.این اطلاعات به صورت بسیار سریع پردازش شده و به خروجی انتقال میابد.سیستم خروجی نیز بدون نیاز به انجام آنالیز مجدد،گزارش کار را در اختیار اپراتورهای انسانی قرار خواهد داد و محل سنسور را نیز مشخص میکند.